Bölüm 4 :

7 2 1
                                    

"Kamer saçmalıyorsun."

Bana sert yüz ifadesiyle masum olmaya çalıştı.

"Ben hayatta senin yalancı sevgilin olmam."

"Ya kızım altı ucu 2 saat bak ben ilk defa birine yalvarıyorum."

"İstediğin kadar yalvar ama olmaz. Şebnem yü-."

Şebneme baktığımda Kamerin arkadaşı Mert ile baya kaynaşmıştı.

"Şebnemm!"

"He kanka."

"Yürüü!"

Üzülerek yanıma geldi.

"Salak saçma işlerle mi uğraşcaz Şebnem."

"Haklısın. Görüşürüz Mert."

Mert ona göz kırptı. Ah benim saf arkadaşım ve saf ben.

Tam biz normal bir şekilde bu hödüklerin evden çıkarken içeri iki tane kız girdi ama kızlar biraz şey gibi. Imm şey işte. Biraz kıvır- kaltak gibi birşey.

"Kameeeerrr!"

Ay ses tonunu s.. neyse.

Kamer yanıma geldi ve elinde tuttuğu anahtarı bana verdi.

"Güzelim anahtarlarını unutmuşsun."

Allahım güzelim demesine mi? Yoksa yalancı sevgili olmamamı yanıyım.

Tamam çocuk yakışıklı düşüyorum ama genede böyle birşeyi yaparmıydım ?

"Ah! Tabi ne dalgınım teşekkürler."

Kamer kaşlarını oynattığında işareti anladım. Yalancı gülümseyle konuştum ve ekledim.

"Sevgilim."

Oda güldü. Ve o sarışın kıza döndü.

"Kamer bu kız kim ?"

"Aylardır sana anlatmaya çalıştığım ve senin anlamakta zorlandığın sevgilim."

"Bu kız senin sevgilin olamaz."

"Oldu bile şimdi geldiğin yerden geri git."

Kız gözleri doldu.  Yanındaki kız ise Şebneme öldürücü şekilde bakıyordu.  Kamer belime kolunu dolayınca ona tutundum. Sanırım dikkatim çok çabuk dağılıyordu. Halbuki çok dikkatliyimdir.

Yardım et der gibi bakıyordu. Koskoca adamsın pü utan. Kulağına doğru uzandım.

"Sırf bunlar beni babamdan koruduğun için." Dedim.

Gülümsemesi yüzüne oturdu. Baktım kızların gideceği yok.

"Biz gidelim K-sevgilim artık."

"Tabi ben bırakayım sizi."

"Yok biz hallederiz sen sakat gibisin zaten. Arkadaşlarda rahat bırakır seni."

Kızlara döndüm.

"Demi kızlar?"

İkisindende hııı gibi bir ses çıktı. Kamerden ayrıldım ve Şebnemi tutup çektim.

El salladım. Ama Kamer beni tuttu ve yanağıma öpücük bıraktı.  Şok etkisiyle kalırken Kamer gülümseyince bende gülümsedim.

Aptal olmuş gibi dışarı çıktık. Kızları da kolundan tutup çıkardık amaç kızları yollamaktı zaten.

"Bana bakın yellozlar. Kısa göründüğüme bakmayın ikinizin de kafanı magmaya sokarım. Bir daha bu evin önünden geçerseniz sizi öldüresiye döverim. Anladınızmı!?"

Kafalarını salladılar ve gittiler.

Aptal Kamerin anahtarı bende kalmıştı.
Eve gidince farketmiştim.

"Şebnem sen iyi misin?"

"He?"

"Kızım ne bu abuk subuk hareket- aşık mı oldun lan!"

"Ben ne aşık olcam o bana olsun."

Sona doğru gülümseyince aşık olduğunu anladım.

Üstümüzü değiştirdikten sonra telefon çaldı. Kamer arıyordu.

"Efendim."

"Aşağı inebilirmisin güzelim?"

"Bana güzelim demeyi bırak!"

"Tıslama aşağıya gel."

Dedi ve kapattı. Şebneme anlattım ve sessizce dışarı çıktım.

Anahtarını eline bıraktım.

"Teşekkür ederim."

"Önemli değil."

Geri giderken kolumdan tuttu.

"Birşey söylicem."

"Söyle."

"Kızlara ne dedin?"

"Kızsal birşey anlamazsın."

Kolundan kurtulup gene giderken bu sefer hızlıca kendine çekti.

Belimden tutuyordu. Ve nerdeyse burnuuu burnumaaa değiyordu.  Yutkundum. Eli yanağıma gitti.

"Bir daha da yalancıktan gülümseme. Çok belli ediyorsun ve inan bana gülümsemen can yakıcı türden birşey."

Dilim , elim , ayağım tutulmuştu. Gülümseyince kendimi geriye doğru verdim. Ona bakarak geri geri gidiyordum. Taşa takılınca arkama baktım.

"Iyi geceler bücür."

Hiç bir cevap verememiştim. İçeri girdikten sonra sakince yukarı çıktım.

"Aryaaaa! Neler oldu?"

Ona baktım.

"Kızım dilini mi yuttun?"

Kafamı salladım.

Verdiği suyu içtikten sonra nefes alıp verdim ve anlatmaya başladım.

"Bu teşekkür etti sonra ben giderken kolumdan tuttu dedi kızlara ne dedin falan söylemedim sonra bir daha giderken tuttu kendine çekti. Elini yanağıma koydu. Dedi yalancıktan gülümseme senin gülümsemen can yakıcı türden dedi."

Şebnem karşımda erimiş gibi harelet yaptı.

"Bu çocuk sana vurulduu."

Sakince yatağıma yattım. Ve gözlerimi kapadım. Şebnemin bağırışları hala kulağımdaydı.

Sabah kalkıp kahvaltı hazırladım. Malum bugün tatilin son günü.

"Ooo kızım eline sağlıkk."

"Afiyet olsun Aysel teyze."

"Ne bu neşe Arya hanım?"

"Hiç sabah enerjisi. "

"Kesin sabah enerjisidir."

Yukarıdan gelen Şebneme ters ters baktım.

"Neler yaptınız dün?"

"Hiç öyle dolaştık."

"Hmmm inanayımmı?"

Şebnemle aynanda baktık ve kafa salladık. Kahvaltı ettikten sonra telefonum çaldı.

"Buyrun ben Arya."

"Arya ben .... hastanesinden annen için arıyorum anneni ameliyata alıyorlar hemen buraya gel."

"Ne ameliyatı?"

Dememe kalmadan telefon suratıma kapandı...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 18, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BercesteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin