Thank You Next

Chapter 6

Ellie’s POV

Nagaayos ako ng sarili ko para sa pagpasok ko sa opisina. Dalawang araw din akong hindi nakapasok kaya hinahanda kona ang sarili ko sa sermon ni Sir sakin mamaya. Alam kong hindi normal ang pinakita nyang pagaalala sakin nung isang araw pero hindi parin ako nagiisip na malabong pagalitan nya ako dahil malabo yun mangyari. Lalo pa at empleyado lang naman nya ako tapos isang araw lang ang binigay nya sakin dinalawa kopa.

I was about to leave my room when my phone rang and when I saw the caller my heart skip a beat after two days ngayon lang nya ako tinawagan. Ni text na pagkakamusta man lang ay wala, I even told him that I was sick but I didn't get reply. Pero kahit na masama ang loob ko ay sinagot ko agad.

“I'm outside love” bungad nya bago pa man ako makapagsalita ay pinutol na nya ang linya.

Agad akong naglakad patungo sa pinto at pagbukas ko ay bumungad saakin ang mukha ng lalaking pinakamamahal ko. Malungkot at mukhang pagod ang itsura nya bakas din ang puyat sa mga mata nya. Ngumiti sya at agad akong sinakop ng mga bisig nya.

Ramdam na ramdam ko ang malalalim na paghinga nya habang mahigpit na nakayakap saakin. Tinugon ko ang yakap nya at hinagod ang likod nya.

“I missed you” malambing na usal nya.

“Namiss din kita, bakit ba ngayon ka lang? Dalawang araw kang hindi nagparamdam.!” naiinis na wika ko ngunit mababakas ang lambing.

Kumalas sya pagkakayakap ang hinawakan ang magkabilang pisngi ko. “Can we go inside first my love?” wika nya. Simple lang naman ang pagkakasabi nya ngunit ang sarap sarap sa pandinig.

Tsk! Dapat galit ako eh!?

Pumasok kami sa loob at naupo lang sya sa sofa at hinilig ang ulo. Nagpamewang ako sa harap nya at tinaasan sya ng kilay.

“Are you not going to explain?” inis na tanong ko.

Umayos sya ng pagkakaupo at tinap ang hita nya. Kumonot naman ang noo ko at inilingan sya.

“Please love? I will explain everything pag lumapit ka dito.” malambing paring wika nya.

Bwiset!!! Galit ka Ellie! Ano baaa! >_<

At dahil nga marupok ako, lumapit ako at umupo sa lap nya. Pinalibot nya ang mga braso nya sa bewang ko at humarap naman ako sa kanya.

“So, bakit nga?” ulit ko.

Huminga sya ng malalim bago nagsalita “It's all about business love at saka...nagpunta ako ng hospital.” nangunot ang noo ko at binalot ako ng pagaalala.

“B-bakit ka nagpunta ng hospital?? Nagkasakit ka din ba?anong nangyari?? Love sabihin mo may sakit kapa ba?” hinawakan ko ang noo nya “bakit dimo ako ininform love? Ano?!” puno ng pagaalala ang boses ko.

Ngumiti sya na parang touch na touch sya sa pagiging concern ko. Pero hindi nun nabura ang pagaalala ko.

“Love relax, hindi naman ako ang naospital eh... Si... Si Julia, sya.. Sya ang naospital.” bahagya syang huminto “ at teka anong sabi mo?nagkasakit ‘din’? Nagkasakit ka?” tanong nya at nababasa ko ang pagaalala sa kanyang mga mata.

Tumango ako“ I texted you, tinawagan pa nga kita but Julia answered it” nalulungkot kunwaring sabi ko. Bago pa man sya makapagsalita ay nag salita ulit ako“ Bye the way... Who's Julia?”

“She's my cousin love...kakauwi lang nya last week from NY hindi kita naitext o tawagan man lang kase masyadong busy” pagpapaliwanag nya pero hindi yun ang sinasabi ng mga mata nya.