ALWAYS [MALEC]

Bölüm Otuz Beş: "Korkağın Tekiyim"

Bölüm Şarkısı: Imagine Dragons ~ Birds

"Biz bir beden ve iki canlıydık."

-

"Alec konuşmak ister misin?" dedi Jack kapıyı tıklatırken.

Tüm haftasonunu odamda geçirmiştim ve dışarı çıkmayı ısrarla reddediyorum.

"Git başımdan." dedim yastığa gömülürken. En son ne zaman günışığı görmüştüm ben?

"Pekala seni rahat bırakıyorum ama eğer konuşmak istersen buradayım." dedi ve bir kaç adım sesinden sonra gittiğini anladım.

Gerizekalı, salak Magnus Bane.

Kim bilir kiminle flörtleşiyor. Kesin Camielle bulduğu her fırsatta ona yakınlaşıyordur. Kollarına, kaslarına dokunuyordur ve...

Kendine gelsene Alec!

İstediklerini yapsınlar. Magnus gitsin ve istediğini yapsın, umurunda olmamalı.

Onu düşünme.

Onu düşünme.

Lanet olsun onu düşünme dedim!

Ah Merlin!

Yastığı sinirle yumruklarken bir yandan da bağırmamak için dişlerimi sıkıyordum. Beni düşürdüğü şu hale bak!

Ona şu an fırsat verdiğinin farkında mısın? O gitti ve istediği tüm eğlenceleri yapıyor.

Tamam gitsin ve yapsın. Ondan zaten ne beklenirdi ki.

Koca bir haftasonunun bu düşüncelerle boğuşurken geçirdiğime inanamıyorum.

Camielle ya şuan Magnus'ın yanındaysa?

Umurumda değil.

Şuan onunla konuştuğuna eminim. Yavaşça her konuşmada sesini daha dikkatli duyma bahanesiyle Magnus'a yaklaştığını, ve yaklaşarak ona dokunduğunu.

Delireceğim sanırım.

Git ve onları gözetle.

Nasıl?

O pelerin ne bok yemeye duruyor?

Neden daha önce aklıma gelmedi bu!

Hızla gittim ve pelerini alarak kapıyı açtım ve koştum. Nereye koştuğumu da bilmiyordum.

Üzerimde rahat, siyah bir eşofman takımı vardı ama yüzüm gözüm ne haldeydi kim bilir.

Bugün pazardı ve büyük ihtimal kafeye gitmişlerdi.

Koşarak gittim ve merdivenlerden inerek okuldan ayrıldım ve Hogsmade'e gittim. Oradan dün gittiğimiz kafeye yaklaştım ve görünmediğim bir yerde pelerini çıkararak üstüme geçirdim.

Oradalardı.

Hem de yalnız!

Arkadan görsem de ikisiydi işte. Camielle düşündüğüm gibi Magnus'a çok yakın duruyordu. Konuştuklarını duyabilmek için kapıdan içeri girdim ve adım seslerimin yavaş olmasını sağlayarak tam arkalarında durdum. Camielle'dan şüphe etmiyorum ama Magnus burada olduğumu anlayacak kadar zekiydi.