სიყვარული კრიმინალის სანაცვლოდ (დასრულებული)

3 თავი

თავში ტაფა ვდღლიზე. რეაქცია ნოლი ისევ ისე აგრძელებს ჩიფსის ჭამას. რა იყო რკინაა თუ ბეტონი. კიდევ ერთხელ ჩავარტყი, მაგრამ არც კი განძრეულა თავისთვის მშვიდად იჯდა და კინოს უყურებდა. კიდევ ერთხელ ვცდი თქო მარა მისმა ხმამ გამაჩერა
- დიდი ხანი უნდა მირახუნო ეგ ტაფა თავში?  რაიოო?  საიდან ნახა რომ ტაფა იყო? 
- ვინ ხარ?  რა გინდა?  გადი ჯერ სიკვდილისთვის ახალგაზრდა ვარ, დავიწყე თავის შეცოდება დედიკონაა გეხვეწები ახლა გადამარჩინე და გპირდები იმ სირაქლემას შვილს ცხვირს აღარ გავ.... უცებ გავჩერდი რადგან მივხვდი რომ უნდა მომეკეტა.
- ნუ ღელავ ჯერ შენი მოკვლა ადრეა. მე ისევ მის უკან ვდგავარ და ვერ ვინძრევი.
- ვინ ხარ თქო გეკითხები... ახლა მას ვუახლოვდები და სახეში ვუყურებ. ქერა თმები, შავი თვალები ( პლეხანოვზე მოსეირნე ლამაზმანებიიი, 😂😂) შავი პირბადე.
- ვერ მიცანი? 
- რითი უნდა მეცნე კალიგრაფიით? თუ ვინმეში მეცნობოდე მე ვიყო ვაშლის ხიდან ჩამოვარდნილი კაკალი
- ჰაჰ მართლა ვერ მიცანი?  აბა კარგად დამაკვირდი. მას სახეზე დავაკვირდი და ცხვირზე ნაკაწრი სავით ჰქონდა. მერე მოვწვი
- მინ იუნგი?  შენ..... შენახარ? 
- ხო რა იყო
- აქ რა გინდა? 
- შენთან მოვედი შური უნდა ვეძიო
- აქ ნამდვილად არ არის წადი და სხვაგან მოძებნე.
- არა აქ არის ახლა ჩემს წინ დგას. დედუ რა უნდა ჰა?  მიშველეთ თორემ გავპუტავ ქათამივით და დავაგდებ ტაფაზე
( იუნგი) 
- ანოს სახლის მისამართი გავიგე და ახლა მასთან მივდივარ, სადაცაა მოსაღამოვდება. ანო ანო დამაცადე რა გიყო. ახლა მის სახლთან ვდგავარ, მაგრამ სახლში არავინაა რადგან შუქები ჩამქრალია. კარებს ჩემით ვაღებ და შიგნით შევდივარ
ვაუ რა კომფორტული სახლი ჰქონია. ჰმ ახლა რითი დავკავდე სანამ ეგ მოვა?  მე ვიცი.... სამზარეულოში გავიქეცი და თაეროდან სასუსნავები გამოვიტანე, მისაღებში მაგიდაზე გავფანტე და ფილმის ყურება დავიწყე. ისე კაი ფილმი იყო, მაგრამ ბუნებრივმა მოთხოვნილებებმა ჩამიშალა სიამოვნება. ზემოთ ავედი რადგან ქვემოთ ვერ ვიპოვე სად იყო ტუალეტი. მოკლედ შევედი და უცებ გავიგე კარების გაღების ხმა, მგონი მოვიდა. კიბესთან ვიდექი და ვაკვირდებოდი მის ქცევებს. ვაიმეე რა საყვარელია როდესაც ამ რაღაცით დადის, თან ეშინია და აქეთ იქით იყურება. ცოტა ხანი კიდევ ვიღადავებ და მერე ჩემს საქმეს შევუდგები. დაველოდე როდის გადაინაცვლებდა სამზარეულოში. მერე ქვემოთ ჩავედი და ფილმის ყურება გავაგრძელე. შევამჩნიე როგორ მოდიოდა ჩემსკენ ტაფით ხელში, მაგრამ მე ამას მაინც ვერ ვიგრძნობდი რადგან რაც თავი მახსოვს ჩემი მეგობრები სულ თავში მიტყაპუნებდნენ და მაგიტომ.
ჩემთვის წყნარად ვიჯექი და ჩიფსებს ვჭამდი. უეცრად თავში რაღაც ვიგრძენი, მაგრამ არ მტკენია ამიტომ არ შევიმჩნიე, მან ისევ გააგრძელა ტაფის რახუნი. დანარჩენი ალბათ თქვენც იცით უკვე 😂😂😂😂
- არა აქ არის ახლა ჩემს წინ დგას. ანოს სახეზე ფერი აღარ ედო. გულში მეცინებოდა. თავიდან ისეთი მეგონა თითქოს დედაბუდიანად ამოგვწყვიტავდა, მაგრამ შინაგანად პატარა ბაჭიასავით ყოფილა. რა საყვარელი გამოხედვა აქვს ამ კურდღლის ნაშიერს. ვაიმეე რა თვალებით მიყურებს ახლა შევჭამ.
- გადი ჩემი სახლიდან
- არ გავალ სანამ ჩემს საქმეს არ გავაკეთებ. დით ეს რამ მათქმეინა ახლა რა საქმე მოვიფიქრო? 
- არ მაინტერესებს გადი თქო
- არა მეთქი გითხარი. ვიფიქრე ცოტას გავაწვალებდი და ახლოს მივედი მასთან პირბადე მოვიხსენი და ისე დავიწყე სუნთქვა თითქოს ის მინდოდა.
- იუნგი გადი არ მომეკარო. ჰაჰ შევაშინე. თუმცა რა მიხარია მე უბედურს.  ის ისეთი შეშინებული იყო უკან დავიხიე.
- კარგი მაგრამ იცოდე მე ისევ მოვალ და ცხვირის გატეხვის გამო გაზღვევინებ
- ეგ იმიტომ გავაკეთე რომ შენი ცხვირი არ მომეწონა და ვიფიქრე ცოტას გავუსწორებ მეთქი, მაგრამ უფრო მოიღრიცა. ანომ ატეხა სიცილი. წესით ამაზე უნდა გავბრაზებულიყავი, მაგრამ არ გამომდის გაბრაზდება ამ გოგოზე და რა გავაკეთო. მასთან ისევ ახლოს მივედი, მაგრამ იმის მაგივრად რომ რამე დამეშავებინა მისთვის ვაკოცე. ისე ვნებიანად რომ ჩემი თავის მიკვირდა. მას მალევე გავეცალე და სახლიდან წავედი.
( ანო) 
- დედაა ეს რა იყო ჰაა?  რატომ ღმერთო რატომ. რატომ მაკოცა? თან ისე წავიდა რომ სახლი ამირია ნაგავი ახლა ამას რა დაალაგებს?  ვაიმეე კიდევ არ მჯერა ეს როგორ გააკეთა?  პირველი კოცნა ამ სირაქლემის შვილმა წამართვა?  ოჰ მაი გოდ. ვნერვიულობდი და აქეთ იქით დავდიოდი. ამ დროს ტელეფონზე წერილი მომივიდა
ანო მე ვარ მამაშენი დღეს მე და ბექიონი შენთან მოვალთ.
კაი მაა გელოდებით.
ტელეფონი დივანზე მივაგდე და სახლის დალაგება დავიწყე, მერე საჭმელი მოვამზადე და ამასობაში კარზე ზარის ხმა გაისმა.
- მამაა შემოდით... ორივე შემოვიდა და დივანზე მოკალათდა
- ვაუ ანო რა მაგარი სახლი გქონია, მანქანაც ძაან კარგია. მეუბნება ბექიონი და ოთახს ათვალიერებს
- ხო მადლობა კარგი შეფასებისთვის
- ანო რა გჭირს რა დებილივით გამოიყურები?  აი სად დამერხაა
- ჰაჰ არაფერი მამა დავიღალე
- ეს დაღლილ სახეს არ გავს, ისეთი სახე გაქვს თითქოს ვიღაცამ პირველი კოცნა წაგართვა. უი შენ გნახე ჭაობში ჩამხრჩვალი, მოვკლავ მივახრჩობ.
- არა რა სისულელეა ხომ იცი რომ ბიჭებს ასე იოლად არ ვიკარებ
- აჰამ როგორ არა. ისეთი სახით შემომხედა თითქოს იცოდა რაც მოხდა.
- შვილო ხვალ იმ ბიჭის გასვენებაში მივდივართ და მოემზადე. ხო და კიდევ იქ მეგობრებიც იქნებიან შეძლებისდაგვარად დავკითხავთ.
- კარგი მამა გასაგებია. საჭმლებს მაგიდაზე ვაწყობ და ვიღიმი. არა და რა დღე გადავიტანე დედა ჩემი ცოდვა. ჩვენ ვივახშმეთ და მამა და ბექიონი გავაცილე. მერე სახლი ისევ დავალაგე და ლოგინში ჩავწექი.
ვფიქრობ მომხდარზე
- დედიკონა დედაა ეს რა იყო ჰაა. რა ვნებიანად მაკოცა მაგ შობელძაღლმა, ლამის გავთავდი. არა რაა არ უნდა ვიფიქრო ამაზე თორემ ჭკუიდან შევიშლები.
( იუნგი) 
სახლიდან რომ გამოვედი, ფანჯრიდან ვაკვირდებოდი ანოს რეაქციას ლამის გადაყირავდა, მერე აქეთ იქით დადიოდა. ბოლოს იქაურობას გავეცალე და ფიქრებით გავეშურე ჩემი სახლისკენ
არა რაა კოცნის მეტი ვერაფერი მოიფიქრე?  შტერო ბლეყვერტიე... როგორ ჰააა აი როგორ მე ხომ სასტიკი ვარ და ხშირად ვაწამებ გოგონებს ნუ ჩემებურად 😈 მაგრამ ახლა რატომღაც სხვა რამ დამემართა. ეს რა დოზანა იყო ნეტა?  სახლის კარებს ვაღებ და წინ მამაჩემი მეჩეხება
- ვაიმე მამა გული გამიხეთქე
- სად დაებლეყვები ამ საღამოს ჰაა ჩვენ აქ სერიოზული პრობლემები გვაქვს და შენ კიდევ დასეირნობ. ან საერთოდ სახეზე რა გჭირს?  რა ფერი გადევს? 
ფერიო?  რა ფერი? 
- და რა ფერი მადევს? 
- სულ გაწითლებული ხარ. არა მამამ არ უნდა გაიგოს რომ ანოსთან ვიყავი
- ხო ისა ძაღლები მომსდევდნენ და მოვრბოდი.
- ამჯერად რა შარში გაყავი თავი? 
- რა შარში?  მე პოლიცია არ მიგულისხმია ნამდვილი ძაღლი ვიგულისხმე.
- კაი ხო წავალ ახლა მე და ხვალ კრება გვაქვს არ დააგვიანო.
- კარგი.  მამაჩემი წავიდა და მე დივანზე გავიშხლართე. ჭერს ავხედე, მერე გამახსენდა მამაჩემის ნათქვამი. სარკეში ჩავიხედე და მართლაც როგორი წითელი ვიყავი.
- ეს ამ გოგომ გამიკეთა?  ნივიჟუ ნი სლიშუ რაა, რას მორჩით ხალხო გამაგებინებთ?  ამდენ ფიქრში ვერც კი ვიგრძენი სააბაზანოში როგორ ჩამეძინა.
მეორე დღე
( ანო)
- ვაიმე დედა თავიი.. ეს მაღვიძარა კიდევ უმატებს ამ ტკივილს. ხელებს მავიძარას ვურახუნებ რომ მოკეტოს, ბოლოს კი კედელს მივახეთქე და ძილი გავაგრძელე. თვალები არ მქონდა დახუჭული რომ ტელეფონმა თავზარი დამცა.
წამოვხტი ტელეფონს ვაგინე და ვიბანავე... მოვემზადე ვისაუზმე და ამ დროს ბექიონიც მოვიდა.
- ვაუ რა მაგრად გამოიყურები, კარნავალზე მივდივართ თუ სამძიმარზე? 
- ჰაჰაჰაჰა სად გავიცინო
- კაი ხო წამოი. სამძიმარზე ათ წუთში მივედით. მივუსამძიმრეთ და ახლა მეგობრების დაკითხვის ჯერი დადგა.
- ბატონო სეჰუნ თქვენს მეგობართან რაიმე საეჭვო ხომ არ შეგინიშნავთ? 
- კი ხშირად ტელეფონის ზარებს არ პასუხობდა, ღამე ვერ იძინებდა, ზოგჯერ ისეთი გაბრაზებული იყო, მას ვერ ვცნობდი. ღამე კი მხოლოდ ერთ რამეს ბოდავდა რაც ეტყობა მისთვის მნიშვნელოვანი იყო...
- და რა იყო ასეთი? 
- ეს იყო...