-38-

272 11 0
                                    

Akşam
Edirne sarayı

Sultan Süleyman : Ressam Leo'nun kabiliyeti malum döndüğümüzde ona bir vazife vermek niyetindeyim.

Hürrem sultan : Nasıl bir vazife ?

Sultan Süleyman : Saray nakkaşhaneye aldırırım maaş bağlatırım hem de elimin altında olur. Bu saraya bile resim yapabilir.

Hürrem sultan : Ne malum belki memleketine gitmek ister.

Sultan Süleyman : Bizimkinden âla memleket nerede bulunacak ? Zorla tutacak değilim elbet lakin o resimleri bitirmeden hiç bir yere gidemez.

Şehzade Mustafa ve şehzade Mehmet kuşlarla oynuyorlardır.

Şehzade Mustafa : Açılmaz o kafes bırak kaçacak kuşlar.

Şehzade Mehmet : Aç aç uçsun kuşlar.

Hürrem sultan : Mehmet, Mustafa uyku vaktiniz geldi. Esma hatun !

Esma gelir.

Hürrem sultan : Kafesi dışarı çıkar bahçeye hava alsınlar şehzadeleri de yatır geç oldu uyusunlar.

Esma hatun söylenenleri yapar ve şehzadeler götürülür.

Hürrem sultan : Benim gazelim vuku bulsun çok isterim.

Sultan Süleyman : Miskim, amberim, varım, sevgilim, parlak ayım, yakınim, mahremim, varım, güzeller içinde sultanım. Hayatım, hasılım, ömrüm, şarabı kevserim, cennetim, baharım, sevincim, günüm, gülüm, ey gülen gülüm ! Hürrem sen ağlıyor musun ?

Hürrem sultan : Geldiğimde o kadar çaresizdim ki denizden saraya çıkardılar bizi ne anne, ne baba, ne kardeş kimsem yoktu yapayalnızdım. Ölmeyi bile düşündüm öfke vardı içimde, kalbim hınçla doluydu. Sen bana bir aile verdin, kimsesizliğim bitti. Mehmet, Mihrimah, Selim ve Süleyman.

Sultan Süleyman : Sen benim herşeyimsin bana bu saadeti sen verdin.

Öpüşürler.

Sabah
Edirne sarayı bahçesi

Hürrem sultan kuşlarını kafeste bulamaz ve yerde ölü bir şekilde görür. Çığlık atar.

Sultan Süleyman : Hürrem ?

Sarılırlar o anda şehzadeler gelir.

Topkapı sarayı
Valide sultanın dairesi

Valide sultan : Ne acelen var Hatice'm gitme hiç gönlüm razı değil yalnız kalmana.

Gülfem : Ben de söylüyorum validem lakin sözüm kâr etmiyor.

Valide sultan : Hatice'm gitme içimde bir sıkıntı var.

Hatice sultan : Validem sizi duyanda Manisa'ya gidiyorum zanneder. Endişelenmeyin gider gelirim ben.

Valide sultan : İlla gideceksin yani söz dinlemeyeceksin. Peki madem, Gülfem sen de Hatice'mle git lütfen yalnız kalmasın.

Gülfem : Elbette sultanım hiç yalnız bırakır mıyım ?

Valide sultan : Şeker ağaya haber verin Hatice'min sevdiği tatlılardan yapsın bilahare götürsünler.

Hatice sultan : Şeker ağanın tatlılarına hiç hayır demem İbrahim paşa da pek sever.

Edirne sarayının bahçesi

Sultan Süleyman : Yazık olmuş keşke kuşları gece dışarda bırakmasaydınız. Burası orman vahşi bir yer, hele ki geceleri... Hürrem üzülme yeni kuşlar buluruz sana.

Muhteşem Yüzyıl Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin