bts reaction

12.maknaeline.12

Sana verdikleri sarılma

Park Jimin

Evinin devasa penceresinden dışarı baktın. Dairen şehirdeki en iyi manzaraya sahipti, deniz tarafı güneşin güzel renkleri ile ufukta batarken, telefonunda Serendipity çalıyordu. Kulaklıkların, çevreyi değil yalnızca Jimin'in melek sesini kulaklarında duymana yardımcı oluyordu.

Jimin'i özledin. ÇOK ÖZLEDİN. Kelimeler duygularını yansıtamıyordu bile. Gözlerini kapattın ve şarkıya dalmana izin verdin. Onu özlediğinde sesi her zaman seni rahatlatırdı. İçinde köpüren yalnızlıktan kaçabilmenin tek yolu buydu.

'Beni şimdi sev. Bana şimdi dokun.' (şarkının bir anda zihnimde çalması dndnsömsdkgk)

Kollarında ve omuzlarında sanki bir yılan varmış gibi hissettin. Daha sonra sanki sırtına dayanan bir göğüs, boynunda nefes alıp verişler. O kadar gerçekciydi ki. Bu hayalet senin kulağını bile öpüyordu. (Saflık seansına hoş geldiniz)

'Sadece seni sevmeme izin ver.' (tabii ki her zaman bhkbfkşöh)

İçini çektin ve ona karşı daha fazla yaslandın. Kulaklığından biri kulağından düştü ve içinde bulunduğun gerçeği fark ettin.

"Neden prensesim beni görmezden geliyor?"

Jimin'in sesi kulaklarına doldu ve gözlerini açmanı sağladı. Döndün ve hemen ona sarıldın. Seni sımsıkı sardı gitme asla izin vermeyecekmiş gibi.

“Hayal gücümün benimle oynadığından şüphe ettim.”

Göğsüne çarptın. Elleriniz onun kokusunu soludukça boynundan geçip başını buldu. Onunla tanıştığın günden beri alışmış olduğun sevimli tanıdık pembe koku burnuna doluyordu. (Tatlı koku demek istemiş.)

"Endişelenme. Ben buradayım."

Dedi ve alnına karşı bir öpücük bıraktı. Pencere karşısında yanında otururken, sırtını göğsüne yasladın ve bacaklarının arasında olacak şekilde oturdun. Sana arkadan sarıldı ve manzarayı boyayan güzel gün batımına baktı

"Seni özledim."

Bu anlar her zaman Jim'in ile yaşanacak anlardı. Her zaman tatlı ve sevecen biriydi, ne zaman birine ihtiyacın olduğunu biliyordu. Ev gibi hissettiriyordu sana. Hayatının sonuna kadar güvenebileceğin biri. Başına gelen en iyi şeydi Jimindi.