2.Bölüm

26 3 1
                                    

Yorucu ve bir o kadar da sabrımın tükendiği bir günün ardından Rabbime çok şükür ki eve gelmiştim.Başımdaki ağrı nedeniyle hemen uyumak istiyordum.Annem moralimin bozuk olmasından anladı galiba ki beni soru yağmuruna tuttu."Anne bisey olmadı,sadece çok test çözdüm ondan böyle bitkin düştüm"gibi cümlelerim ile annemi ikna etmişe benziyorum.Evet okulda yaşadığım bu olayları aileme gelip hiçbir zaman anlatmadım.Çünkü onların benim için üzülmemelerini benim için endişe etmelerini istemiyorum.Ben artık büyüdüm bu sorunları tek başıma kendim halledebilirim.Rabbime çok şükür ki hallediyorum da zaten.Abdestimi alıp akşam namazını huzurla eda ettim.Rabbime uzun uzun dua ettim.Her halimize şükür ettim.Bütün Ümmet-i Muhammed için dua ettim.En çok da Arakan'da,Fikistin'de,Suriye'de,Doğu Turkistan'da kısacası zulüm gören ve haksızlığa uğrayan bütün Müslüman kardeşlerimiz için dua ettim.Rabbim onlara yardım etsin dayanma gücü versin insAllah(Amin)😞
Annemin "Hafza,kızım hadi yemek hazır ellerini yıka ve sofraya gel"diye annemin çağrısı üzerine ne kadar acıktığımı hissettim ve ellerimi hemen yıkayıp annemlerin yanına mutfağa geçtim.Rabbim çok acıkmışım..Bismillah deyip başladım.Sohbet ve ufak gülüşmelere geçen akşam yemeğinin sonunda "Elhamdülillah Rabbim sana şükürler olsun..Allahım sen olmayan kardeşlerimizi de rızıklandır"diye duamı da ettikten sonra anneme masayı toplamada yardım ettim.Anneme sen geç otur ben mutfağı hallederim diyip bulaşıklara giriştim.Mutfağı da halledip odama çekildim.Bu akşam da ders çalışmam lazım..Hangi derse çalışsam hangi derse çalışsam diye düşünürken odaya dolan zil sesiyle kafamı masamın üzerinde duran telefonuma çevirdim.Arayan Elifti."Selamunaleykum Hafza nasıl oldun basın hala ağrıyor mu?"
"Ve aleykumselam kuzum benim.Allah'a çok şükür ki geçti.Galiba bugün çok yorucuydu ondan ağırdı"
"Bencede ondandır hem çok ağladın ondan da olabilir"
"Olabilir her neyse kuzu,eee ders çalışmaya başladım mı peki?"
"Yok şurda bir saat test kitabıyla bakışıyorum..Yani daha bakışma evresindeyim elektrik alamadım hala,sen?"
"Bende hangi derse çalışsam diye düşünüyordum.Allahım Yarrabbim ya güldürdün beni ya Allah'ta seni güldürsün hemi"
"Amin amin"
"Biraz edebiyat testi çözeyim bari"
"Tamam tatlım sen çöz tutmim seni,hadi Allah'a emanet ol yarın görüşürüz insAllah"
"Tamam kuzum Sende Allah'a emanet ol hayırlı akşamlar"
Telefonu da kapattıktan sonra test çözmeye başladım..Bir saat iki saat derken boynumun tutulduğunu hissettim ve bir ara vermem gerektiğini de.Bu arada içeri gidip biraz annemlerle oturup sohbet edeyim."Hah kızım bende tam sana bakmaya gelecektim"
"Ben geldim ama,ee çay yok mu ki?"
"Var var olmaz mı,demlensin içeriz kızım,sen ne yaptin bakalim?"
"Napim baba test çözdüm şimdi,az dinleneyim dedim"
"Çok yorma kendini,unutma kazanamazsan dünyanın sonu değil,biliyorsun değil mi?"
"Tabiki baba biliyorum dünyanın sonunun gelmeyeceğini ama ilahiyat okumayı çok istiyorum biliyorsun"
"İnsAllah kızım insAllah hakkında hayırlısı olsun"
Çayımı da içtikten ve ailemle geçirdiğim güzel sohbetin ardından yine odama ders çalışmaya döndüm.Bu sefer matematikten konu anlatımlı  video izleyecektim...😟😕Ama ilk önce yatsı namazını kılmalıydım..Rabbime,En Sevgiliye namazımı huzurla eda ettikten ve duamı da yaptıktan sonra ders çalışmaya Bismillah diyip başladım.
Sabah ezan sesiyle uyanmış ve huzurla namazımı kıldıktan sonra duamı En sevgiliye yaptıktan sonra uykumun olmadığını ve biraz Kuran okumam gerektiğini düşündüm.Dört beş yaprak Kuran okuduktan sonra kalkıp kahvaltı kurma fikri oluştu beynimde.Annemle babama süpriz yapıcaktım.Dolaptan kahvaltılıkları masaya aldım.Hemen bir menemen yaptım.Çayı da demledikten sonra masaya söyle bir göz attım.Tek kelimeyle harika gözüküyordu.O anda acıktığımı hissettim.Babam mutfak kapısından göründü "Bu koku da nerden geliyor"
"Tatammm süpriz nasıl olmuş sofra"
"Sofra değilde şu menemenin çok güzel olduğunu düşünüyorum,mis gibi koktu elhamdülillah"
"Sağ ol baba ben yaptim,annem nerede hadi oturalım sofraya"
"Bilmem ki en son çöp atmaya çıkmıştı gelir şimdi sen çaylara koy hadi"
Çaylara da koyup annemi bekledik.Annemde iki dakikada gelip sofraya bakmadan kendini alamadı."Aferin benim hamarat kızıma menemen de çok güzel olmuş elhamdülillah ellerine sağlık"
"Sağ ol annem ne demek afiyet olsun"
Güzel,huzurlu geçen kahvaltının ardından bugün okul olmadığı için Elif bize gelicek ve gün boyunca ders çalışmayı planladık.Akşam olana kadar ders çalıştık testler çözdük,anlamadığımız yerlerede birbirimize yardımcı olduk böylece akşamı ettik...
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
~2 AY SONRAAAA~
Güzel bir güne daha Bismillah olsun...Rabbime binlerce kez şükürler olsun bu sabah ta gecenin ardından sabaha kavuştuk,sabah namazına kavuşturana Elhamdülillah..Sabah uyandığımda üniversite sınavının bitmesi,o stresin uçup gitmesinin verdiği rahatlıkla söyle yatakta bir gerildim..Allahım çok şükür dedim.Bitti Elhamdülillah.Evet evet yanlış duymadınız bitti.Sınavın üzerinden 1 ay geçti ve ben o kadar mutluyum ki anlatamam..Elifle hayaller kuruyoruz..InsAllah ilahiyati istedigimiz üniversiteyi kazanırız da hayallerimize Bismillah deriz..Allah Elhamdülillah demeyi de nasip etsin insAllah.Mutfaktan mis gibi kokular geliyordu..Annem yine döktürmüş elhamdülillah..."Oo Zeyneb sultan ne yaptin sen öyle bu mis gibi kokuda ne böyle elhamdülillah"
Annem gülerek"Osman bir yandan sen bir yandan şımartıyorsunuz beni ama..Bu sabah peynirli krep yaptim elhamdülillah"
"En sevdiğim yaşasınn,birtanesin sen bir tane"yanağina da sulu bir öpücük bırakmayı ihmal etmedim.Babamda geldikten sonra kahvaltımızı yaptik.Elhamdülillah dedikten sonra annemle birlikte sofrayı kaldırdık.
"Anne bugün Elifle Pokut yaylasına çıkıcaz o kadar sınava çalıştık hak ettik dimi bu gezmeleri?"
"Tabiki hak ettiniz kızım çıkın çıkın bana bir avuç huzur getir oralardan"dedi babam.
"Ne demek Osman bey getiririm tabi.E o zaman ben üstümü değiştirip kaçıyorum"
"Tamam kuzum çok dikkat edin Allah'a emanet olun hemi"
"Tamam anne sizde Allah'a emanetsiniz"
"Baba arabanın anahtarı nerde?"
"Al bakalim dikkatli sür kızım aman diyeyim"
"Tamam babacım sakin ol ehliyeti birşey için verdiler dimi bana?"
"Öyle ama yinede sen dikkat et aman kuzum"dedi annem.
"Selam söyle Elif'e"annemle babam aynı anda demişti bu duruma gülümsemeden edemedim.
"Aleykumselam söylerim"
Hemen odama çıkıp Elifi aradım ve 10 dakikaya üstümü giyinip aşağıya ineceğimi söyledim.Dolabımın kapağını açtım ve koyu yeşil uzun bol elbisemi giydim ve üzerine siyah büyük eşarbımı omuzlarımı ve göğsümü örtecek şekilde bağladım.Feracemi de üzerine giydim.Telefonuma gelen bildirim sesiyle ekran kilidini açtım.Birtanecik arkadaşım oralar soğuk olur bakma sen güneşli bir hava olduğuna sıkı sıkı giyin atkını da al demeyi ihmal etmemiş.Hemen büyük geniş yünlü şalımı da alıp omuzlarıma doladım.Eveeet hazırım..Hemen evin önüne inip ayakkabılarımı giydim.Tam o sırada da Elif kapıdan çıktı.
"Selamunaleykum kuzu"
"Vealeykumselam,babamdan arabanın anahtarlarını kaptım"
"Demee,gerçekten mi?Hafza kullanabilecek misin,yani ehliyeti yeni aldın sayılır."
"Korkma Elif Rabbim büyük bisey olmaz.Hem ehliyet aldıktan sonra babamla çok antrenman yaptim"
"Gerçi oda doğru,her neyse hadi gidelim geç kalcaz sonra"
"Hadi"
Evin önünden arabayı çıkardıktan sonra Bismillah deyip yola  koyulduk.Zaten çok yavaş sürdüm.Kendimde tam olarak alışamadım trafiğe bu yüzden çok temkinli yaklaştım..Evet uzun geçen yolculuğun ardından Pokut yaylasına varabildik Elhamdülillah.Buraların yeşili,toprağının,havasının,suyunun kokusunun huzuru bizi bizden aldı..Rabbime binlerce kez şükür olsun ki bize bu nimetleri bahşettiğı için..Elhamdülillah..Pokut yaylasında Elifle bir sürü fotoğraf çekmiştik.Hem kendimizi çektik hemde instagramda paylaşmak için manzara resimleri..Her biri ayrı güzeldi..Sonra oradaki bir restoranta oturup muhlama yemesek manzaraya karşı çay içmesek olmazdı..Buranın manzarasına bayıldık..Ikinci kez gelişimdi.Ilkinde çok küçüktüm fazla birşey hatırlamıyorum bu yüzden..Yaylada inekler vardı.Ineklerle bile fotoğraf çekilmiştik..Burası o kadar huzur verici ki insanın tasını tarağını toplayıp oraya yerleşesi geliyor.Herkese nasip olur insAllah bu güzel yerleri gezmek.Akşama doğru gün batımını görmek ve bu karenin resmini çekmek için yuksek bir yamaca çıktık.Elimizde kameralarımız gün batımını bekledik..Bol bol fotoğraf çektik elhamdülillah..Saate baktığımda saat 7.34 idi.Elif'e dönüp "Dönelim mi dedim?" Oda burdan ayrılmak istemediğini belli ederek"geç oldu,dönsek iyi olur"
"Elhamdülillah Rabbim ne güzel yaratmış herşeyi dimi?"dedim birden.Elif de gülümseyerek"Elhamdülillah ki evet öyle..Rabbimize sonsuz hamdu senalar olsun"dedi.
Artık gitme vakti gelmişti..Yavaş yavaş toparlandık ve arabaya doğru yürüdük.Yol boyunca bazı yerlerde durup fotoğraf çekindik.Eve geldiğimizde saat 9.15 idi.Hemen bir duş alıp pijamalarımı giydim.Galiba biraz üşüttüm orda üstüme bir ağırlık çöktü.Annemle babama çektiğimiz fotoğrafları gösterdim.Onlarda oraları çok özlediğini söylediler.Bir ara babam anneme"Hanım bu kız arabayla gezmedik yer bırakmaz şimdi birgün hep birlikte çıkalım"dedi.Annemde "Çıkarız olur tabi,piknik falan da yaparız oralarda"diye söylemeden edemedi..Bu hallerine gülümsedim ve izin isteyerek odama geçtim..Eliften mesaj vardı;
'Kuzu ben paylaşıyorum çektiğimiz resimleri"
"Tamam paylaş bende aralarından seçim birkaç tane"
"Hafza benimle olan resimleri atarken sor kız bana güzel çıkmış olayım"
"Tamam güzelim sorarim"güldüm bu hâline.
Elifle arkamız dönük gün batımına doğru bir pozumuz vardı.Hanimefendiye sordum onay verdi ve onu attım..Iki tane de manzara resmi attım..Gökedabiyatın sayfasında dolanıyordum bir söz dikkatimi çekti " Bu dünya insana gurbettir.Memleket isteyen Allah'a sığınsın " Kalkıp defterime not aldım bu sözü.Çok hoşuma gitti bu söz.Gerçekten de öyle değil mi?Biz bu dünyada gelip geçiciyiz..Sınavımızı verip hayırlısıyla ahirete gidicez.Asıl yaşam orda.O yüzden bu dünya insana gurbet..Bizim memleketimiz Rabbimiz.Biz Rabbe hasretiz,bu sevdamız O'na..🌹
🌸🌸🌸🌸🌸
Bugün sınav sonuçları açıklanıcak hayırlısıyla insAllah..Sabah erkenden Elif bize gelmiş bilgisayarın başında sonuçları bekliyorduk.Hadi ösym açıkla artık ne olursun.Annem babam da ara sıra yanımıza gelip sonuçlar açıklanmış mi diye bakıp gidiyorlar.Rabbim ne olursun ikimize de hayırlısı ne ise onu nasip et..Senden gelen herşeye razıyız..Elhamdülillah.Saat 2.56 sularında..Allahım hadi.."Hafza Hafza açıklandıııı,Allahım sana geliyorumm"
"Ne hani nerde açıklandı?"
"Hafza baksana ikimizde Ankara Üniversitesi ilahiyat fakültesini kazanmışızzzzz"
"Neee,gerçekten mi?Allahım sana binlerce kez şükürler olsun beni kardeşimden ayırmadığın için,istedigimiz bölümü istediğimiz üniversiteyi biz nasip ettiğin için,emeklerimizin karşılığını verdiğin için.."
Sevinç çığlıklarımızı duyup koşarak gelen annem ve babamda sevincimize ortak oldular elhamdülillah..Bizi tebrik ettiler,başarılarımızın devamını Allah'tan dilediler..Çok şükür Allahım çok şükür..O kadar sevindik ki birbirimize sarılıp ağladık..Elhamdülillah dedik çok şükür Allahım dedik.Uykusuz kaldığımız gecelerimizin,o kadar çalışmalarımızın mükafatını bize verdiği için şükrettik..Elif'i Bu akşam hiçbir yere göndermedim.Elif'in abisi Mehmet abiyi de bu akşam yemeğe çağırdık..Hep birlikte ailece şükrettik Rabbimize.Yemeklerimizi yedik,çayımızı içtik elhamdülillah.Sohbet muhabbet derken konu Elifle benim ünüversite için Ankaraya taşınmamıza geldi..Annem ağlamaklı sesiyle"Yavrularım ayrı kalıcaz alışkın da değiliz,ben ne yapcam sizsiz. "
"Aaaa Zeyneb sultan ne oluyor bakim..Dur daha bir yere gittiğimiz yok.Neden şimdi üzülüyorsun annem.Bak emeğimizin karşılığını çok şükür ki Rabbimiz bize verdi,hayallerimiz de var sonunda çok mutlu olan çocuklar,doğru yola kavuşan çocuklar..Annemm bunun mutluluğu hüznümüzü geçer.Biz sonsuza kadar ayrı kalmicaz ki siz gelirsiniz biz geliriz..Dünyanın sonu değil ki be anne.Üzülme hadi!"
"Evet Zeyneb anne,Hafza çok haklı.Lütfen üzülme..Aksine sevinmemiz gerekir"
"Ah yavrularım orası öyle tabi.Sevinmez olur muyum seviniyorum.Ama napim anne yüreği bir yanimda böyle üzülüyor tabi."Elifle gidip anneme sarıldık.Şimdiden böyleyse biraz ayrı kaldık mı nasıl olur bilemicem.Saat 11.27 civarlarında.Elif ve Mehmet abi evlerine gittiler.Bende odama çıkıp yattım.Çok yorucu geçmişti bugün ama bir yandan da güzel..Rabbime bir kez daha şükrettim.Bugünün verdiği yorgunlukla uyuya kalmışım.Ertesi gün Mehmet abi Elif bize gelip oturup babamla annemle  konuştular.Ankara'dan bize fakülteye yakın yerde ev tutulması kararına varıldı.Bu hafta sonu hep birlikte Ankara'ya gittik.Evi üniversiteye yakın bir yerde tuttuk.Bir oda bir salon,mutfak ve banyodan ibaretti evimiz.Annem,Elif,ben üç koldan temizlik yaptik ev mis gibi oldu valla.Babamla Mehmet abi ev eşyalarını servisle getirmek için mobilyacıya gittiler..Eşyaları Elif ile ben seçmiştim.Evimizde bir yatak odası olduğu için salonda bir ay ben kalacaktım bir ay da Elif kalacaktı.Eşyalarımızı da güzelce yerli yerine yerleştirdik..Bavullarımızı yerleştirdiğimizde işimiz bitmişti..Annem mutfakta akşam yemeğini hazırladı.Hep birlikte yemeğimizi yedik.Bu gece annem,babam ve Mehmet abi sekiz uçağıyla Rizeye döncekler..Biraz hüzünlü bir yemek yedik bu yüzden.Ayrılık vakti geldiğinde annem gözyaşlarını daha fazla tutamadı..Annemi öyle görünce ben de daha fazla dayanamadım..Elif de ağlamaya başlayınca tam olduk.Ağlamaklı sesimle"anne nolur üzülme finaller bitsin atlar geliriz..Siz gelirsiniz yapma hadi Zeyneb sultan"
"Aynen Zeyneb anne sen gelirsin biz geliriz,hem telefon diye birşey icat edildi dimi görüntülü konuşuruz, sürekli araşırız"
"Tamam kuzularım konusuruz her akşam,Allah'a emanetsiniz,kendinize çok iyi bakın yemeğinize dikkat edin,üşümeyin..Hasta olmayın iki gözüm"
"Annem sizde Allah'a emanet olun..Hakkınızı helal edin"
"Ne demek kuzum helal olsun.."
Babama da sarıldım..Onunda gözleri dolmuştu.Eminim kendini şuan ağlamamak için zor tutuyor.Mehmet abiye de kafamla Allah'a emanet dedikten sonra kapıyı kapattık.Kalabalıktan bir anda iki kişiye düşünce sol yanıma bir hüzün çöktü..Kendimi evde tek hissettim..Böyle kimsesiz bir çocuk gibi hissettim..Elifle birbirimize hüzünlü bir bakış attık..Galiba yavaş yavaş alışmamız gerekecekti..Alışacaktık insAllah. Başka çaremiz yoktu.Okulların başlamasına daha 1 hafta daha vardı.Elifle bu bir hafta içinde Ankara'da bir yerler de gidicez insAllah.Planlarımız böyle. Birde iki sene de bir yapılan bu sene de yapılcak olan Dhbt sınavına giricez insAllah.Rabbim sonumuzu hayır etsindi.Iki kupa kahveyle mutfak kapısından bana seslenen Elif'e döndüm"Ne düşünüyorsun kara kara?"
"Bu beş yıl içinde neler olacağını düşünüyorum..Biraz da korkuyorum galiba.Burda tek başımıza,ailemizden uzakta.."
"Hafza neden korkuyorsun,biz yalnız değiliz ki..Biz birbirimize yeteriz,En önemlisi de Rabbimiz bize yetmez mi?"
"Yeter tabiki yetmez olur mu?O ne güzel vekildir.."
"Elhamdülillah çok şükür ki.."
"Dhbt sınavına giricez dimi?"
"Evet kesin girmemiz lazım Hafza,bu yüzden aslında yavaştan da çalışmaya başlamak lazım"
"InsAllah Allahin izniyle o sınavı da kazanırsak daha da mutlu olucaz insAllah."
"InsAllah insAllah" Uzun uzun sohbetimizin ardından uyku yavaştan kendini belli etmeye başladı..Yatsi namazımı kıldım ve dört beş sayfa Kuran okuduktan sonra kendimi uykuya şükürler eşliğinde teslim ettim..Rabbim sana şükürler olsun..Sabahın ardındaki geceye bizi kavuşturduğun için..😌🌾
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

AşekâHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin