A jeśli jutro nie nadejdzie...?

Ciężki dzień

Ten dzień zaczął się całkiem normalnie, o dziwo nie czułam się źle.  Zjadłam śniadanie, poszłam się wykąpać i czekałam na obchód lekarzy. Podczas obchodu zapytałam czy jest szansa żebym mogła pójść do domu i wrócić do szkoły, do przyjaciół i no do Zacka. Byłam ciekawa co u niego słychać bo długo z nim nie rozmawiałam, po za tym tęskniłam już za szkołą. Lekarz powiedział żebym dała mu trochę czasu zanim podejmie decyzję. Cieszyłam sie bo widziałam cień nadzieji na to że będę mogła opuścić to miejsce. Czas ciągnął mi się w nieskończoność... aż w końcu lekarz zawołał mnie do siebie i powiedział że jeżeli bardzo chcę to jest szansa żebym wróciła do domu, pod warunkiem że nie będę się przemeczała, będę brała leki i w razie jakiegokolwiek zawahania zdrowotnego zgłoszę sie sporotem. Obiecałam że zrobię wszystko co w mojej mocy żeby mój stan się nie pogorszył. Poszłam się pakować i zadzwoniłam po rodziców aby po mnie przyjechali. Około godziny 15 byłam już w domu. Musieliśmy troche poprzestawiać meble aby łatwiej można było dostać się do mojego łóżka czy też podłączyć kroplówkę. Podekscytowana tym że wróciłam do domu od razu zadzwonilam po Caroline i Zacka aby spędzić z nimi resztę dnia. Postanowiliśmy że w pierwszej kolejności pójdziemy do kina... Długo próbowałam przekonać rodziców żeby wypuścili mnie z domu ale gdy zauważyli że nic mnie nie powstrzyma to odpuścili tylko najpierw przez pół godziny całej naszej trójce prawili wykłady co zrobić gdyby.....
W ten sposób Zack dowiedział sie o wszystkim a nie chciałam by w ten sposób sie dowiedział o tym. Gdy tylko wyszliśmy z domu zasypał mnie pytaniami i pytał czemu nic mu o tym nie wspomniałam. Był zły. Złapał mnie za raniona a mnie napłynęło do oczu mnóstwo łez , przytulił mnie mocno i poprosił abym nigdy w życiu tak więcej nie robiła. Uspokoiłam się i poszliśmy do kina. Później po seansie Zack odwiózł Caroline do domu a mnie zabrał w nasze ulubione miejsce na zbocze przy plaży rozłożył koc, mnie drugim okrył i przytulił siedzieliśmy tak i chyba usnełam.