Berceste

Bölüm 3

"Hey."

"Sonunda geldin bücür."

Ona çatık kaşlarla baktım. Yanıma geldi ve sağ eliyle elimi tuttu. Ben ona anlamsız bakarken avcumun için açıp okşadı ve içine kolye bıraktı.

"Kolyeni düşürmüşsün."

Ben bayılcak duruma gelmiştim ama o benle oynadı bildiğin. Öküz herif işte.

"Teşekkürler. " dedim ve arkamı dönüp eve girdim arkamdan bağırdı.

"Sana da iyi geceler bücür."

Homurdanarak kapıyı kapattım. Sinirle yukarı çıktım. Şebnem pencerenin önünden çıktı ve yanıma geldi.

"Ne dedi ne dedi?"

"Elimi tuttu okşadı falan."

"Çok romantikkkk."

"Ne romantiği yaa! Kolyemi düşürmüşüm onu getirmiş birde bücür diyor."

"Ay çok Öküz."

Bıkkın bir yüz ifadesiyle Şebneme baktım ve yattım.

Ertesi gün malum tatilin verdiği ve benim aşırı yorgun olmamın verdiği halsizlikle öğlene kadar uyumuşum. Şebnem zorlamasa kalkmıycam da yani.

"Günaydın kuzucuklarım."

"Günaydın Aysel teyze."

"Günaydın anne."

Anne.

Bir o kadar yakın bir o kadar uzak. Aslında bugün annemin yanına gitsem çok iyi olucak.  Ne zamandır görmüyorum. O beni göremese de benim onu görüp elini tutmam yetiyor.

"Arya noldu arkadaşım."

"Şebnem bugün işin varmı?"

"Yok kankam noldu?"

"İlk annemin yanına gidip sonra benimle eve gelirmisin bir kaç eşyam kalmış."

"Tabii gelirim."

"Kızım dikkat edin baban olcal herife tamam mı?"

"Tamam Aysel teyze o yokken gireriz."

"Olmadı ben çığırırım ya."

Şebnemin dediği üzerine gülümsedim.

"Ay onu biliyoruz sen erkek fatmasın ben Arya için endişeleniyorum."

"Korkma Aysel teyze o aldı boyunun ölçüsünü."

Kahvaltı ettikten sonra Şebnemle evden çıktık ve hastaneye gittik. Babamın anneme yaptığı tek iyilik onu iyi bir hastaneye yatırmasıydı. Artık yaptığı kötülüklerden ettiği iyilikler elle seçilirdi.

"Merhaba Melek Tanrıverdi."

"240 numaralı oda. Lütfen sağ taraftan girişinizi yapın."

"Teşekkürler."

Heyecanlanmıştım. Şebnem elimi tutup gülümsedi.

"Sakin ol kardeşim ben varım yanında."

"Annemi görücem Şebnem."

Şebnemle el ele kol kola annemin odasına girdik. Çok iyi tesadüf doktor da ordaydı. Beni görünce gülümsedi.

"Aryacım. Hoşgeldin. Ne zamandır yoksun burlarda."

"Hoşbulduk ben çalışıyorum malum ev halkını biliyorsunuz."

"Hayat sana zar tutmamış olsun. Şansın başka yerden gelir."