Peki.
Şuan bağırarak U.A. koridorlarında yaygara koparıyor olabilirim.
Ama geç kalmıştım!
** (Benim hikayemde Sato B sınıfında.) **
"Sen geç kalınca bağıra bağıra herkesin üstüne basa basa ezerek onları çiğniyor musun yavrum?"
"Napıyım sonra zıbarıyosunuz hocam."
Yani haklıyım, inkar etmeyin şimdi! Hem geç kalınca çemkirsinler, geç kalmamak için mücadele edince de biz suçlu olalım. Adaletine sıçyım dünya.
Aizawa hoca elini alnına koydu ve yavaşça ovuşturdu.
"Geç yerine Neo.."
"Taam aws—."
"Ne?"
"Hiç birşey Aizawa hocam!"
"Tamam.."
Şu Aizawa hoca da salak mı, salağa mı yatıyor anlamıyom. Yani hoca olmasa çoktan dayağı mı yemişti de.. Sabrediyoruz..
Arkamdaki kıza dönüp sordum,
"Şşt, al yanak."
"Bana mı söylüyorsun?"
"Yok anama. Senden başka kırmızı yanaklı kız görüyormusun?"
"..."
"Neyse, bişe yazdınız mı ben yokken?"
"Henüz değil.."
"He ok."
Diye sohbeti bitirip önüme döndüm. Bu koniçivalar da ne garip. Böyle diyorum çünkü aslım Türk benim. Babamla anam Türk ama ben Japonya da doğmuşum. O yüzden adım Japonca. Ben böyle kendi kendime konuşurken zil çalmış. E bende napacam, attım elimi çantaya, aldım parayı kantine gidecem. Tabii parayı aldığımı sandım. Birde ne göreyim,
FAKİRMİŞİM AAAĞĞZINA-
"Umm.. Neiko-san?"
Lan kim benim saydırma anımı bölüyor derken bi döndüm- Oha! Karpuzlar kafa kadar.
"TÖVBESTEYŞIN!"
"Ne?"
"Yani.. What didin gülüm?"
"Şey.. Okula geldiğinden beri pek kimsetle takılmadığını fark ettik.."
Arkasındaki bir grup kızı işaret etti.
"Bizimle sohbet etmek istemisin?"
Ya şimdi hayır dicemde, ilk günden erkeklerle takılan maço kız olmak istemiyorum. Sonra o. Hem bide şu koniçiva lise kızlarını merak ediyorum. "Biz çok hanfendiyiz" ayağını oynayan yapmacık kızlar mı acaba?
"E gelem madem."
Hafifçe gülümsedi ve beraber kızların yanına gittik.
"Ben Yaoyaorozu Momo. Bunlarda Tsuyu, Ochako, Kyouka, Hagakure ve Ashido. Kızlar. Bu da Neo Neiko. Adını biliyorsunuz ama yinede söyleyeyim dedim.."
"Tanıştığımıza memnun olduk. Kiru!"
"He bende bende. Şşt. Varmı birinizde 100 yen?"
"Neden soruyorsun?"
"Yaw sabah annemden istedimde.. Yılların roket atarı terlik atar oldu. Bende parasız parasız kaçtım evden."
"Annen sana terlik mi atıyor..?"
"Ne sandın olum? Bizim anamız güçlü kadındır."
Vallahi geberecem gidip kantinden baklava almam lazım!
Bir 100 yen vermiyorlar ki gevurun torunları!
"Sana bir sorum olacak Neo-san.."
Çekingence konuşan Uraraka'yı gördüm.
"Neiko de gülüm."
"Gülüm..? Her neyse."
Boğazını temizleyip devam etti.
"Sen.. sanki biraz erkeksi davranıyorsun.."
"Hı o mu? O şeyden-"
"Vay anasını satayım bacaklara bak Kaminari!"
Kulaklarımın duyduğu ses biraz aşağıdan geliyordu. Başımı eğdim baktım.
