6.

757 65 60
                                    

"Peki! Olabildiğince çabuk gelmeye çalışacağım!"

Dedikten sonra mikro telsizini kapadı. Onu beklemem gereksede böyle boş boş duramam!

Biryerlerim de Kurt var çünkü.

*****

Sonic beni hala fark etmedi. Kendi kendine söylenmeye çok dalmış. Acilen bir plan bulmam lazım!

Tamam, silahın arkasında ve Sonic'in tersinde kalan bir sütün var. Eğer vücüdümün hızını arttırırsam ve oraya doğru uzanan sütünların arkasından gidersem, belki o beni görmeden oraya ulaşabilirim!

Görünmez olabilseydim herşey daha kolay olurdu tabii. İnsan vücudunun öyle bir özelliği yok maalesef.

Hagakure olmak vardı q. Eğer Hagakure olsaydım böyle erkekler soyunma odasın– TAMAM.

Ama böyle Kirpi'nin , Deku'nun kas– ODAKLAN.

Pekala! GOTTA GO FAST– Tamam koşmaya başlamalıyım.
Bacaklarımda ki hızı artırdım ve hafifçe çömdüm. İleri atladım ve tam koşacakken bütün vücüduma şok gibi yayılan bir acı hissettim.

"HAYANAN—!"

Ayağımın serçe parmağını sütuna çarptım.

...

Fuck my life.

Tabii ben öyle anırınca Sonic beni fark etti tabi. Ellerini özürlü gibi aşağı yukarı sallayarak yanıma geldi. Oldukça endişeliydi. Yani sanırım..

"NEO–KUN! İYİ MİSİN!?"

İlk önce alt tarafı yere düştüm diye neden bu kadar korktuğunu anlamadım. Ama sonra çaktım ki ayağımı tutarak çiftleşen iguana gibi dönüyordum. Demek bu yüzden..

Ama dedim ki hazır dikkati dağınıkken bunu değerlendirsem..

"HE İYİYİM İİDA BACIM SEN NASSIN?"

"BENDE İYİYİM NEO–KUN, ÇOLUK ÇOCUK YUVARLANIYORUZ İŞTE."

Bir dakika ne?

Fırsat bu fırsat! Ayağımın acısı dinmişken tekrar hızlandım ve elimden destek atıp Sonic'in arkasından dönerek silaha doğru koşmaya başladım.

Sonic beni fark etti ve hızlıca döndü. Hah! Benim bu hızımla zor yetişir!

Çömdüm ve silaha doğru kendimi fırlatırcasına atladım. Oluyor!

Silaha dokunmam gereken yerde elimde sadece boşluk hissettim. Zaferle kapadığım gözlerimi açtım ve etrafına baktım. Arkamda Sonic bana bakıyordu. Önüm boştu. Ve altımda.. SİLAHIN ÜSTÜNDEN GEÇİYORDUM?!

Yere çakılmadan hemen önce,
"AMA QUİRKMİN AYARINI YA!" diye bağırdım.

Kendimi kontrol eDEMEYİP TAM ÜSTÜNDEN GEÇEREK BÜYÜK BİR ŞANSI KAÇIRDIM!

Eğer anlamadaysınız açıklayayım, benim mal zekam yüzünden zıpladıktan sonra gerektiğinden fazla zıplayıp silahın üstünden geçtim!

HIT OR MISS? I GUESS I'LL ALWAYS MISS, HUH?

Yere kafamın üstünde sert bir iniş yaptıktan sonra hemen kalktım ve hala dokunabileceğim düşüncesiyle Silaha döndüm. Yani döndüğümü zannettim..

"SANA SONİC DİYOM AMA GERÇEKTEN ÖYLEMİSİN BUNE HIZ Q!"

"Benim özgünlüğüm–"

"Biliyorum tamam.."

Sinirlerim bozuldu! Of kahramanlık nereden çıktı keşke baklavacı Şevket ustaya çırak gitseydim.

Kulağıma elimi götürdüm ve telzisi açtım.

"Pişşt. Mahmut! Ben beceremedim ya."

".."

"Kartalcı Mahmut ordamığın?"

"Haah.. Burdayım Neo–san! Anca Kacchan dan kurtulup bir yere girebildim! Ne dedin? Olmadı mı? Tamam, tekrar deneyip başarabiliriz! "

"Ama çabuk ol aq! Görünmez olamıyorum ben ki!"

"P-peki!"

Dedi ve sanırım telsizi kapadı. Pekala.. Sonic biraz güçlüymüş.. Beklemem gerekicek.

© 5 Dakika Sonra. ©

Sonunda pes edip köşeye sinmiş telsizden gelecek komutu beklerken telsizin çalıştığını duydum.

"Kartalcı Mahmut! Ordamısın?"

"Burdayım Neo–san! Ama acele söylemeliyim! "

"Tamam hızlı ol çocuk adam!"

"Silahın tam konumu?"

"Tam ortadaki sütunun yanında."

"Tamam! Onun karşısındaki sütunun oraya geç! Bir planım var!"

...

"Anladım. Çabuk ol."

Dedim ve kapadım. Plan işe yarayacak gibi! Yapabiliriz.

Sütunun oraya geçtim ve bir süre daha Sonic le saçma muhabbetler ettim. Ardından aşağıda oluşan büyük patlama sesiyle işaret geldi.

"Neo–san, Şimdi!"

Yerin titrediğini hissettim ve hemen bulunduğum yerden ayrıldım.

Sonic olayları anlamamışken yer çatlamaya başladı ve silahta Sonic'te havaya doğru uçtular.

"İşte!"

Kuvvetli bir şekilde zıpladım ve Silaha ulaştım! Dokundum! Biz kazandık!

Yere doğru düştüğümü fark ederek sırtımdan hızlıca kanatlar oluşturup yere güvenli bir şekilde indim.

Büyük bir yıkım etrafta gözlemleniyordu. Aşağıdan gelen yankılardan bir süre sonra Might Hoca konuştu.

"K.. Kahraman Takımı... WIIIIIIN!"

Beni duymasını umarak bağırdım.

"JAPONCA KONUŞ ÖZENTİİİİ!"

Galiba duymadı.

{} {} {} {}

BİLİYORUM! BÖLÜM KISA VE GEÇ GELDİ! Ama daha önce dediğim gibi, okunmalar çok düşük, moralimde öyle.

Çok verimli bir bölüm bu yüzden yazamadım. Çok okunmasını ve severek okumuş olmanızı umarak..

Kıçınız bKIÇINIZ SAĞLICAKLA KALSIN.

U.A. ᴅᴇ Bᴇɴ ✨ || BɴʜᴀHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin