UYARI! : Biraz üzücü bir bölüm açıkçası, kaldıramayacak olan varsa aramızda okumamasınıöneririm. Çünkü ben yazarken azıcık etkilendim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jin
Açıktı, ama kabul etmek istemedin başta. Kısa cevaplar, stüdyoda 'geçirilen geceler' ve son birkaç aydır söylenen birçok bahane.
Ama sahip olduğun o küçük umut şimdi seni bir iple bağlanmışsın gibi sıkıyordu.
Eşyalarınız yanınızda paketlenmiş olarak oturma odasına oturdunuz, hem sizi hem de Jin'i tutan resme baktınız. Gözyaşları, ikinizin ne kadar mutlu olduğunu gördüğünüz gibi yüzünüzden aşağıya doğru akıyordu.
Ne olmuştu?
Gerçekten bilmiyordun. Bu soruyu kendine aylardır soruyordun.
Her şey ne zaman parçalanmaya başlamıştı?
Seni sevmekten vazgeçmesi için bir şey mi yapmıştın? Onu artık mutlu edemiyor muydun? Başka biriyle mi tanışmıştı?
Bu neden oldu?
Verdiği sözler yalan mıydı? Hiç yeterince iyi olmamış mıydın? Siz hiç gerçekten aşık oldunuz mu? Bütün bu ilişki yalan mıydı?
Düşünceler, mideni döndürdü. Sarsıntılı bir nefeste ayağa kalktın, rJin'eyazdığınmektuikinizin fotoğrafının yanına koydun, açık bir şekilde senden bir daha asla haber alamayacağını açıklamıştın.
Eşyalarını alarak daireyi terk ettin ve seni bir zamanlar masalın olan bu evden uzağa götürecek olan taksiye bindin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
