Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kayahan Abi masanın üstünde duran güllere bakıp derin bir nefes aldı. Gözleri yine sinirlendiğini belli eden cinsten kıpkırmızı olmuş kaşları çatılmıştı."Bunlar o itin aldığı güller mi ?""Düzgün konuş."Ben de sinirlenmeye başlıyordum. Adam incelik edip gül göndermişti hastaneye."Alsın bu gülleri bir taraflarına soksun.""Düzgün konuş ya. Semih Abi geçmiş olsun demek istemiş.""Gönderemez o adam sana gül Biricik.""Niyeymiş o Kayahan Abi?"Hışımla gülleri yere fırlattı. Sinirden gözü dönmüş gibiydi."Abi,abi,abi... Yeter ulan. Seviyorum ben seni, seviyorum."O an, işte o an inme inmiş gibi kalakaldım.《》《》《》《》《》《》《》《》Bir mahalle, sımsıcak ellerinde çekirdekleriyle kapı önünde oturan tonton ayaklı gazeteler...Sabahın erkeninde ekmek teknesine giden evin demirbaşları...Birbirine her koşulda destek olan kardeşler...Yüreğinde diyemediği aşkları ilmek ilmek işleyen sevdalılar...Öyle bir mahalle ki biri ağlasa gözyaşları sel olan biri gülse kahkaları yeri göğü inleten...Öyle bir mahalle ki çocukların şen şakrak halleriyle beslenen, gençlerin pencereden birbirine kaçamak bakışlarıyla gülümseyen, gözyaşlarını birbirine karıştıran...Öyle bir mahalle ki simsiyah gecenin bile altında yıldız gibi parıldayan...Yıldız Mahallesi.
