Adam&Laila

Deel 6

Huh een berichtje van Adam, ben benieuwd. Hoe ken je Issam stond er. Geen hoe gaat het, geen wat ben je aan het doen. Nee, gelijk met de deur in huis vallen. Wij hebben elkaar zomaar ontmoet typte ik terug. Zomaar? vroeg hij. Weetje zeker dat je niet met hem bezig was, toen we nog met elkaar waren?. Naaah, ik stond echt perplex door wat ik las. Is hij serieus nu? Moet je eens luisteren Adam, dat jij bent vreemd gegaan, hoeft niet te betekenen dat ik ook vreemd ben gegaan. Kom mij geen leugens aansmeren. En het was stil. Hij had mijn bericht gelezen maar geen reactie gegeven. Pff wat een sukkel is het ook. En wat boeit het hem?! zei ik tegen mijzelf tijdens het rijden. Het is Issam maar, ik hoef echt geen relatie met hem. Eenmaal thuis aangekomen, zag ik dat mijn vader alweer eerder thuis was. Oke, spullen bij de hand en racen naar boven dacht ik. Nog voor dat ik de sleutel in het contact kon stoppen, zwaaide hij de deur voor mij open. Ik moet je spreken zei hij. Loop met mij mee naar mijn auto, en geen tegenwoord dreigde hij. Ik deed wat mij werd verteld en liep met hem mee. We zaten in de auto. Ik keek hem niet aan. Mijn vader en ik waren vroeger het beste duo dat er bestond op deze wereld. Niemand kon ons uit elkaar halen. Totdat hij dat mens van een Kenza ontmoette. Ik wist meteen al dat ze op zijn geld was, gezien mijn vader het leuk vond om het te showen qua auto's en dure kleding. Een jongen van 18 zou je zeggen. Maar het was zijn karakter. Laila zei hij. Kijk mij aan. Waarom huil je zei hij. Papa, ik ben doodsbang voor je, ik durf niet meer in je beurt te komen. Wij weten allebei sinds Kenza in je leven is gekomen en sinds mama super ziek is dat je bent veranderd. Je bedreigt mij, je vraagt niet meer hoe het met mij is of hoe het met mama is. Het is alleen maar Kenza dit, Kenza dat. Je moet weten dat ik in het begin echt mijn best wou doen om haar te leren kennen want ik deed het voor jou. Maar haar karakter staat mij niet aan, ze liegt, ze is gemeen en ze geeft helemaal niks om de situatie. Het boeit haar gewoon niet. Ik zag de tranen rollen van mijn vader. Ik heb mijn vader in mijn hele bestaan nooit zien huilen en vandaag was het mijn eerste keer. Kom hier zei hij. En hij gaf mij een knuffel en aaide over mijn hoofd. Mijn meisje toch. Het spijt mij. Ik heb je slecht behandeld. Vergeef mij. Je bent mijn enige dochter, mijn prinsesje. Ik had je op mijn handen moeten dragen. Ik heb jou en Kenza niet verteld dat ik camera's in het huis heb hangen. Ik wist dat zij het was. Ik heb jou die dag gepakt om haar te laten schrikken en om haar de kans te geven om het geld terug te brengen. Toen ik thuis kwam zag ik een briefje van haar op de tafel. Ze is vertrokken naar Marokko en wou niks meer met mij te maken hebben. En eerlijk gezegd was ik die vrouw ook zat. Voor mij worden het geen vrouwen meer nu. Ik heb de 2 belangrijkste vrouwen in mijn leven in de steek gelaten door mijn egoïsme. Ik keek hem aan en hij veegde mijn tranen weg. Vergeef je het mij vogeltje zei hij. En ik knikte en hij gaf mij weer een knuffel. Ik zal je bewijzen dat ik een goede vader voor je zal zijn en kuste mijn hoofd. Yallah, genoeg gehuild vandaag richting huis. Ik heb trek, ik heb geen vrouw meer om voor mij te koken grapte hij. Zullen we gaan bestellen. Ja isgoed knikte ik. Ga jij dan maar douche dan zal ik voor ons bestellen. Ik liep richting mijn kamer. Wat was ik opgelucht. Mijn vader die zijn excuses aan mij bood. Ik miste hem wel aan mijn zij. Maar nu heb ik hem terug. Geduld loont eindelijk toch. Na wat heerlijk gegeten te hebben en wat bankhangen vroeg hij mij om mee te gaan naar het ziekenhuis. Hij wou mijn moeder zien. Maar ze gaan ons niet binnen laten papa. Hij keek mij aan, ik ben