..." O-onun gözleri kırmızıydı ve sivri dişleri ile bana gülümsüyordu üstüme gelmeye devam etti aramızdaki boşluğu hızla kapatıp boynuma eğildi ve hastanede kocaman bir çığlık yankılandı."....
-Marceline
Ben:Ben hastanedeyim sen nerdesin senibulupparçalamak icin sabırsızlanıyorum.
Bilinmeyen:Bu yuzunden de belli oluyor Marceline ama beni bulmazsın oysa senin çok yakındayım.
Kafami kaldırdım ve etrafıma baktım kimsenin elinde telefon yoktu. V o sırada bir mesaj daha geldi.
Bilinmeyen:Hatta suanetrafınabaktığını bile görebiliyorum.
Mesajı okuduktan sonra tekrar etrafıma baktım göze batan kimse yoktu.Hemen müdürün odasının önüne gittim Luna ve Angel da beni takip ediyordu. Angel "Ne dedi?" diye sordu bende ona dönmeden "Burda bizi izliyor ama nerde göremiyorum" dedim.Mudurun kapısının önünde bekledim kızlara döndüm Luna "Marceline bunu yapmak zorunda değilsin istersen sadece onu kandırmak icin boş kağıt verelim ve müdür bizi biraz gecistirsin para teklif ederiz hemen ağa gelir" dedi aslında deneyebilirdik hatta yapalım. Luna'yi döndüm ve "Sevdim bu fikri hafi yapalim" dedim. Içeri girdik müdür ayağa kalkmadan bize baktı ve "Oo Marceline Hanım iyi olmanıza sevindim biz boyle bir şey yaşadığınız icin cok üzgünüz umarım bir sorun yoktur ve use tekrar dönersiniz" dedi bende başımla selam verip.
"Öncelikle evet iyiyim bir sorun yok amaa sizden bir istekte bulunabilir miyim?" dedim.Basarili bir cerrahtım beni yüz üstü bırakamazdı bana ihtiyacı vardı. Hemen "Tabiki nasil yardımcı olabilirim?" dedi.Memnuniyetle gülümsedim ve "Ben bir süre boyunca bunun ne kadar süreceğini bilmiyorum hastaneye gelemiyeceğim bunun nedenini size söyleyemem.Beni sanki istifa dilekçesi vermişim gibi gösterir misiniz?" dedim.Mudur yüzünü astı ve "Marceline Hanım bunu yapam-" diye kalmıştı çünkü Luna kadının önüne para sayıyordu resmen 1000tl para koydu ve ben paraya sonra Luna'ya imalı imalı baktım nerden buldu parayi normalde kimseye vermez 1000 tl yi pat diye masaya attı. Anlamış olacakken piç smile attı her zamanki gibi kim bilir ne haltlar yedi. Tekrar müdüre döndüm kadın parayi eline almış sayıyordu.Sonra bize döndü ve "Bunu yaptığıma memnun oldum istediğiniz süre boyunca gelmeyebilirsiniz" dedi ve parayi çekmecesine koyup kilitledi.
Disari çıkacakken duraksadım üzgünmüş gibi yüzümü astım ve dışarı çıktım.Isırıldığım gün yanıma gelip bir sürü soru soran stajcı öğrenci tekrar yanıma gelip "Marceline Hanım ne oldu?" dedi. Kıza dönüp "Işten ayrılıyorum.Istifa mektubumu verdim az önce" dedim. Ve kiz dudağını büzüp "Ama ben sizinle beraber bu hastane de çalışmak istiyordum size soru sormayı seviyordum" dedi.Neden beni bu kadar çok seviyordu ki?Ben onu hep geçiştiriyordum.Ne yapabilirim ki gitmek zorundayım. "Özür dilerim ama başkasına sorarsın şimdi gidiyorum" dedim ve kızın cevabını dinlemeden gittim. Hastaneden çıktıktan sonra telefonumu açtım ve ona mesaj attım.
Bilinmeyen:Üzgünolduğunu duydum ve görüyorum.Bu beni mutlu etti.Karsina mi çıkmamı istiyorsun o zaman tek başına sana atacağım adrese gel ama tek başına olmalısın! Yoksa hiç acimadan youtube yüklerim videoyu zaten fırsat kolluyorum.
Ben:At bakalımgörüşeceğiz!
Bilinmeyen sana konum attı.
Mesajı görünce sırıttım çünkü onu ellerimle parçalayacaktım.Ama salak değildim bu bir tuzak olabilirdi.Ve bu akşam kırmızı dolunay vardi.Çok güçlü olacaktım.Telefonu cebime geri soktum ve kızlara dönüp.
"Istifa verdigimi yuttu" dedim ve sevinçle zıpladık arabaya bindik ve eve doğru yola çıktık.Bu sefer arabayı ben sürüyorum şarkı açtık ve bağıra bağıra şarkı söylüyorduk.
Yol bitti eve geldik kapıyı Raven açtı.Sonra merakla bizi içeriye sürükledi.Koltuga oturduk ve nerdeyse hiç konuşmayan Angel konuştu. "Herşeyi hallettik yuttu" dedik.Ve herkes "bu kadar mı?" dedi.Bizde başımızı onaylar biçimde salladık ve hayalleri suya düşmüş gibi baktılar.Ben "Ben yorgunum yukarıya çıkıyorum" dedim.Kizlar bisey demeden her zamanki gibi telefonla oynamaya veya dizi izlemeye devam ettiler.Yukariya çıktım.Ve çok uzun zamandır bende olan tabancamı temizledim.Sarjorunu doldurup yastığın altina koydum. --- Ve yatağa yatıp neler olabileceğini düşünmeye başladım.Sonunda akşam olmuştu birisi aniden kapımı açtı hemen gözlerimi kapattım uyuduğumu düşünmeliler.Sonra kapı kapanda ben de sinirle gözlerimi açtım.Dingonun ahırı mı burası pat diye kapı açılıyor?!
Herkesin yattığını düşündüm.Ve üstüme şunları giyip belime silahı alıp çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra silahın belimde cok belli olduğunu anlayınca uzun bir hırka giydim üstüme ve çıktım konuma basıp oraya gittim.
Beklemeye başladım ses soluk olmayınca mesaj atmak icin telefonumu alacakken boş binada bir ses yankılandı.
"Beni mi bekliyorsun?" duyduğum sesle kapıya doğru döndüm ve sesin geldiği kişiyi görünce şok olmuştum bunca zaman gözümün önündekini fark edememişim! ----- Sizce kim bu vampir avcısı?
