ALWAYS [MALEC]

Bölüm Altmış İki: "8 Aralık"

2020 yılınız kutlu olsun 💞
Yılın ilk bölümü sizlerle.

Bu güzel bölümün hatırına oy kullanılım ve yorum atmayı unutmayalım. 🥰

Not: Magnus 8 Aralık'ta doğmuştur, bu kitaptan bir bilgi. 💜

-

Yılın ilk kar yağışı birkaç gün önce düşmüştü.

Hogwarts karlarla kaplanmaya başlamış ve etrafı neşe ile doldurmuştu. Öğrenciler büyük bir sevinçle dışarı gidip karın tadını çıkarıyorlardı.

Ben de onlara katılmayı bir anlığında düşünmüştüm. Diğerleri çoktan gözden kaybolup eldivenlerini almaya gitmişlerdi. Matt ve Jack'ten ses seda yoktu bu yüzden onları rahatsız etmemeye karar verdim. Magnus kütüphaneye gidip birkaç işini halledeceğini söylemişti ve ben de dışarıdaki bu güzel görüntüyü izlemeye dalmıştım.

Catarina yanıma geldiğinde gülümseyerek selam verdi. "Alec," diye devam etti. "Sana bir şey söylemek istiyorum." dedi. Sesi sevinçli geliyordu.

"Dinliyorum Cat," diye cevap verdim dikkatimi ona odaklarken.

Söylemek istediği şeyi söylemek ile söylememek arasında gidip geliyor gibiydi ama sonra söylemeye seçerek dudaklarını araladı. "Yarın Magnus'ın doğum günü." dedi. "Belki bunu sana söylemiştir emin değilim ama, haberin yoktur diye söylemek istedim." dedi.

Kesinlikle haberim yoktu.

"Bana doğum gününün yaklaştığından hiç bahsetmemişti." dedim can sıkıntısıyla.

Catarina "Normal değil mi?" dedi. "Doğum gününü sevmiyor çünkü o günü doğduğu gün olarak değil, annesinin öldüğü gün olarak hatırlıyor." dedi ve dudaklarını sıkkınlıkla dişledi. "Ona her sene küçük bir kek yapıp hediye ediyorum. Normalde buna bile karşıydı ama yoğun ısrarlarım sonucu inadını biraz kırdı ve en azından buna izin veriyor. Diyorum ki belki bu sene birlikte onun için bir şeyler yapabiliriz? Çok büyük ya da havai fişekli şeylere gerek yok. Sadece onun yanında olduğumuzu gösterelim yeterli." dedi.

Catarina'nın dostuna olan bu sevgisi ona hayranlık duymamı sağlamıştı.

"Kesinlikle bir şeyler yapacağız." dedim dişlerimi gösterip gülümserken. "Bundan kaçışı yok." dedim, ve Catarina'ya bunu haber verdiği için teşekkür ettim.

Doğum günlerinden nefret eden sevgilime birazcıkta olsa onun yanında olduğumu göstermenin tam sırasıydı.

Fazla bir şeye gerek yoktu. Birkaç arkadaşı, küçük bir pasta ve bolca kahkaha yeterdi.

-

Will Herondale'den.

"Kar yağışını ne kadar da özlemişim." dedi Tessa elindeki çayı yudumlayıp dışarıyı izlerken.

Yanına gelip arkadan ona sarıldığımda kıkırdamasıyla az kalsın fincanını düşürecekti. Neyse ki bunu yapmadan fincanı masanın kenarına koydu. "Will, sen de hissediyor musun?" dedi Tessa pencereden yukarı sakin ama düşünceli bir şekilde bakıp.

"Elbette hissediyorum. Zor günler yakında." dedim ve elimle çenesinden tutup kendime çevirdim. "Ama seninle en zor günlerim bile harika oluyor." dedi.