Omar Boutti vriendin, als ik mijn vrouw wil zien, ga ik mijn vrouw zien punt uit. Ik begon te lachen en trok maar snel een jas aan en mijn schoenen. Ik zag aan hem dat hij nerveuzer werd. Het komt goed zei ik. Je kent mama. Ik weet het zei hij en daarom voel ik mij nu nog schuldiger. Na wat gepraat te hebben met de zusters mochten we toch door naar haar kamer. Ik klopte op de deur. Mama? zei ik zacht en ik zag haar verbaasd kijken. Wat doe je hier zo laat zei ze. Ga snel naar huis anders krijg je problemen met je vader. Nee, mama hij is hier ook. Hij wou jou zien. En ik voelde hem naast mij komen staan. Salaam Karima, hoe gaat het met je. Ik zag mijn moeder emotioneel worden. Mijn moeder riep mij naar mij toe. Laila geef je moeder een kus en ga maar buiten staan. Ik en je vader hebben wat uit te praten. Na anderhalf uur buiten te zitten, kwam mijn vader met wat rode ogen en een zwak lachje terug. Wat is er gebeurd vroeg ik hem. Ik heb mijn vrouw en dochter terug dat is wat er is gebeurd. Kom we gaan zei hij. Het is laat en je moeder moet rusten. Ik knikte en we liepen samen terug naar de auto. Papa? zei ik. Ja Laila wat is er vroeg hij. Ik heb vrijdag een verloving. Van wie zei hij. Van Adam zei ik rustig. Hij keek mij aan. Wie is Adam zei hij. Ik wil niet dat je boos wordt en ik zal je eerlijk het verhaal vertellen van begin tot eind. Ik beloof dat ik niet boos wordt zei hij. En ik vertelde het verhaal. Aan het einde was hij stil. Wat een homo! zei hij hard. Het is niet erg, maar ik wil hem graag het plezier doen om op zijn verloving te komen. Wat lijk je toch op je moeder zei hij. Allebei de eigenschap om de ander te vergeven en er voor diegene te zijn, desondanks de situatie. En ik begon te lachen. De volgende dag werd ik wakker door een heerlijk ontbijt geur. Zo dacht ik, er heeft iemand zich uitgesloofd. En liep rustig naar beneden. Goedemorgen mevrouw, welkom bij ons restaurant. Komt u verder, wat wilt u eten hoorde ik mijn vader in een rap tempo bijna zingend zeggen. Voordat ik iets kon zeggen, begon hij mij al te leiden naar mijn stoel. Neemt u maar plaats mevrouw. Het geeft niet dat u het niet weet. Op het menu voor vandaag staat, een heerlijk traditioneel Marokkaans ontbijt, met vers stokbrood en natuurlijk een lekkere Marokkaanse muntthee. Ik begon te lachen, precies wat ik in gedachte had zei ik. Hij bracht mij de gebakken eitjes en we begonnen samen heerlijk te ontbijten. Wat heb ik dit gemist zeg zei ik met een volle mond. Het is heerlijk!! Mijn complimenten naar de chef. Ik moet mij wel haasten, ik heb vandaag wat afspraken staan zei hij. Is goed papa. Ga je vandaag nog wat doen zei hij. Nee, ik blijf thuis. Ik ga hier even goed schoonmaken en dan wat koken voor vanavond. Zou je gelijk wat boodschappen willen doen mijn dank is groot. Ik zal wat geld voor je achter laten op de trap zei hij nu wat haastend. Hij gaf mij een kus op mijn hoofd. Doe voorzichtig en bel mij maar als er iets is. En hij liep weg. Ik hoorde mijn telefoon afgaan, ik had een berichtje ontvangen van Issam. Morgen is de grote dag zei hij. Ik moest lachen en begon wat te appen met hem. Oke, even snel alles opruimen, een lijstje maken met wat ik nodig heb, spullen in de vaatwasser stoppen, snel een wasje draaien en dan richting de supermarkt. Eenmaal mijn klusjes te hebben gedaan, reed ik naar de supermarkt. Ik ging als een bezetenen de paden langs, mijn karretje werd ook steeds voller en voller. Ik leek net op mijn moeder bedacht ik mij. Mijn moeder hield ervan om boodschappen te doen, vooral als ze op de schoonmaak afdeling stond nou dan kon ze niet meer stoppen. Eenmaal bij de kassa begon ik mijn boodschappen uit te laden. Zo jij hebt veel boodschappen gedaan hoorde ik een stem zeggen en ik draaide mij om..