Atarlı Prenses

57. FİNAL

6 SENE SONRA :

"Henna! Süslenmek yerine kardeşine sahip çıksana kızım. Kaç defa dedim sana o boyaları sürme yüzüne diye. Sonunda yüzün buruşup koca karı suratı olunca bakalım ne yapacaksın?"

"- Off anne.. Bunlar bir kere Almaniya'dan gelen özel makyaj seti. Ve ayrıca tene'de hiç bir zararı yok"

"Çok konuşma ve kardeşine sahip çık"

"- Ya ama anne? Zarife teyze baksın işte, hem birazdan Doruk gelecek okulda parti vardı oraya gideceğiz"

"Benim neden bundan şimdi haberim oluyor küçük hanım?"

Henna oflayarak koltukta duran ceketi ile çantasını alıp evden çıktı

"Henna?! Bu kız fazla şımardı. Ama ben senin boyunun ölçüsünü almasını iyi bilirim"
-
Seneler geçmişti kos koca 6 sene geçmişti. Artık tüm dertler, kötü günler hepsi geride kalmıştı. Henna büyümüştü artık 5 değil 11 yaşındaydı. Ve birde iki yaşında bir kardeşi vardı evet 4 sene önce hamile olduğumu öğrenmiştim. Alparslana yani oğluma hamile olduğumu öğrendiğimde ve bunu bide aile fertleriyle paylaştığım gün ne kadar heyecanlanmıştım. O anki stress, heyecan ne diyecekleri düşüncesi insanı yiyip yiyip bitiriyordu. Selimle ben eskisi kadar çok çalışmıyorduk artık

Mertle Şeyma ise çoktan evlenmişlerdi hatta bir yaşında küçük bir oğulları vardı. Ve yarın akşamda hep birlikte toplanıp güzel bir akşam yemeği yiyicektik. Maksat tabiki de yine bir arada olmaktı. Bu akşam ise annemlere gidicektik bizi yemeğe davet etmişlerdi

Odamdan çıkıp aşağı inmeye başladım. Selim koltukta oturmuş telefonuyla kurcalanıyordu bende gidip karşısındaki kanapede oturdum. Beni fark edince bakışlarını telefonundan alıp bana çevirdi

"- Hayatım.. geldiğini fark etmedim. Ne zaman geldin?"

"Gözlerini dikmişsin telefona fark etmemen normal"

"- Sen iyimisin?"

Gözlerimi devirerek cevap verdim

"İyiyim işte"

Kaşlarını çattı daha sonra elindeki telefonu yanındaki sehbaya bıraktı ve gelip yanımda oturdu

"- Bir şey olmuş belli, yüzünden düşen bin parça"

Oflayarak kafamı Selime doğru çevirdim

"Offf bilmiyorum Selim. Her şey çok çabuk oluyor daha dün Henna 5 yaşındayken şimdi ise 11 yaşında kocaman kız oldu ve söz dinlemiyor. Acaba iyi bir anne değilim diye-"

Selim lafımı yarıda kesib yüzümü ellerinin arasına aldı ve gözlerime bakarak sevecen ses tonuyla konuşmaya başladı

"- Sen hala çok iyi bir annesin ve çok iyi bir eşsin. Henna, ben hatta Alparslan bile seni hala çok seviyor. Kızımız büyüyor Eylül, artık o 5 yaşındaki küçük kız çocuğu değil. Doğru hala çocuk ama gün günden büyüyor. Her geçen gün biraz daha büyüyor, onuda anlamak gerek. Biz çocuklarımıza çok iyi bir anne baba olduk ve olmayada devam ediyoruz karıcım. Seni çok seviyorum, bunu sakın unutma Eylül. Olur mu?"