Siyah ve Küçüğüm

Bölüm8(Hayal kırıklığı)

İyi okumalar

Son yarım saattir hocanın anlattığı sıkıcı dersi dinlemeyi bırakıp elimdeki kaleme işkence ediyordum.Dün olanlar aklıma geldikçe kendimi Emre'yi düşünmekten alamıyordum.

"Eylül kalemi kemirmeyi bırak.Daldın yine noldu hemen anlat"Merakla gözlerime baktı.

"Hiç önemli değil boş ver"Önüme dönüp kalemle deftere bir şeyler karalamaya başladım.

"Sende bir şeyler var ben anlarım.Çatlatma hadi anlat"Kalemi elimden çekip aldı.

"Dün birlikte Emre'yle kafeye gittik.Sonra onu eve film izlemeye davet ettim"

"Ee ne oldu sonra?"

Yanaklarımı şişirip nefesimi dışarı üfledim.Onun bu israrcı hallerine dayanamayıp konuştum.

"Yine beni öptü ve beni istediğini söyledi"eliyle ağzını kapayıp"Yoksa siz şeymi.."Tamamlamasına izin vermeden konuştum.

"Hayır kendimi hazır hiss etmediğimi söyledim.Bir şey söylemeden çıkıp gitti".

"Seni anlıyorum canım"ellerimi kavradı"Kendini hazır hiss etmemen normal O bir erkek ihtiyaçları var.Hayatında sen olduğu için başka kadınlara gidemiyor bunu istemesi normal"

"Ben henüz kendimi hazır hiss etmiyorum"

"Emre sana hak verecektir"

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Dersden sonra okulun önündeki her zaman gittiğimiz kafeye gelmiştik.
Ben kapuççino Mervey'se sütlü kahve şifariş vermişti.

"Dersler çok sıkıcı"

"Aynen ya gitgide zorlaşıyorlar"Önümdeki fincandan bir yudum aldım.

"Bügün şirkete gidip ona sürpriz yapmak istiyorum."

"Emreye mi?"

"Evet ama kararsızım".

"Ne bekliyorsun hadi şimdi git.Hem bir bak yanında kimler çalışıyor.Gitde seni bir görsünler"Mervenin yanağından öpüp  çantamı alıp kafeden koşarak çıktım.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Taksiciye üçreti ödeyip taksiden indim.Ayağımın acısıyla yüzümü buruşturdum.Ayakkabının arkası ayağımı vurmuştu.Günlük hayatta topuklu ayakkabı hiç bir zaman tercih etmezdim.Bugün farklılık yapıp krem rengi bantlı topuklu ayakkabı giymiştim.

Biraz aksak adımlarla şirketten içeri girdim.
Bir kaç kişinin bakışları bana döndü.Kapıdaki görevliye yakınlaşıp "Şey Emrenin odası kaçıncı katta?"Sorumla adam bana anlamıyormuş gibi baktı.

"Burada bir sürü Emre isminde insan çalışıyor.Siz hangisini sordunuz?"Adam nasıl anlasın senin hangi Emreyi sorduğunu.
"Emre Haznedaroğlu"dedim.

"Emre beyin odası sonuncu katta"

"Teşekkür ederim"

Asansöre binip sonuncu katın düğmesine bastım.Aynada kendime bakıp üzerimi inceledim.İyiki bu gün farklı giymiştim.Üzerimde siyah dar pantolon üstünede aynı renkte dantelli gömlek giymiştim.
Bir dakika sonra Emrenin olduğu kata gelmiştim.

Kapılar açılınca asansörden çıktım.İki kadının olduğu masaya yaklaştım.Orta yaşlı kıvırcık saçlı kadın beni görünce ayağa kalktı.

"Hoş geldiniz hanımefendi"

"Hoşbulduk,Emre bey odasında mı?"Gülümsedim.

"Odasında ama yanında misafiri var.İsterseniz bekleyene kadar şurada otura bilirsiniz"Eliyle karşıdaki koltukları işaret etdi.

"Tamam,teşekkür ederim"

Son 20 dakikadır bekliyordum.Ama hala odadan çıkan yoktu.Artık fazla sabr edemeyip ayağa kalktım.Onun odasının olduğu tarafa gittim.

"Efendim içeri girmezsiniz bekleyin"Kadın arkadan seslensede aldırış etmedim.
Kapıya yakınlaşınca aralık olduğunu gördüm.İçeri bakınca gördüğüm manzarayla şok geçirdim.
Emre karşısındaki kadına sarılıp saçlarını okşuyordu.Arkası bana doğru olduğu için yüzünü göremiyordum.Ama saçları kısa açık kestane rengindeydi.Aralarındaki mesafe yok denecek kadar azdı.
Sonra eğilip alnına öpücük kondurdu.

"Tamam canım üzülme seni çok seviyorum"Eliyle yüzünü okşadı.

Gözlerim bulanıklaşmıştı.Elim titreyerek kapının kulpuna gitdi.
Kapının açılmasıyla ikisinde gözleri bana taraf döndü.

Nasıl beğendinizmi yeni bölümü?

Beğendiyseniz parmaklarınızı yıldıza dokundurmayı unutmayın.

Sizce o kadın kimdi?

Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.