Geçmişteki Sır-Tamamlandı

Günlük

Eylemden
Zelal ve Burak o evlenme teklifinden sonraki gün beraber nikah için gün almışlardı 1 Ay sonra evleniyorlardı neden bu kadar acele ettikleri konusunda hiçbir fikrim yoktu Fethide biran önce evlenmek konusunda aceleci davransa da ben daha kendimi hazır hissetmiyordum evliliğe hatta bunu dediğim için bana mesafeli davranıyordu. Annemin günlüğünü cesaret Edip de halen Okuyamamıştım ama vakti gelmişti artık kitaplıktan Günlüğü alıp okumaya başladım

"Bu günlüğü eğer ileride bana birşey olursa evlatlarımın bulup okuması için yazıyorum"

Diye bir not vardı sayfanın en başında sanki annem geleceği görmüş de yazmıştı Elime alıp okumaya devam ettim

"Bu gün kızım bir yaşına giriyor ama babası hâlâ görevde ona babasının yokluğunu hissettirmemeye çalışıyorum ama aklım hâlâ onda"

Demekki her sayfada bunun gibi kısa kısa yazılar vardı sayfayı çevirdiğimde arkasında bir tarih olduğunu gördüm büyük ihtimalle bunu yazdığı tarih yani doğum günümün tarihiydi ama tarihi incelediğim de tarihin benim doğum günüme ait olmadığını görmüştüm nasıl yani benim bı kardeşim daha mı vardı ve benden 1 yaş küçük bir kız kardeş peki ya o şimdi nerede abim neden bana bir şey demedi günlüğü kapatıp hemen dolaptan aldığım sırt çantama koyarak üstümdeki pijamalara aldırmadan telefonumu da alarak koşarak aşağı indim Zelal ve Nazlı oturmuş gelinlik dergilerini inceliyorlardi benim indiğimi görünce Zelal elindeki dergi ile koşarak yanıma geldi

Zel:Eyleeeemm Şuna bak mükemmel ötesi değilmi

Ey:Zelal sonra baksam acilen çıkmam lazım merkeze gitmem gerekiyor abimin yanına gelir gelmez seninle ilgilenicem söz

Naz: Noluyo

Ey: Vaktim yok Nazlı gelince konuşuruz

Hızlıca evden çıkıp arabaya binerek 15 dakika içinde merkeze ulaştım asansör bile kullanmadan hızlıca merdivenlerden yukarı çıktım gördüğüm bir memura abimin yerini sorduktan sonra yanına ulaştım

Fet: Eylem

Ey:abi çok acil konuşmamız gerekiyor
At: Noluyo kızım ne bu telaş

Ey:Abi günlük annemin günlüğü ile ilgili lütfen konuşalım

At: tamam geç dışarda konuşalım

Günlüğü çıkarıp sayfayı açtıktan sonra önce yazanı okuttum abime daha sonrasında arkasında ki tarihi gösterdim yüzü düşmüştü bir anda

Ey: Noluyo abi

At: Küçük kız kardeşimiz vardı Eylem sen küçüktün hatırlamıyor olabilirsin bende hayal meyal hatırlıyorum annem sana prensesim onada meleğim derdi ama o küçük meleği aldılar bizden annemin öldürüldüğü gün onu da öldürdüler o küçük meleğimizi de öldürdüler aldılar bizden seni korudum onu koruyamadım Eylem

Ey:Abim öyle deme ya sen napabilirdinki o yaşta

At:Seni koruduğum gibi onuda koruyabilirdim

Kendimi tutmaya çalışsam da nafileydi göz yaşlarım çoktan firar ediyordu

Ey: Kendini suçlama sakın abi

At: sende sakın ağlama yigenim de etkileniyor Fethi yi çağırayım o bıraksın seni eve bu şekilde araba kullanma

Ey:Gerek yok aslında giderim ben kendim

At:Olmaz aklım sende kalır sen otoparka in Fethi benim araba ile bıraksın senin arabanın anahtarını da bırak ben getiririm akşam