Kapıyı arkandan çarptığında Namjoon korkmuştu, ikinizin de bağırdığı dakikalar öncesine kıyasla ürkütücü bir sessizlikte bırakmıştın. Kapıya baktı, dakikalar geçtikçe vücuduna yayılan soğuk bir his vardı.
"Bunu daha fazla yapamam, Namjoon." Sözlerin zihninde yankılandı ve ikinizin ne hakkında kavga ettiğini hatırlamadığı için boş bir kahkaha attı.
Sırtı yere doğru kayarken sırtı arkasındaki duvara çarptı, gözleri hala kapıya bakıyordu, sessiz gözyaşları yanaklarından aşağı doğru ilerliyordu.
Seokjin
"Bunu yapamam, Jinnie... Üzgünüm." Sesinin zayıfladığını ve çatladığını, "Güle güle." telefonu kapatmadan önce fısıldadığını duydu. Jin telefona baktı, zihni gerçekten ona oyun oynuyor olabilir miydi?
Telefonunda senin fotoğrafına baktı, parmağını hemen numaranı üzerine getirdi, kalbi seni tekrar araması için yalvarıyordu ama bu ne işe yarardı ki? Turdaydı ve bir süre geri dönmeyecekti. Sadece seni daha fazla üzecekti, telefonunu yanına koyarken düşündü.
Jin yüzünü ellerine saklarken titrek bir nefes bıraktı, gözyaşları onu dökülmekle tehdit ediyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Min Yoongi
"S/A nerede?"
Yoongi kimin sorduğunu bilmiyordu ve umrunda değildi. Tek düşünebildiği, onu odasında tek başına bıraktığın ruh kırıcı ifadelerindi. Kalbi acıyla göğsüne sıkıştı ve göğsüne sıkıştırarak, ağrıyı hafifletmeye çalışırken elini kaldırdı, ancak saniyeler geçtikçe daha da kötüleşti.
Bu istediği değildi, sahne arkasında senin ona süpriz yapmanı istemişti. Ama asla seni kaybedeceğini hayal etmemişti.
"Gitti." Dedi. Sonunda yanağından aşağı yuvarlanan bir gözyaşıyla.
Jung Hoseok
İlk önce durgunluk geldi. Sonra aydınlanma geldi. Kalp kırıklığı ve üzüntü, bir gelgit dalgası gibi ona çarptı ve o orada durdu, aynı noktada, gittiğin yöne bakıyordu.
