13

1.4K 159 2
                                    

သူ႔အေၾကာင္းကိုထိုင္ေတြးေနတာနဲ႔ပင္စာသင္ခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိကုန္သြားခဲ့တယ္။

"ကဲ ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ပဲေနာ္ ေနာက္လာမယ့္examအတြက္လဲျပင္ဆင္ထားၾကအံုး''

"nae''

ဆရာမထြက္သြားသည္ႏွင့္ သူ႔ဘက္ကိုလွည့္၍တစ္ခ်က္ၾကည့္မိသည္။တိုက္ဆိုင္သည္ကသူလဲပဲကြၽန္ေတာ့ကို ၾကည့္ေနသည္ပင္...
ထို႔ေနာက္သူကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္ျပံဳးျပသည္။
ပါးမို႔မို႔ေလးေတြျမင့္တက္သြားသည္အထိေပါ့။

"ေဟ့ေကာင္ႏွစ္ေကာင္ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ မုန္႔သြားမစားၾကဘူးလား...''
j-hopeေျပာမွသတိျပန္ဝင္လာၿပီး...

"jimin..လာေလမုန္႔သြားစားမယ္..j-hopeမင္းပါလိုက္ခဲ့ေနာ္''

ဒီလိုနဲ႔သံုးေယာက္သားကန္တင္းဆီသို႔..

"hyung...''
အေဝးမွလာတဲ့အသံတစ္သံ..
အသံၾကားရံုနဲ႔ဘယ္သူမွန္းတန္းသိသည္။
ဟိုကေလး..Vပင္...

Vသည္က်ြြၽန္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္ေ႐ွ႕ကိုတည့္တည့္မတ္မတ္ေျပးလာသည္။
သို႔ေသာ္...ျဖစ္ခ်င္ေတာ့..
မထင္မွတ္ဘဲ ခဲလံုးတစ္ခုကိုခလုတ္တိုက္မိရာ.အ႐ွိန္လြန္ၿပီး..ေရွ့တြင္ရွိေနေသာj-hopeရင္ခြင္ဆီသို႔...

"ဟင္..''

"အ''

ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္jiminတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာျပံဳးမိသည္။

j-hopeမွVအား...

"ေဟ့ေကာင္...ဘယ္လိုေမ်ာက္မူးလဲၿပီးေျပးလာတာလဲကြ...ငါ့ရင္ဘတ္နာသြားၿပီ''

j-hopeသည္ပါးစပ္ကပင္အျပစ္တင္ေျပာဆိုေနေသာ္လည္းVကိုဖက္ထားတဲ့လက္အစံုကိုေတာ့လႊတ္မခ်ေသး...

ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ ဘက္ကပဲေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ရသည္။

"အဟမ္း အဟမ္း..''

ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ေခ်ာင့္ဟန္႔သံၾကားမွ ဖက္ထားေသာလက္အစံုကိုလႊတ္ခ်လိုက္ေသာ j-hope
ၿပီးမွ႐ွက္ယမ္းယမ္းကာ...

"ေဟ့ေကာင္..ေနာက္ဆိုသတိနဲ႔သြားၾကားလား..''

j-hopeရဲ႕အသံမွာခပ္ထန္ထန္ျဖစ္သြားသည္

ထိုအခါVဘက္မွေခါင္းေလးငံု႔ရင္း..j-hopeကိုေတာင္းပန္ေတာ့သည္။

FriendWhere stories live. Discover now