Ang Misteryo ng Maldita by Vanessa

Chapter 1

"IKUMUSTA mo na lang ako kay Tita, 'Ma."

Napapangiwi si JT habang sinasabi iyon. Nasa

Davao ang kanyang mga magulang at doon na

nagpasyang manirahan. Sa pagkakataong iyon, ang

unang ginawa ng mga magulang niya pagtapak na pagtapak sa Davao ay magpahatid sa driver nila sa bahay ng mga tiyahin niya, ang pinsan ng kanyang ina.

Ang pamilya ng ina ni JT ay tubong Davao. Sila

ay may malaking farm doon na naging negosyo ng

pamilya mula pa noon. His father was a doctor and

lived in Manila. Silang pamilya ay sa Maynila nanirahan

mula pa noong isilang ang kanyang bunsong kapatid—na ngayon ay sa Davao na rin nagpasyang manirahan.

Ang sabihing sabik sa pinsan ang kanyang ina ay

kulang. Noon kasing hindi pa nagpapasya ang kanyang

ama na tuluyan nang magretiro ay hindi mapaghiwalay ang mga ito. Para bagang mga teenagers na in love na in love ang mga magulang niya kahit ilampung taon nang nagsasama. Bihirang-bihirang makauwi sa Davao ang kanyang ina. Kaya hayun, nang makabalik ay pinagbigyan ng kanyang ama na sa halip na umuwi muna sa bahay nila ay magtungo muna sa pinsan nito.

Now his mother was calling him. Paano naman kasi ay mas sabik sa kanya ang kanyang tiyahin kaysa sa

kanyang ina na pinsan nito. Noong bata si JT ay paborito

niya ang tiyahin niyang iyon kahit bihira silang magkita—tuwing bakasyon lang. Palaging tig-isa sila ng laruan

ng anak nitong si Clyde. Kasing-edad kasi niya ang

pinsan niyang ito.

At ngayon naman, dahil si JT ang namamahala ng

negosyo at mas madalas siya sa Davao kaysa sa

kanyang ina, kapag napapadalaw siya sa bahay ng mga

ito ay mas para siyang paslit na pinagkukukurot ang

kanyang mukha. Hinahalik-halikan pa siya ng tiyahin na animo isa siyang cute na toddler gayong siya ay anim na

talampakan ang taas at edad treinta y singko na.

Iyon ang isa sa mga dahilan kung bakit nailang na

si JT na dumalaw sa bahay ng tiyahin niya. Kung

mapadalaw man siya ay saglit na saglit lang palagi. Maliit na bagay lamang siguro pero sadyang hindi siya

komportable kapag tititigan siya ng tiyahin habang

nakakulong ang mukha niya sa kamay nito, saka siya

pupupugin ng halik.

"Pumunta ka rito bukas. Miss na miss ka na ng tita

mo," utos ng kanyang ina.

Napadaing si JT. "'Ma, naman. Marami akong

trabaho at alam n 'yo naman 'yan. Saka usapan na nga

nating kaya si KC ang nandiyan ay para hindi na ako

madalas diyan." Ang tinukoy niya ay ang bunsong

kapatid niya. It stood for Keith Clent. Ang tiyahin niya

ang nagpangalan sa kapatid niya. Dapat, ngayon ay si

KC na ang pupupugin nito ng halik. Ngunit mukhang