AMAAAĞN TANRIIĞM!
Ne göreyim?! Bir yer cücesi!
"HAY ELMANI- YER CÜCESİ!"
diyerek hemen yanımda duran Tsuyu'nun kucağına atladım. Ama Tsuyu'da güçlü kız. Tuttu direk.
"PUHAHAH! MİNETA SANA YER CÜCESİ DEDİ!"
Bu ses kodumun pikaçusuna benzeyen Kaminari den geliyordu.
"Bİ İLE SUS YAW AQ PİKAÇUSU! YER CÜCESİ VAR SIĞINAKLARA KAÇIIIN!"
Tsuyu'nun kucağında sınıfın tam orta yerinde çığlık çığlığa bağırdığım için herkes bana bakıyordu. Hatta kapının oradan birileri içeriye bakmaya bile başlamıştı. Herkes ne kadar garip bulsada sınıfta bir gülme uğultusu yükseldi.
"LAAN NE GÜLÜYONUZ KODUKLARIM! YER CÜCESİ VAR BİDE OLANI! KAÇIN KIZLAR! HER AN AŞAĞILARINIZDA BİŞİLER HİSSEDEBİLİRSİNİZ! ŞÖLE CÜCE GİBİ BİŞİ! "
"BİR SUSSANA GERİZEKALI!"
".."
"Neiko-san?"
"Kacchan! Neo-san'a kötü davranma!"
"Sana mı sorucam lanet inek!"
LAN KİM BU KODUMUN KAÇÇANI!?
"Şşş, brokoli.. Kacchan kim?"
İlerdeki yeşil saçlı çocuk şaşırmış bir şekilde kül sarı saçlı çocuğu gösterdi. Dedim şimdi kodum ağzına.
Sağ kolunda ki gücü artırdım ve kirpi saçlıya koşmaya başladım. Herkes şok olmuş bana bakıyor. Tam vurucam..
AMAAAĞN TANRIIĞĞM!
Özgünlüğüm kayboldu!
Bende kunfu yapan bir veletinki kadar yumuşak bir vuruşla elimi 'Kacchan'ın kafasına değdirdim. E tabii çığlık atan keçi gibi bağırmaya başladım.
"AMAAAĞN TANRIIĞĞM!!"
"Neo-san-"
"VURAMIYOM AĞĞNINA, KAÇ NEİKO BU KİRPİ SENİ SEVİCEK!"
"Neiko-cha-"
"UAAUOUAOWW!"
"Sessiz ol Neo!"
"..."
"Özgünlüğünü ben sildim."
Ardından gözlerini kapattı ve özgünlüğüm geri geldi.
"Özür dilerim Aizawa-sensei.."
"Geçin yerinize."
**
"Bu dersimiz de yaptığımız testlerle kendi seviyenizi ölçeceksiniz.. O yüzden köstümlerinizi giyip bahçeye gidin."
Sınıftan çıkan 'Tamam!' sesleri arasında 'Hay Allah'ım!' diye bir seste geldi. Benden, ki Aizawa-sensei de dahil hiç kimse takmadı.
İlk önce Bizim kirpiyi çağırdı ve atış yapmasını istedi. Yaw özgünlüksüz 66 m yapan çocuk özgünlükle napar kim bilir?
Ha birde bizim kirpi topu atarken "GEBEEEER!" diye anırdı. Dedim geber ne aqsu. Ama hemen yanımda duran brokoli'den de 'Geber?' diye bir ses yükseldi ona baktım. Bende sesli söylemiş olacağım ki oda bana baktı. Eliyle 'Özür dilerim!' der gibi bir işaret yapıp önüne döndü.
Oha! 705 kilometre mi?!
Geçmezsem neyim!
**
Devam edece~k!
Baya beklettim! Özür dilerim. Umarım sizin için güzel bir bölüm yapabilmişimdir!
Biliyorum iğrenç bir espri anlayışım var 😥
