Hayatın Tonları

5◑ Neyleyim İstanbul'u

Asistanım aradı ve Eslem'in geldiğini haber verdi. Eslem içeri girdiğinde yüzünde tedirgin bir yüz ifadesiyle tebessüm etti.

"Hoşgeldin Eslem, otur."

"Hoşbuldum teşekkürler."

"Spor salonundan ayrılmak için imzalamanız gereken bazı evraklar var. Sizi hem bunun için, hem de konuşacak bazı şeylerim olduğu için çağırdım."

"Benim sizinle ne gibi konuşacak birşeyim olabilir ki?"

"Cem desem?"

"Benim bu konuyla bir alakam yok. Bu konuyu benimle değil Cem Beyle konuşun lütfen.! Benden ne istiyorsun?"

"Cem'in sana karşı olan davranışlarını biliyorum Eslem. Duygusal yönden bakmış olabilirsin, içinde bulunduğun bu komik duruma, ama o beni seviyor anlıyor musun?"

"Bakın Alya. Alya Hanım benim hislerim ve duygularım kimseyi ilgilendirmez, kimin kimi sevdiğide ilgilendirmez. Eğer sevgilinizin size olan duygularından emin değilseniz, karşınıza oturtup konuşacağınız kişi ben değilim."

Ukala..

Eslem'in Ağzından

Asistanına imzalamam gereken dosyaları teslim ettikden sonra oradan hemen ayrıldım. Aklı sıra bana oyun oynayacaktı. Ben Eslem Gençerim.. Her ne kadar duygusal olsamda herkese bunu göstericek kadar güçsüz ve çelimsiz değilim. Kendini bilmez küstah insanlarada söylenicek iki çift lafım olurdu elbet. Herşeyin bir yeri sırası var. Eve geldim.

"Eslem neler oluyo?"

"Spor salonundaki kayıtlarımızı sildirdim. O kızla aynı havayı bile solumak istemiyorum artık. Orospu artık Cem'e ne verdiyse çocuğun peşini bırakamıyo hah."

"Kim ne yapmaya çalışıyo bilmiyorum ama . Daha ilk günden dersleri boşlamamız hiç iyi bi gelişme değil bebeğim. Boşver haddini bilmezleri."

"Haklısın bal kuşum. Hemen üzerimizi giyinip okula gidelim. Ne var ne yok bir bakalım."

Üstümüzü giyinip birlikte okulun yolunu tuttuk. Okulun bahçesine girdiğimde uzak bir köşede Cem'i arkadaşlarıyla gördüm. Umursamayarak anfiye girdik. Dersi yarım bir bir şekilde dinleyip Rüya'yla birlikte kantine indik. Evden kahvaltı yapmadan çıkmıştık. Birer çift kaşarlı tost alıp bir masaya oturduk. Rüya kaş göz işaretleriyle bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Rüya'nın gösterdiği yöne doğru döndüm ve Cem yavaş adımlarla bize doğru geliyordu. İyice yaklaşınca;

"Eslem biraz yalnız konuşabilir miyiz?"

"Tamam."

Ne hakkında konuşacaktık ki!? Alya hakkında mı konuşacaktı benimle. 1-2 masa öteye oturduk ve konuşmaya başladı.

"Eslem Alya sana ne dedi?"

"Alya neden bana birşey desin? Beni ilgilendiren bir konu mu var?"

"Nasıl yani sana birşey demedi mi?"

"Hayır. Diğer soruma bir cevap alamad.."

Cümle mi tamamlayamadan kalkıp gitti. Neydi bu şimdi! Kimse bir açıklama yapmadan yarım yamalak konuşup gidiyor! 

Cem'in Ağzından

Eslem'i Rüya'yla birlikte bir masada oturken gördüm. Alya'nın ona ne söylediğini veya söyleyip söylemediğini öğrenmem gerekiyordu. Daha fazla dayanamayıp yanlarına gittim. Eslem'e sorduğumda, sinirli bir şekilde ''Alya neden bana böyle birşey desin? Beni ilgirendiren bir konu mu var?'' dedi. Alya ona birşey demişti ama Eslem bunu bana söylemiyordu. Aksine benden daha da uzaklaşıyordu. Alya'yla son bir kez daha konuşup Eslem'in aklında ki bütün cevapsız soruları cevaplayıp benden uzaklaşmamasını sağlıyacağım. Evet bunu yapacağım. Umarım...