Real Jelieber \\ JB & Belieber

8: YAKINLAŞMA

HAZIR OLUN BU BÖLÜM DİĞERLERİNDEN DAHA UZUN OLACAK.

İYİ OKUMALAR 💜
____

Kendimi yatağıma atıp içimde tuttuğum derin nefesimi verdim. Daha sonra çarşafın altına girip tavanı izlemeye koyuldum.

Annem ile babam gideli 3 gün olmuştu. Bende o gün söylediğim gibi evime geçmiştim. Evime geçtiğim günden gelsin Justin ile sadece bi kez konuşmuştuk onda da işlerinin yoğun olduğunu, yeni albüm çalışmaları olduğu için eve bile neredeyse kendini zor attığını söylemişti. Yalan söylemiycem. Onu gerçekten çok özlemiştim. O 1 ay içsrisinde ona o kadar çok alışmıştım ki. Buna alışmam zor olacaktı.

Los Angeles... Bana çok iyi geldi. İdolüm ile karşılaşacağımı tahmin ediyordum ama onunla vakit geçireceğimi hiç düşünmemiştim.

Vakit geçirmek demişken.. Sokakta rahat adım atamadığımıda göz önünde bulundurursak bundan sonra yorulacağım apaçık ortada. Benim korktuğum şey şu ki.. Calvin Clean çekimlerim olduktan sonra benimde haterlarım olacak. Özelliklede insanlar beni Justin'i sadece prim amaçlı kullandı diye yargılayacaklardı. Bununla nasıl başa çıkacağım diye düşünürken yorulduğumu fark ettim. Hala düşünüyorken uyku yavaşça beni içine çekmişti.

👑💜👑

"Tanrım.. Jessica ne saçmalıyorsun!? Ona onu bir daha görmek istemediğimi söylemiştim. Aramızda geçenleri sende biliyorsun ve ona adresimi mi verdim?" diye sinirle soludum telefonun diğer tarafında olan biricik(!) arkadaşıma.

"Annie gerçekten pişman görünüyordu, dayanamadım. Hem biliyorsun o gün sen David'i dinlememiştin. Belki geçerli bir açıklaması vardır?" dedi mızmızlanarak.

"Kızım! Umuyorum ki şuan bana büyük bir şaka yapıyorsundur. Ya da şaka değilse bile dua et kötü bir olay yaşanmasın yoksa arkadaşlığımız tamamen biter!" dedim ve telefonu suratına kapattım.

Tanrım! Şuan elim ayağım titriyordu ve burnumunda sızlıyor oluşunu hesaba katarsak birazdan ağlayacaktım. Jessica nasıl olurda ona adresimi verirdi!

David.. O beni 4 yıl önce lisemin son yılını mahfeden kızla aldatmıştı! Mezuniyet partimizde onları okul binasının arkasında öpüşürken görmüştüm. Larissa denen o kız benim son senemde adımı çıkartmıştı. Dedikoduları kolayca yayan birisi olduğu için tek kelimesine herkes inanıyor ve çok hızlı yayılıyordu. Ama David.. O beni hayal kırıklığına uğratmıştı. 4 yıllık ilişkimizi tam 4 yıl önce heba etmişti ve bu güne kadarda bıkmadan usanmadan sürekli beni rahatsız ediyordu. Şu son 2 yılda çok uğraşmamıştı ama ben Los Angeles'a gelmeden 2 ay önce yine başa dönmüştü.

Düşüncelerimden sıyrılıp çalan kapıya doğru ilerledim. Akşam yemeği yapamayacak kadar gergin olduğum için kendime hamburger söylemiştim. Kapıyı açıp hamburgeri alacakken bana onları uzatan kişinin kolundaki dövmeler dikkatimi çekmişti.. Bu Justin'di. Kafamı kaldırdığımda onun o kusursuz suratı ile karşılaşmıştım.

"Beni içeri davet etmiycek misin küçük hanım?" evet kapıda durup ona aval aval bakmıştım.

"Justin.. Üzgünüm, içeri geç lütfen." dedim önünden çekilirken. İçeri geçip bana döndü. Bende kapıyı kapatıp mutfağa doğru ilerledim. Beni takip ettiği açıktı. Kendinede hamburger almıştı sanırım. Onları masaya bırakıp bana döndü.

"Beni gördüğüne pek sevinmedin?!" dedi kaşlarını çatarak. Daldığımı yeni fark etmiştim kafamı iki yana sallayıp onun buradaki varlığının farkına vardığımda tuttuğum göz yaşlarımı bırakıp hemen ona sarıldım. Oda bana karşılık verirken konuştu. "Heyy ne oldu sana böyle, Annie.." ağzımdan istemsizce çıkan hıçkırık ile ona daha sıkı sarıldım. "Şşş tamam sakin ol. Benim kızımı kim üzdü böyle. Tanrı aşkına Annie.." eli ile saçlarımı okşarken bir yandan da beni sakinleştirmeye çalışıyordu.