Tahirden;
Nefese birşey yapmıştı ki bağırmıştı sevduğum... hemen whatsappa girdim ve guruba mesaj attım...
Kime; Hamsi Kafalilar
[Defne çabuk bizim eve gel çocuklar yalnız kalmasın, Devrem parkta buluşalım nefes kaçırıldı]
Defne: Oha iyi mi?
[Ne bileyim ben]
Batu: geliyorum devrem
[Hayde çok konuştunuz hayde!]
Telefonumu cebime atar atmaz ceketimi giyip evden çıktım ve arabama bindim, son hız parka sürüyordum... ağlaya ağlaya ıslanmıştı kazağım... evet! Ağlıyordu deli tahir! Hemde salya sümük! Ama yinede yakışıklıyım ha Allah var! Neyse konumuz benim süper yakışıklılığım değil nefesumun canı! Abi baya yakışıklıyım lan! Öyle böyle değil anasını satıyım!
Yazardan;
Tahir salya sümük ağlarken bir yandan kendini övüyordu, nefes ise acıya katlanamamış bayılmıştı, kan kaybı vardı ve durumu hiç iyi değildi...
Nefesten; (bayılmadan önce)
Burak beni karnımdan vurmuştu, kanlar şelale gibi akarken acıyarak burağa bakıyordum... benim için papatya koparan burak bu değildi... ortaokuldayken bana bakarken gözleri aşkla parlayan çocuk bu olamazdı, artık nefretle bakıyordu gözleri, sanki, sanki onun canından kanından bir parçayı almışım gibi... doğruydu belkide bu dediklerim... ben burağın çocukluğunu, gençliğini, ömrünü almıştım belkide... şimdi intikam sırası ondaydı...
Burak: biliyormusun nefes, sen benim ilk aşkımdın, sana baksrken gözlerimin içi parlardı, ama sen, benim sana baktığım gibi bana hiç bakmadın... hiç mi sevmedin beni?!
"Burak, bak biliyorsun-"
Burak: yeter kapa çeneni... o pislik herifin adını senden duymak istemiyorum...
"Burak ben Tahiri seviyorum, evliyim onunla... anla artık"
Burak: bende bu yüzden senden nefret ediyorum nefes! Onun çocukları sana ANNE diyor ANNE! Ona da BABA diyorlar! Ben hiç mi mutlu olmayı hak etmedim, hiç mi?! Nefes sen benim ömrümü çaldın, bende senin nefesini çalacağım... ama yavaş yavaş... benim gibi acı çekerek öleceksin nefes... ve son sözün BURAK olacak... şimdi ölümünü hızlandırmaya ne dersin... birde bacağına sıkayım mı?!
Tahir: hele bi dokun ben senin ananı avradını yedi sülaleni sikmiyormuyum?!
"Tahir?!"
Burak: lanet olsun!
Tahir: lanet olsun hemi! Pezevenk herif!
Diyip burağın omzuna sıktı... yetmezmiş gibi batuda bacağna sıktı, hay Allah'ım pisikopat ikili, derken tahir yanıma çöktü ve ellerimi çözdü...
Tahir: iyi misin bebeğim! D-dokundu mu sana o şerefsiz!
"Tahir yeter, tamam burak bize zarar veriyor olabilir ama o kadar kötü biri değil... hele bir kadının namusunu kirletecek kadsr asla! Şimdi beni hemen hastaneye götür, ölmek üzereyim! Anayım ben ana"
Tahir: anca rivriv iyi biriymişmişte, kötü değilmişmiş
...Ertesi Gün...
(Hastanede ameliyattan sonra)
Tahir: doktor bey, karımın durumu nasıl?!
Doktor: nefes hanım gayet iyi ancak...
"Ancak?!"
Doktor: bebeği ne yazık ki kaybettik
...Bölüm Sonu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Macun 2 || Neftah
Novela Juvenil-Devam Kitabıdır- ufacık bir tohum tanesi ekmek oluyorsa! imkansız olan biz, neden büyük bir aile olmayalım?
