Yatağıma geçtim ve yağmur yağmaya başladı. Çok huzur verici bir ses. Uzun bir süre yatağımda uzanıp hiç bir şey düşünmeden yağmurun o huzur verici sesini dinledim. Bir süre sonra kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Ah yine alarmın sesiyle 07:30'ta uyandım. Cem mesaj atmış. Geç bile kalmış!
*O gün bana arkadaş olmamızın gereksiz olduğunu söyledin Eslem. Bana neden böyle düşündüğünü söyler misin?
Neden mi böyle düşünmüşüm?! Hah seni sevgilinle sarmaş dolaş görünce aranıza giriceğimi düşündüm o yüzden arkadaş da kalmayalım diye düşündüm. Hakkaten ben niye böyle düşünmüştüm ya. Ah kafayı yiyeceğim vallaha saçma sapan şeyler düşünüyorum. Hemen kalkıp hazırlanmam lazım. Neyseki fazla uzun sürmedi hazırlanmam ve okula vardım. Direk derse girdim. Biraz kafam dağılmıştı, pek dersi dinlediğim söylenemezdi. Aklımda Cem ve onunla ilgili neden böyle bir karar aldığım vardı. Ben bunları düşünürken zaten ders bitmişti. Ben uyuşuk haraketlerle bahçeye indim. Birden kolumda bir sıcaklık hissettim ve direk arkamı döndüm. Yo..yo..yo.. Yapma bunu Cem zaten kafam karışık, kendime açıklayamadığım şeyleri sana açıklama mı isteme benden.
"Neden mesajlarıma cevap vermiyorsun Eslem? Sana bir soru sormuştum. Yoksa seni istemeden kırdım mı?"
Evet. Yani..birazcık olabilir. Ne kırılması ya sanki sevgilisiyimde başka kızla yakaladım onu!
"Görmemişim ne yazdın ki?"
Umarım inandırıcı olmuştur. Çünkü ne yalan söyliyim ben bile inanmadım kendi söylediğime.
"Nasıl görmedin Eslem?! Gel şuradaki kafeye gidelim de şu senin görmediğin mesajlarımı yüz yüze cevapla!"
Of! Hemen birşeyler düşün Eslem. Ne söyleyecektim ki şimdi? Off! Hiç mi birşey gelmez aklıma ya!
"Evet, bu sefer sana direk olarak soruyorum Eslem. O gün bana arkadaş olmamızın gereksiz olduğunu söylemiştin hani hatırladın mı?"
"E-evet."
Aptal bari kekelemeden konuş. Birşeyler sakladığını anlıycak şimdi!
"Neden böyle birşey söyledin?"
İnandırıcı bir şeyler düşün Eslem. Hadi bulabilirsin, yapabilirsin çalıştır kafanı..
"Evet bir cevap bekliyorum Eslem!"
"Ee şey yani. Sadece üstüme bir kahve dökülmüştü yani özürünü diledin arkadaş olmaya gerek olmadığını düşündüm. Bu sadece."
"Peki tamam!"
Aaa çekip gitti. Noldu ki şimdi! Neyse spor salonuna gidiyim. Stresimi atarım!
CEM'İN AĞZINDAN;
Neden birden bire değişti bu kız böyle! Ahh! Şimdi hatırladım Alya ayrıldığımız gün ''Seni buna pişman edicem!!'' demişti. Yoksa Eslem'i öğrenip ona benden uzak durmasını falan mı söyledi?! Bunlar aklıma gelirken kafenin kapısının önünde dikildiğimi fark ettim tam gidicektim ki, Eslem de kalkmıştı. Nereye gidiyor acaba diye takip etmeye başladım. Evde biraz oyalandıktan sonra spor kıyafetleriyle yanında bir kızla aşağı indi, sanırım ev arkadaşıydı. Peşlerinden doğru gidiyordum ve Alya'nın çalıştığı spor kompleksine girdiler. Na-nasıl ya!
Olanlara ne anlam vereceğimi şaşırmıştım. Bu işte kesin Alya'nın parmağı vardı. Eslem ve arkadaşı içeri girdiler. Biraz bekledikden sonra bende içeri girdim. Alya beni karşısında görünce şaşırmıştı.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen. Hayatıma ne hakla burnunu sokuyosun?"
"Ne saçmalıyosun Cem ? Ne konuştuğunun farkında mısın ?"
"Asıl sen ne yaptığının farkında mısın? Seninle olan ilşkimiz bitti artık. Ne yapıcaksan ne söyliyceksen bana söyle. Eslem'i bu işe karıştırma!"
O sinirle o hışımla arkamı dönüp çekip gitmiştim oradan.
Eslem'in Ağzından
Duyduklarım doğrumuydu. Kafama bir an kaynar suların döküldüğünü hissettim.
