Sabırsız, bu kelime Kim Seokjin için böyle bir durumda uygun olacaktır. Uçağa aceleyle ülkesine geri dönmek için bindi ve diğer üyelere bu kadar yavaş davranıp uçuşu biraz geciktirdiği için sızladı. Evet, Jin bebek gibiydi ama çocuklar onu anladı. Gözlerini sadece şakacı bir şekilde devirirler ya da hyunglarınakıkırdarlardı.
Uçuş Jin'i uçurumun kenarına çekti. Seul'un en iyi manzarasını ne zaman göreceğini merak ederek pencerenin dışına bakan koltuğunun kenarındaydı.
Uçak indiğinde, Jin ilk uçaktan çıktı ve bir arabanın üyeleri için beklediği çıkışa acele etti. Jin, arabayı hedeflemiş olmasına rağmen, valizini düşürdü ve telefonunla birlikte türürken , bir duvara geri döndüğünü görerek senin için sola döndü ve seni gördü daha önce onundanarıkladığın büyük boy süveterinigiymiştin.
"S/A! "
Kafa sesinden çıktın ve yüzünde geniş bir sırıtışla ona baktın. Jin sana doğru koştu ve sıkıca sana sarıldı, ikiniz biraz geriye doğru gittiniz. Kollarındaki koca bebeğe güldün ve sana alayla bakan adamlara el salladın.
"Seni çok özledim."Jin sana daha sıkı sarıldığında bunu söyledi. Kollarınızı belinin çevresine dolayarak geçen iki ayın tadını çıkarırken, birbirinizigörmemeniz iki yıl gibi gelmişti.
Güzel yüzüne bakmak için sarılmayı bıraktı, gülümsemesi hiç bitmeden durduğu için gözleri heyecanlı bakıyordu. İkiniz de bir öpücük için eğildiniz, ancak genç üyeler tarafından yarıda kesildiniz.
