သူ႔မ်က္ႏွာေလးမွာ႐ွိတဲ့အစိတ္အပိုင္းေလးေတြကိုတစ္ခုခ်င္းစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ခဏၾကာေတာ့..
ပုက်ိေလးႏိုးလာၿပီထင္တယ္...
သူမ်က္လံုးေမွး''ေလးေတြနဲ႔အားယူၿပီးဖြင့္ၾကည့္႐ွာတယ္။ၿပီးေတာ့သူကြၽန္ေတာ့လက္ကိုလွမ္းကိုင္ၿပီး..
"jung kookငါ. ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ငါ့ေၾကာင့္ ငါတို႔ first dateေလးပ်က္သြားၿပီ''
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေတာင္းပန္ေန႐ွာေသာ သူေလးကို အသည္းယားလာတယ္...
"ပုက်ိရယ္ ဒါမင္းအမွားမွမဟုတ္တာ... လူပဲေနမေကာင္းျဖစ္တာ မဆန္းပါဘူး ။ငါတို႔first dateပ်က္တယ္ဘယ္သူေျပာလဲ မင္းအိမ္မာ dateလို႔ရတာပဲ...''
"ဟင္!အိမ္မွာdateမယ္?''
"အင္းေလ.. ''
"ဘယ္လိုdateမွာလဲ''
"ၾကည့္ ၾကည့္ေပါ့.. ခုေလာ''ဆယ္ေတာ့ေဆးေလးေသာက္လိုက္အံုး..''
"မေသာက္ခ်င္ပါဘူး.. ''
"ေဆးမေသာက္ရင္ ဖ်ားတာဘယ္ေပ်ာက္မလဲဖ်ားတာ မေပ်ာက္ရင္ dateလို႔မရဘူးေလ''
ကြၽန္ေတာ့စကားကိုၾကားေတာ့ ပုက်ိေလးေခတၱၿငိမ္သြားတယ္။
"ေသာက္မယ္ ဘယ္မွာလဲေဆး ျမန္''တိုက္''
"ေဆးေသာက္ဖို႔ဆို တစ္ခုခုစားရမယ္ ဘာစားထားလဲ ''
"ဘာမွ☹''
"ok အဲ့တာဆို ငါဆန္ျပဳတ္ေလးသြားျပဳတ္လိုက္အံုးမယ္ နား''ေန ေနေနာ္ သက္သာသလိုေန သိပ္မၾကာပါဘူး ခနေစာင့္ေနာ္ ''
"အြန္း☹''
ကြၽန္ေတာ္ ျမန္ျမန္ ပဲထၿပီး ဆန္ျပဳတ္သြားျပဳတ္လိုက္တယ္ ဘာလို႔ဆို သူအၾကာႀကီးေစာင့္ေနရမွာမို႔ေလ။
သူ့အတြက္ဆို အကုန္ျပာျပာသလဲဖစ္ေနေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့...
ခနၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ျခင္းၿပီးဆံုးသြားတယ္။ကြၽန္ေတာ္ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ေလးကိုင္ရင္း သူ႐ွိရာအခန္းဆီသို႔ေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္..
အနည္းငယ္ဟေနေသာ အခန္းကိုကိုယ္ေလးနဲ႔တြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီးသူ႔ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
ေဟာ...
သူေလးျပန္အိပ္ေနတာပါလား...
ကေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္ အျပစ္ကင္းစင္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးနဲ႔အိပ္ေနေသာ သူ႔အနားကို ေျခသံခပ္ဖြဖြေလ်ွာက္ၿပီး ေဘးနား႐ွိခံုေပၚသို႔ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုအသံမထြက္ေအာင္ ခပ္ဖြဖြတင္ထားလိုက္တယ္။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့..
သူ႔ဆီက႐ိႈက္သံသဲ့သဲ့ထြက္လာတယ္...
ဟင္..
မ်က္ရည္ေတြ...
ေအာ္သူ အိပ္မက္ဆိုးမက္ၿပီးေယာင္ေနတာျဖစ္မယ္...
သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ ႏိႈးမယ္ အလုပ္..
"ေဖေဖ မသြားပါနဲ႔..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီကေန ထြက္မသြားပါနဲ႔...အဲ့လူႀကီးေနာက္ကိုလိုက္မသြားပါနဲ႔...ေတာင္းပန္ပါတယ္... ဟင့္...ဟင့္. "
ဟင္!အဲ့လူႀကီး?
သူ႔အေဖက?
မရေတာ့ဘူး သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ႏိႈးမွရမယ္..
"heyy jimin..jimin ထေတာ့..''
"ဟင္!?''
သူႏိုးလာခဲ့တယ္ သူ႔ၾကည့္ရတာေမာဟိုက္ေနတဲ့ပံုစံနဲ႔ မ်က္ႏွာမွာလဲ ေခြၽးေတြေကာ မ်က္ရည္ေတြပါ ေနရာယူထားတယ္...
သူခနအၾကာ တစ္ခုခုကိုစဥ္းစားရင္း...
"jung kook''
"ဟင္..ေျပာေလ jimin''
"ငါ. ငါေလ ငါ့အေဖကိုအိပ္မက္ မက္တယ္...''
"မင္းသူ႔ကိုသတိရေနလို႔ေနမွာေပါ့...''
"သူ သူဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲမသိဘူး!''
"ဟင္ မင္းအေဖကဆံုးသြားတာမဟုတ္ဘူးလား''
"မဟုတ္ဘူး..''
"ေအာ္..... ''
ကြၽန္ေတာ္ ေရပတ္ဝတ္ေလးယူုၿပီး သူ႔ႏွဖူးေပၚက ေခြၽးစအနည္းငယ္ကိုသုတ္ေပးလိုက္တယ္..
ေခြၽးသုတ္ေပးေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဖ်က္ ခနဲ ဆုတ္ကိုင္လိုက္ေသာ သူ႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လန္႔သြားတယ္...
သူ႔လက္ေသးေသးေလးနဲ႔ဆုပ္ကိုင္ထားေသာလက္ကို သူ႔ရဲ႕က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ပါတင္း''ၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း....တစ္ခုခုကိုအေလးအနက္ေျပာမည့္အတိုင္း...
"jung kook...''
"ငါဘာလို႔ လိင္တူခ်စ္သူေတြကိုမုန္းခဲ့လဲမင္းသိလား..''
"မင္း အျမင္မွာသေဘာမက်လို႔မဟုတ္ဘူးလား...''
"ဟင့္အင္း...မဟုတ္ဘူး''
"အဲတာဆို ဘာလို္႔လဲ ''
"ငါ့အေဖကိုယ္တိုင္က အဲ့လို ျဖစ္ေနလို႔ပဲ''
"ဟင္.....!!!!!''
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
အားလံုးကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္...
ခုမွျပန္ေရးျဖစ္တာမို႔ပါ..
အဲ့ေလာက္ ေမ်ွာ္ေနၾကမယ္လို႔လဲ မထင္ထားမိဘူးေလ...
အားေပးၾကတာသိရေတာ့ဝမ္းသာပါတယ္...
ေနာက္ထပ္ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ေရးေပးပါ့မယ္ေနာ္...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....
YOU ARE READING
Friend
Romanceငါေတာင္းပန္ပါတယ္ မင္းကိုခ်စ္မိသြားလို႔.. သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့စည္းကို ေဘာင္ေတြေက်ာ္ၿပီးအဆင့္တက္ခ်င္သြားလို႔..မင္းနဲ႔ငါႏွစ္ေယာက္စလံုးက ေယာက္က်ာ္းေလးေတြျဖစ္ေနလို႔...ခ်စ္တယ္park jimin jung kook jikook (yaoi) #romance, sweet