Suyumu giyinme odasında unutmuştum onu almaya giderken. Alya'nın odasındaki seslere kulak misafiri oldum. Bu Cem'in sesiydi ve şiddetli şekilde kavga ediyorlardı. İster istemez merak ettim . Hesap soruyordu Cem sürekli. İlşkimiz bitti Eslem'i bu işe karıştırma. Ne işi ,neye karışıyordum.İlişkileri gerçektende bitmişmiydi? İlişkileri bittiyse de benimle ne alakası vardı.Kafamdaki bu bitmez soru işaretleriyle çantamı alıp kendimi dışarı attım. İçimden söylene söylene eve doğru yürüyordum. Hiç bir yola sapmadan hızlı hızlı yürüyordum.Sanki yol nereye götürüyorsa gidicek gibiydim.Burnumdan soluyordum.Ne işim vardı böyle insanların arasında. Kafa dağıtmak için yazıldığım spor salonuna bak. Tam bi facianın eşiğinde hissediyorum kendimi . Yağmur atıştırmaya da başladı. Evin anahtarınıda Rüya'yla dönücez diye yanıma almamıştım. Kapıda oturdum. Rüya'nın gelmesini beklemekden başka çarem yoktu. Sinirimden biri dokunsa patlıycaktım, ama yağmur damlaları buna yetti.. Gözümden akan yaşları gizler miydi yağmur.. Kimsesizliğin anlamı mıydı bu yağmurlar .. Beni tek başıma yapan. Aslında o kadar gizli yapıyordu ki duygularımı. Ben hayata 4 elle sarılmış bi insanım seni bunlar yıkamaz sen güçlüsün Eslem sen güçlüsün. Hep böyle derim işte kendime sen güçlüsün.. Sulu gözlülüğüm tuttu yine rahatladım işte.Bende böyle bir şapşiğim. Rüya'da nihayet geldi.
"Eslemm sırılsıklam olmuşsun gözlerin de kızarmış seni göremeyince merak ettim. Nereye kayboldun. Alya derse girip girmiyceğini sordu."
"Rüya yeterince ıslandım, bide sen soru yağmuruna tutma beni ver şu anahtarıda eve girelim."
"Tamam da ne olduğunu anlatmıycakmısın.?"
"Biraz yanlız kalsam."
"Peki bitanem sen bilirsin."
Odama geçip, yatağama serildim. Dizlerimi kendime çekip üstüme pikeyi çektim. İstediğim tek şey uyumak.
Rüya'nın Ağzından
Eslem duygularını hep içine atan bi kız işte böyle . Şimdi ne düşünceler kurup uyumaya çalışıyodur kimbilir. Spor salonundan çıktığımda Cem çıktı karşıma. Zoraki bi kafeye oturtup olanları zorla anlattırdı.
"Eslem ondan vazgeçiceğimi düşünüyor biliyorum. Onun gözlerinde kayboldukdan sonra kendimi bulamıyorum ben Rüya."
Anlatmak zorunda değildim ama bu olayın peşini bırakmayacağı çok belliydi. Eslem'e duyduğu hislerden gayet emindi. Alya'yı sevmiyordu. Ama Eslem'in hissettikleri yaşadıkları apayrıydı. Ah canım arkadaşım başımıza gelenlerde neyin nesi böyle..
Eslem'in Ağzından
Sabah olduğunda alarmımı ertelemek yerine direk kapattım. Yastık kafamın üstünde, gün yüzüne bile çıkmak istemiyordum. Rüya'nın beni zorla uyandırma çabaları da boşa çıkınca.
"Eslem eşşek gücümü sende ki dostum. Yastığı tuttun bırakmıyorsun? Eslemmm ben gidiyorum duydunmuuu?? İyi hissettiğinde ara beni."
Gitmişti sonunda. Yanlız kalmak istiyordum. İstemiyorum kimseyi, görmek de konuşmak da! Gidip spor salonundaki kaydımı aldırıcaktım. Hatta neden gidiyorum ki hemen arayıp aldırabilirdim.
"Alo?"
"Alo. Eslem Gençer ben ,spor salonundaki kaydımı sildirmek istiyordum."
"Bir saniye Alya Hocanın grubundaymışsınız ona yönlendiriyorum sizi."
Alya;
"Meraba Eslem Hanım.Aylık paket yaptırdığınız için işlemlerinizi telefondan yapamıyoruz. Buraya gelirseniz yardımcı olablirim size."
Alya'nın Ağzından
Eslem'ide ayağıma getirdikten sonra oyun başlasın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Tonları
Humor''...Annemin bu merakı bir gün beni öldürecek! Her şeyi defalarca hatırlatması onun olmazsa olmazlarından! Bu huyundan ne zaman vazgeçiceğini merakla bekliyorum. Zaten ona göre dağınık ,hiç birşeyimi onsuz yapamayan hala onun küçük ve biricik ''Esle...
