Bazen bi sigara yakarsın,ışıkları söndürüp açtığın şişenin dibini izlemeye başlarsın.
Havada esmiyordur,
duman kacar gözlerine Akar gözyaşların...
Karanlıktır etrafın
Ağladığını bile anlamazsın.
Sen ışıklarda gittin ama
Güpegündüzken gittin,
Gözüme duman kaçmadı,
Gidişine sigara da yakmadım.
Ama çocukça ağladım o gün,
Gözümden kaçtın...
Yapraklar yeşermemişti henüz,
Yoldaki çukurlar çakıllarla doluydu.
Cam mozaikler gözlerimi kamaştırıyordu...
Vasıfsız bi şekilde dönmeni bekliyordum,
Diz bağlarım çözülüyor,
Başım felaket dönüyordu.
Ben burda gözyaşlarımla doldururken küllügumün ıslak mendilini,
Sen orda kahkahalara boğuluyordun.
En çok sana değil de sana en cok ihtiyacım olan zamanlardaydım,
Etrafimda binlerce insan olmasına rağmen başımı dayayacak bi omuz bile yoktu.
Teninin her zerresini bildiğim vücudunda ulu orta öldüm .
Perçemlerinle kendimi astım,
Gözlerinin derinliklerinde boğuldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Içimin Rüzgarlı Yağmuru🥀
PoetryAşık olmayı değil de diş ağrısı gibi olan aşık olmanın verdiği acının tatlılığını sevmeyi deneyin... Nazınız kime geçiyorsa değil nazınızın değerini bilmeyenlere ağlayın...
