Loverboys

Part 9

~ Een week later ~

Jonathan, papa en ik hebben al afscheid genomen van mama. We hebben deze week allerlei leuke dingen gedaan: uiteten, pretpark, praten met zijn allen en nog meer dingen. Het gaat zo moeilijk om iemand te verliezen waarvan je zoveel houd, het zou gewoon verboden moeten zijn. Het kan nu elk moment afgelopen zijn met mama. We zitten met zijn drieën langs het bed van mama. Jonathan zit nog een beetje met mama te praten en papa kijkt met waterige ogen voor zich uit. 'Gaat het pap?' Vraag ik zacht. Hij schud bijna onzichtbaar zijn hoofd, maar nog net genoeg zodat ik het kan zien.

Een uurtje later zie ik mama's ogen een beetje dichtvallen. 'Mam! Nee! Blijf hier.' Roep ik door mijn tranen heen. 'Jullie weten dat ik van jullie hou. Ik hoop dat jullie me niet vergeten.' Zegt ze zacht. 'Mam niet gaan. Je bent en blijft de beste moeder ooit.' Huilt Jonathan. Ik trek hem in een knuffel. 'Maureen, ik hou van je. Ik zal je echt nooit vergeten en ik zal goed voor de kinderen zorgen.' Zegt papa. Er verschijnt een zwak lachje op mama's gezicht en papa geeft mama een kus op haar voorhoofd. Ik pak mama's hand en druk er een kus op. 'Ik hou van je.' Piep ik. Na die woorden vallen de ogen van mama dicht. 'Nee!' Schreeuwt Jonathan door zijn tranen heen. Hij laat zich tegen mij aanvallen en ik sla een arm om hem heen, met mijn andere hand nog steeds in die van mama. Waarom moest dit mama overkomen?

Ik lig in bed en kijk opzij naar mijn wekker. 3 uur 's nachts. Ik heb nog geen oog dicht gedaan en ik kan alleen maar aan mama denken. Zal ik Stan bellen? Of Trish? Nee Trish slaapt al. Maar Stan daarentegen. Ik pak mijn telefoon van de lader en ontgrendel hem. Ik zoek Stan zijn nummer op en bel hem.

"Hee meisje, is er iets?"

"Uhm ja, had je het al gehoord van mama?" Zucht ik.

"Ja... Het spijt me."

"Maakt niks uit. Alleen. Het voelt zo leeg hier."

"Zullen we morgen anders wat leuks gaan doen?"

"Uh ja klinkt leuk."

"Dan kan je alles even vergeten en gaan we lekker praten enzo."

"Is goed. Hoelaat?"

"Ik kom je om 1 uur halen."

"Oke, tot dan."

"Doei. Lekker slapen."

En ik hang op. Ik leg mijn telefoon terug aan de lader en probeer weer te slapen. Niet veel later voel ik me langzaam weg stromen naar Dromenland.