Collectibles

YH 2

Time flies so fast, dalawang buwan na lang eh summer na naman. Jual and I became friends, naging malapit kami sa isa't-isa but hanggang friends lang talaga kahit na may nararamdaman na ako sa kanya... I like him.

But things weren't meant to stay forever... Kahit na ano pa iyan ay walang may mananatili. May magbabago, may mawawala at may dumadating. Hindi natin kontrolado ang lahat na nangyayari, everything is inevitable. Wala tayong laban sa laro ng tadhana, kahit na anong galing natin sa pag iisip ng iba't ibang taktika upang malabanan ang mga itinadhana ay sa huli magiging talunan pa rin tayo...

We are losers... Talunan sa laro ng tadhana. Kelan ba tayo mananalo? Mananalo pa ba tayo? Because I am a loser too. Naging talunan na din ako.

Jual and I became friends. Became. Pero ngayon parang hangin na lang ako para sa kanya, he never lay his eyes on me again like the way he always did months ago, he never talk to me again like we used to. Bakit parang bula na lang na nawala ang samahan namin? I really don't know why, nakakilala lang siya nang bagong kaibigan niya eh naitsapwera na kaagad ako. It pained me so bad because I didn't see it coming... Kahit na ang pagiging magkaibigan na lang sana namin ang natira pero wala eh, hindi nga ako naka amin sa kanya na gusto ko siya dahil everytime I attempt to talk go him he'll always stay away from me. Iniiwasan niya ako.

"Okay class, go to your group now. May activity tayo ngayon." Tumalima naman agad ako sa groupmates ko, last period na namin ngayon at naisipan pa ng teacher namin na mag activity. Hays. Nahhh pero okay lang din naman kasi groupmate ko si Jual, may chance na din ako---

"Ms. ayaw ko po sa previous group ko. Dito na lang po ako sa mga kaibigan ko." Napatingin agad ako sa nagsalita. Jual, why?

Pinayagan din naman siya ng guro namin kaya wala na akong nagawa pa. He made his choice, siguro wala na talagang paraan para makausap ko man lang siya. I really want to know the truth why he keeps on avoiding me, sa pagkakatanda ko eh wala naman akong kasalanan sa kanya... Siguro ayaw niya talaga sa sakin. Siguro nga.

Matapos ang activity namin ay lumabas agad ako ng room namin. I didn't bother to wait for Ela, alam naman niya kung saan ako pupunta kapag nasasaktan ako. I am hurt because he avoids me once again...

Gumagaan talaga ang pakiramdam ko kapag nandito ako sa rooftop. Tambayan namin ni Jual. I smile sadly as I look upon the sky. It is so peaceful, sana makaramdam din ako ng ganito ka payapa. Bawat sulok ata ng rooftop na 'to ay may memories kami ni Jual, nakakalungkot lang dahil hanggang alaala na lang ang mga ito.

Last night I had a crazy dream
A wish was granted just for me
It could be for anything

Umupo ako sa isang gilid dito sa rooftop, I really want some peace of mind at hindi ko maiwasang kumanta. Hindi ko maiwasang malungkot dahil sa kinakanta ko...

I didn't ask for money
Or a mansion in Malibu
I simply wished for
one more day with you!

Oo nga naman, kahit isang araw lang para maliwanaga na ako kung bakit kami humantong sa ganito.

One more day,
one more time,
One more sunset,
maybe I'd be satisfied...

I'd been drowned by this feeling, it is suffocating. All this time I keep on keeping it by myself. Wala akong may pinagsabihan kahit na kay Ela. Sobrang sakit pala kapag nahuhulog kana pero bigla na lang siya mawawala, hindi man lang nagpaalam o nag iwan ng kahit anong babala...

But then again,
I know what it would do.
Leave me,
wishing still for
one more day with you,
One more day...

Nabalot ng katahimikan ang rooftop, napangiti ako ng tipid. Peace is embracing me now...

"Cris..." Napatingin ako sa direksyon ng pamilyar na boses. Nandito siya? Hindi ako puweding magkamali, I know his voice!

I remain collected even though my heart beats abnormally, he's real! Nandito nga siya sa harap ko, but why? Did just God grant my wish? Oh my!

"Jual? What brought you here?" I asked, ayaw konv ipakita sa kanya na apektado ako sa nangyari samin.

"I-I just want to clear things between us."

