Daraldım...
Çok baydı beni bu koca evrendeki dar sokaklar.
Çok baydı esmeyen hava,
Yüzümü tokatlarcasına kopan fırtına.
Her taşının altındakini,
Sabah ezanının saatini,saniyesini,
Gece horozların ötme vaktini ezberlediğim,
Suyuna aşık olduğum bu semtte çok daraldım..
Zamanında çise kalkamayan bi çocuktum ben.
Karanlıkta uyuyamayan,
Sessizlikte gözünü bile kırpamayan.
Ne ara o kadar büyüdük,
Ne ara geçti zaman?
Ne ara aşık olduk...
Mazinin ne olduğunu bilmeden,
Ellerin acısını çekmeden,
Lügatımızda anlam taşımayan şeyler yaptık.
Ezber bozan şiirler yazıdık.
Kitaplara sığdıramadılar içimizi çözemeden...
Hayalleri çalınmış bi çocukmuş mutluluk.
Elinden şekeri alınan,
Boyu elma ağacına ulaşmayan bi çocukmuş.
Aşk nedir bilmeyen,
Tek derdi oyuncaklarıyla uyumak olan,
Uyandığı vakit yanında annesini görmeyen bi çocukmuş.
Çocuklukmuş mutluluk...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Içimin Rüzgarlı Yağmuru🥀
PoetryAşık olmayı değil de diş ağrısı gibi olan aşık olmanın verdiği acının tatlılığını sevmeyi deneyin... Nazınız kime geçiyorsa değil nazınızın değerini bilmeyenlere ağlayın...
