Bölüm 1

36 3 1
                                    

Sevmek sevildiğini bile farketmeden
Yaklaştıkça ölüm soğuk bir yağmur gibi
Sevmek zehir zemberek ve yürekten
Gecikerek de olsa vuruşur gibi
Sevmek için geç ölmek için erken

Evet ölmek için erken diyor Atilla İlhan ama bana ölüm gelmiş gibi gözüküyor. Ankaranın karanlık sokaklarında karış karış saklanıcak yer arıyordum. Çünkü arkamdan azrail bana yaklaşıyordu.

"Arya!!! Nerdesin lan?!!"

Arkama baktığımda köşeyi dönüyordu hemen koşarak bir ara sokağa girdim.

Sırtımı duvara yasladım.

"Nereye kaçıcaksın lan bulucam seni!!"

Sessizce konuştum.

"Allahım yardım et lütfen."

Ayak seslerini çok yakındı. Kafamı ayak seslerine doğru çevirdim. Gözlerimi kapadım ve gitmesini diledim. Eğer beni burda bulursa beni öldüresiye döver ve annemin yanına yollardı.

Ara sokağa baktı ve ileri gitti. Sonra geri gitmeye başladı.

"Küçük sürtük seni bir bulursam !" Dedi ve gitti. Gittiğinden emin olduktan sonra yavaşça yerden destek aldım ve ayağa kalktım. Sokak başına baktığımda yoktu. Ama genede o sokaktan gitmek iyi bir fikir değil. En iyisi arka sokaktan gidiyim.

Arkamı döndüğümde ağzıma yapıştırılan el ile ufak bir çığlık attım.

"Şşt. Sessiz ol be."

Kim olduğunu bilmiyordum ama ses tonu kesinlikle babamın ses tonuna benzemiyordu.

"Elimi çekicem ama bağırmıcaksın. Tamam mı?"

Kafamı olumlu anlamda salladım. Elini ağzımdan çektiğinde ondan uzaklaştım ve yüzüne baktım.

"Sen kimsin?"

"Asıl sen kimsin bu sokaklarda ne işin var senin?!"

"Sanane. Kimsin dedim sana?!"

"Kim olduğumu gerçekten öğrenmek mi istiyorsun?" Deyip bana sinirle yaklaştı.

"Aryaaa!!!"

"Hıhh!" Deyip ara sokağa geri girdim. Çünkü babam olcak adamın sesi çok yakından geliyordu. Çocuk hızlıca bana bakıp yanıma koştu.

"Birinden mi kaçıyorsun?"

"Sessiz olur musun? Hem sanane ya baksana işine sen sapık!!"

"Bana sapık diycek son kişisin kim o adam?!"

"Babam tamam mı lanet olsun sus artık sesimizi duyarsa ikimizide öldürür!!"

Ayak sesler gittikçe yakınlaştı ve ara sokağa girdi. Adını bile bilmediğim çocuk üstüme kapandı ve elini yanağıma koydu. Ben gözyaşlarımı tutamazken onu ittirdim.

"Eğer doğru durmazsan seni adama ellerimle veririm."

Kulağımdaki sıcaklığı garip hissettirmişti ve nedensizce gözyaşlarım dinmişti. Yüzü fazlaca yakındı.Babam tepemize geldi.

BercesteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin