18

3.5K 199 22
                                    

အခန္းထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔ ပထမဆံုးသတိထားမိတာက ပန္းနံ႔သင္းသင္းေလး....။
တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ မီးေရာင္မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္ေလးေတြက ပိုးစုန္းၾကဴးေလးမ်ားသဖြယ္ တလက္လက္ေတာက္ပေနတယ္။အခန္းမီးကိုအေမွာင္ခ်ထားေတာ့ ထိုမီးလံုးေသးေသးေလးေတြရဲ႕ အလွဟာပိုၿပီးေပၚလြင္ေနတယ္။

"jung kook ဒါေတြအားလံုးကိုမင္းလုပ္ထားတာလား''

jiminကြၽန္ေတာ့ကို အံ့ျသေနေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ေမးေလသည္။ကြၽန္ေတာ္သူ႔အေမးကိုျပန္မေျဖပဲ
ျပံဳးျပလိုက္တယ္။

"ငါကမင္းကိုၾကာလို႔ေတာင္စိတ္ေကာက္ခ်င္ေနတာ''

"ခုေကာ..''

"ဟင့္အင္းမေကာက္ပါဘူး ေကာက္စရာလား ခ်စ္တယ္''

သူ႔ရဲ႕ ကေလးဆန္''အေျပာေၾကာင့္သူ႔ကိုအသဲယားစြာ သူ႔ဆံပင္ကိုဖြလိုက္သည္။

"ဆံပင္ေတြပြကုန္ၿပီ မင္းကလဲ ဟြန္း...''

"ဘယ္လိုလုပ္မလဲ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနလို႔...''

"ဟဲဟဲ အဲတာကေတာ့ေမြးကတည္းကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာ ငါလဲမတက္ႏိုင္ဘူးေလ...''

"ဟား..ဟား ဟုတ္ပါၿပီ ကြာ လာ..ဝိုင္သြားေသာက္မယ္''

ကြၽန္ေတာ့အိမ္ရဲ႕ဝရံတာတြင္ စားပြဲခံုေလးကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ခ်ကာ... လွလွပပျပင္ဆင္ထားေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲၾကည္ႏူးမိသည္ကအမွန္ပင္။

စားပြဲဆီသြားၿပီး သူျပင္ေပးေသာေနရာမွာပဲထိုင္လိုက္သည္၊၊

"ေဟး..မင္းဝိုင္တစ္ခြက္ပဲေသာက္မယ္လို႔ေျပာထားတယ္ေနာ္. "

"အာ..ေအးပါကြာ..''

ထို႔ေနာက္အသင့္ျပင္ဆင္ထားေသာဝိုင္ပုလင္းကို ေဖာက္လိုက္ၿပီး jiminခြက္ထဲသို႔ငွဲ႔ေပးလိုက္သည္။

"လာ..ငါလဲျပန္ငွဲ႔ေပးမယ္. "

"အြန္းေက်းဇူး...''

jiminဝိုင္ငွဲ႔ေနတုန္း အမဲသားမ်ားကို စားလို႔ရသည့္အရြယ္အစားေလာက္လွီးၿပီး jiminေ႐ွ႕ခ်ေပးလိုက္သည္။

သိပ္ကိုဂ႐ုစိုက္လြန္းေသာ လူသားေပးတည္း...

တျခားသူေတြအေပၚေတာ့ဂ႐ုမစိုက္တတ္...
jiminသာလ်ွင္ jung kook၏ဂ႐ုစိုက္ခံလူတန္းစားျဖစ္သည္။

FriendWhere stories live. Discover now