Taehyung bir sanat müzesindeydi. Sanat müzesinde olmak her zaman düşünmesine izin veriyormuş gibi görünüyordu, ama bir şekilde bu gece onu daha da kırımıştı.
Sanat müzesine gelmişti, çünkü şirketi ona daha önce dünyadaki en güzel sanat eseri ile birlikte olamayacağını söyledi... ve o da sendin.
Etrafta dolaştı, her sanat eserine bakarak, dolaşırken daha fazla gözyaşı döktü. Etrafına bakarken, hatıralarınızın renkleri aklının tuvalinetaşmaya başlamıştı.
Bir daha asla senin gibi biri olmayacağını biliyordu. Renklerin, güzel gün batımlarını ve okyanusları duygu ve duygulardan arındırmak için birleşti.
Sensiz hiçbir şey yapmayı hayal edemezdi. Daha çok gözyaşı düşmeye başladı, o da düşündüğü kadar uzundu....
Sonra müze kapısının açıldığını duydu.
Baktı ve sen oradaydın. Bir zamanlar parlak tonlar gibi hissediyordu, şimdi koyu gri tonlarıydı hisleri.
"Burada olacağını düşünmüştüm..." Nazik bir sesle söyledin. Gözyaşlarının yüzünden yuvarlandığını görmek için çok uzaktaydın.
Senden uzaklaştı ve resme geri döndü.
"Öyleyse sorun ne?" Diye sordun, dolaşmaya başlayıp resimlere bakıp.
Sessizlik.
Ona endişe ile baktın. Yavaşça ona doğru yürüdün ve baktığı resme baktın. Siyah, gri ve beyazdı. Elinde ölü bir çiçeğe benzeyen bir kadın vardı. O zaman daha çok endişelenmiştin. Ağladığını söylemesi için ağzını kapattığını görmek için Taehyung'abaktın.
"Taehyung... Ne... oldu...?" Diye sordun.
Bir duraklama oldu, konuşmaya yetecek kadar gücü olması gerekiyordu.
"Öyle değil... ne oldu... ne olacağı bu .." dedi, sana bakarken.
Yanağını, gözlerinin içine bakarak sildin. "Söylesene..." Yumuşak bir sesle söyledin.
"Biz... ayrı yollara gitmek zorundayız... şirket öyle diyor..." dedi, gözlerine bakarak. Gözlerinde parlak ve mutlu boya renklerinin hepsini siyah yağ ile yıkadığını gördü. Tuvalinimahvetti, diye düşündü. Kalbini kırdı...
Gözyaşları yüzüne düştüğünde, yavaşça elini tuttun ve parmaklarına hafifçe bir öpücük yerleştirdin. Elini bıraktın ve sanat müzesinden çıkmaya başladın.
Vücudundan renginin akmasını, seni çıkarken izledi. Aklı koyu mavilerle doluydu, kalbi koyu gri bir gölgeye dönüştü ve ruhu artık siyahtı.
Beyaz bir tuval üzerine boyadı.
Güzel bir şey yarattı.
Sonra bir hata yaptı.
Tuval üzerindeki her şey siyah boyayla yıkandı.
Sen onun tuvaliydin.
bir tane de mutlu son atıyorum
Geçmişte intihara teşebbüs ettiğini öğrendi.
Taehyung biraz şok olur, ama fazla olmaz. Büyük bir sanat aşığı ve sanatın trajedi olmadan gerçekleşemeyeceğini biliyor. Bütün üyeler gibi üzülecekti. Yüz ifadelerini konuştuğunuz zamandan önce, eskisinden daha fazla dikkatle izlerdi, bu yüzden gülümsüyorsan ve yalansa, bilirdi. Daha sık iyi olup olmadığını sormaya başlayacaktı. Yalnız mısın, her zaman seni kontrol ederdi. Aynı duyguları tetiklemek istemediği için bunu gündeme getirmedi.
"İyi misin? Bir şeye ihtiyacın olursa söyle, prenses. "
+50 vote +15 yorum ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
