Friend

11

သူ​ေျပာလိုက္​တဲ့စကားကကြၽန္​​ေတာ့ကိုအံ့ျသ​ေစတယ္​။သူကကြၽန္​​ေတာ့ကိုႀကိဳက္​တယ္​တဲ့လား?
ကြၽန္​​ေတာ့ရင္​ထဲ​တစ္​မ်ိဳးႀကီးပဲဗ်ာ။
ဝမ္​းသာသြားသလိုလို၊ဝမ္​းနည္​းသြားသလိုလို...

"မင္​းကငါ့ကိုႀကိဳက္​တယ္​ဟုတ္​လား?"

"မဟုတ္​ဘူး...ခ်စ္​တာ^^"

ကြၽန္​​ေတာ္​သိပါတယ္​...ကြၽန္​​ေတာ့မ်က္​ႏွာ႐ွက္​​ေသြးျဖာ​ေနမယ္​ဆိုတာ....

"မင္​းဘက္​က​ေကာ...ငါ့ကိုဘယ္​လိုသ​ေဘာထားလဲ...."

​ေျပာရင္​းနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ့ပုခံုးႏွစ္​ဖက္​ကိုတင္​းတင္​းဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​တယ္​။ကြၽန္​​ေတာ္​...ကြၽန္​​ေတာ့စိတ္​ထဲ​ေဝခြဲမရ​ေသးဘူး...ခုထိပဲ...
ကြၽန္​​ေတာ့စိတ္​​ေတြမတည္​ၿငိမ္​​ေသးဘူး...
႐ႈပ္​​ေထြး​ေနတယ္​...

ကြၽန္​​ေတာ္​သတိမထားမိခင္​မွာပဲ...
သူ႔​ေ႐ွ႕ကထြက္​​ေျပးမိတယ္​။
သူနဲ႔​ေဝးရာကို​ေျပးထြက္​မိတယ္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​..သူ႔အ​ေပၚထားတဲ့ခံစားခ်က္​ကဘယ္​လိုလဲဆိုတာမသိဘူး....တစ္​စံုတစ္​ရာကို​ေၾကာက္​​ေနမိတယ္​။

"jimin...."

သူရဲ႕လွမ္​း​ေခၚသံၾကားပါ​ေသာ္​လည္​း...လွည္​့မၾကည္​့မိ....

jkက​ေတာ့..jiminနဲ႔အတူ႐ွိခဲ့တဲ့​ေနရာမွာပဲ..က်န္​ခဲ့​ေတာ့တယ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔​ေနာက္​ကို​ေျပးမလိုက္​ခဲ့ပါဘူး။
ဘာလို႔ဆို...
သူ႔အ​ေျဖကိုသိႏွင္​့ၿပီးၿပီ​ေလ...
သူကြၽန္​​ေတာ့ကိုလက္​မခံႏိုင္​မွန္​း​ေပါ့...
ကြၽန္​​ေတာ့အမွားပါ..
စိတ္​လြတ္​ၿပီး..ရင္​ထဲမွာအခ်ိန္​​ေတာ္​​ေတာ္​ၾကာသိုဝွက္​ထားခဲ့ရတဲ့..ခံစားခ်က္​​ေတြကို မစဥ္​းစားမဆင္​ျခင္​ ဖြင္​့​ေျပာမိတယ္​။
သူစိတ္​အ​ေႏွာက္​အယွက္​ျဖစ္​သြား​ေလာက္​ၿပီ...
ကြၽန္​​ေတာ့​ေၾကာင္​့​ေလ....
.....................................................
ကြၽန္ေတာ္တို႔အရင္လိုသိပ္ၿပီးစကားမေျပာျဖစ္ဘူး..
လမ္းမွာအမွတ္တမဲ့ဆံုရင္လဲ...မေတြ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေ႐ွာင္ထြက္သြားတယ္။
ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့jung kookေပါ့...

အမွန္တကယ္ဆို ေ႐ွာင္ရမွာကကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ဘူးလား....
သူကပဲေ႐ွာင္ရတယ္႐ွိေသး...