l am here | PETER PARKER (Düzenleniyor)

wtf:*!#(

Bölüm on bir

"I'm a mad man for your touch,
girl, I've lost control
I'm gonna make this last forever,
don't tell me it's impossible."

🕷

Gayet iyi giden bir hafta. Henüz kimse ile aram kötü değil. Yaram her gün daha iyi durumda ve yine bir okul sonrası eve doğru giderke- koluma bir şey yapıştı.

Koluma bir ağ yapıştı.

"Hayır, istemiyorum. Ha-"

Bir anda ayaklarımın yerden kesilmesi ile rüzgarla saçlarım bir o yana bir bu yana savrulmuştu. Saçlarım sonunda yüzüme gelmeyi kestiğinde şimdi de ölümüne rüzgar esiyordu, gözlerimi kısmak zorunda kalmıştım ama iyi taraf şuydu ki ayaklarım yere değiyordu.

Gözlerim ve ağzım kapalıydı. Kalbim heyecandan böbreğimle yer değişirken neden şom ağzımı açtığıma lanet ediyordum.

Sonra birinin sesi geldi. Bir adam? Ses o kadar garipti ki sanki biri bilerek kalınlaştırmış gibiydi.

"Ağzını açacağım. Bağırırsan...onu da o zaman düşünürüz."

Başımı hızla sallarken adventure time'ın yeni bölümünü kaçırmayayım diye hızlı hareket ediyordum.

Ağzımı açtı fakat hala vücudu kaçmayayım diye bana yaslıydı. Gözlerimdeki elini çekmemişti.

"Tony Stark'la ne bağlantın var?"

Kaşlarım havaya kalkarken bu gerizekalı beni bu yüzden mi buraya çağırdığını tartışıyordum.

"Bir saniye...örümcek?" Ağırlığını bana verince susmaya çalıştım.
"Çok konuşuyorsun!"
Bir anda bağırınca ise korktum.

Ama çok sürmemiş birden kahkaha atarken bir anda öne çıkmıştım.

Önümün boş bir alan olduğunu görmediğim için tahminim doğru çıkmış şimdi ise aşağı doğru sarkarken belime dolanan kol ile sıkıca boynuna sarılmıştım. Şimdi her şey daha netti!

Bu örümceğin işi gücü yoktu heralde diye düşünürken bacaklarımı da beline sardım.
Neden bir binanın tepesindeydik ki?

"Kıpraşırsan..."
Derin nefes alıp ağını daha üste attı.
"Böyle olur." Gözlerimi açmaya cesaret edemedim ama gülmeyi de kesmedim.

"Tony Stark'la ne ilgim olduğumu merak ettiğin için mi buraya getirdin cidden?" diye gülerken yine binanın en üstüne çıkmıştık, beni yere bıraktığındaysa elini ensesine koyup zaafımı kullanmıştı.

"Bak...o Tony Stark. Sadece merak ettim."

Derin bir nefes aldığımda kollarımı birbirine bağladım esen rüzgarla gözlerimi kısarken karşı tarafa bakmayı kesip ona döndüm.

"Seni Stark mı gönderdi?"

"Ne? Tabi ki hayır!" Kaşlarım çatılırken kollarımı çözdüm ve önüne doğru yürüdüm. "Ne o zaman?"

"Merak ettim işte. Başını çok derde sokuyorsun Queens de bir çok insan var hangi birine yetişebilirim ki?"

Kollarım yeniden birbirine bağlandığında kısa sürede bir şeyler düşünerek konuştum.

Bay Stark güçlerimle oynamamı söylüyordu ama kullanmamı değil.
Sonuçta geliştirmem, kendime ve çevreme yararımın dokunabilmesi için bana yardım ediyordu.

Evde ne kadar daha yapmaya devam edecektim ki?

"Arada bir sana yardım etmeme izin verirsen sana çok gizli sırrımı söylerim."