"Huh? What's with 'us'? Hindi naman naging tayo diba?" I chuckled kahit na ang sakit sakit din para sakin nito! I am not gonna let him to see me being a weak! No freaking way!

Natahimik bigla si Jual sa sinabi ko. Whatever! Bagay nga sa kanya yan.

"I'm sorry for avoiding you. Sorry kasi bigla kitang iniwan at iniwasan. I have my reasons please hear me out." Woah! Mabuti at alam.niya din pala.

"Is that so? Buti alam mo, now explain." sarkastikong saad ko sa knaya at inirapan siya.

"Being friends with you made me happy. Totoong masaya ako ng maging kaibigan tayo but as time pass by may naging kaibigan akong iba sa room natin. They made me feel the happiest— then Serra, she made me fall for her." Serra, huh? Siya lang naman ang classmate namin na barkada niya na ngayon. Hindi ko maiwasang masaktan dahil nakahanap nga siya ng mga bagong kaibigan at ka-ibigan, ano naman ang panama ko kay Serra? She got everything while I just have some.

"I decided to court her but she said in one condition. And that is to avoid you, she didn't want us to be so close as before kasi magseselos daw siya. So I follow her, I chose to avoid you because I love her so much even if it costs our friendship. Alam ko namang okay lang sayo kasi marami ka rin namang kaibigan." So for all this time, Serra was behind this? Gusto kong magalit sa kanya but still Jual made it clear that he chose Serra than me. Well, Serra is better than me.

"Alam mo ba matagal ko nang hinihintay ang paliwanag mo. I just didn't expect that the reason behind was because of selfishness. At hindi ko akalaing ganyan ka pala mag isip, manhid kaba talaga o sadyang tanga?" seryoso ko siyang tiningnan. Really? Siya ba talaga ang nagustuhan ko?

"Don't you dare say that to her! What we had was just half baked friendship!" Nangagalaiting sigaw niya.

I smirked, "I am not pertaining to someone, Jual. Guilty?" natawa akp ng pagak. Gago ka talaga Jual!

"Tsk. Bakit pa nga ba ako nag aksaya na magpaliwanag sayo? Sinayang ko lang ang oras ko para dito." Tumalikod siya at naglakad pa alis.

How dare him?! Not for the second time around he'll left me hanging! Not again!

"Ikaw pa talaga ang may ganang magsabi niyan?! YOU DIDN'T KNOW HOW MY TIME GOT WASTED BECAUSE OF THINKING ABOUT THE REASONS WHY YOU LEFT ME HANGING! YOU SHITTY HEAD CONSUMED MY MIND! YOU AND YOUR UNACCEPTABLE REASON!"

Tumigil siya sa paglalakad at tumingin ulit sa akin. "Sino ba ang nagsabing isipin mo ang pag iwas ko sayo?" matabang na tanong niya.

Cat got my tongue. Oo nga naman, who the heck said? Wala.

"Not who but what..." pabulong kong sabi. Excruciating pain embraced me. Ang sakit.

"Don't tell m——"

"Then I won't but at least you have to know this... Gusto kita! GUSTUNG-GUSTO KITA JUAL! AND IT PAINED ME TO KNOW THAT REASONS OF YOURS! BAKIT ANG SASAKIM NIYO?! KAHIT MAN LANG SANA ANG PAGKAKAIBIGAN NATIN ANG MATIRA BUT WHAT DID YOU DO?! PINAGKAIYAN NIYO AKONG MAGING MASAYA!" I wanna cry but Ill hold this. I can hold these tears...

"S-Sana hindi na lang kita tinuruan. Sana hindi ka na lang umuwi ng Pilipinas. Sana hindi ko hinayaang maging kaibigan mo. I regret everything about you! I-I hate— I hate you! How dare you invade my system and destroy it! Hindi na sana kita pinapasok sa buhay ko kung ganito rin lang naman ang mapapala ko sayo."

Naglakad na ako paalis sa rooftop. I left him dumbfoundedly! Anong akala niya iiyak ako sa harapan niya? Aba hindu ako tanga kagaya niya! Muntikan  na nga lang. Hays.

Naiinis ako sa existence niya! Nang dahil sa damuhong iyon nagulo ang concentration ko sa pag aaral and he always on my mind! MAGPAKASASA SIYA DUN SA SERRA-NGULO NA YUN!

I HATE THE FACT THAT HE HAPPENED!

PUNYETA! MAKALBO AT MABAOG KA SANA JUAL CRUZ!!