Elinizde mükemmel kurgular, efsane oyuncular, zengin bir multimedyanız var ama nasıl yazacağınızdan emin değil misiniz? O halde hayallerinizdeki büyülü dünyaya giriş yapmak için 'Oku' butonuna basın!
Aşırı zengin, play-boy, siyah tişört-pantolondan başka üzerine giyecek bir şey bulamayan bir çocuk ailesinin zoruyla istemediği bir okula gelir. Orada masum bir kız görüp onunla uğraşmaya başlar. Kız başlarda çocuktan nefret etse de buum! birden çocuğa aşık olur.
Hepimiz az çok hikayenin sonunun nasıl olacağını kestirdik, değil mi? Spoiler vermemizin bir sakıncası olacağını düşünmüyoruz.
Birinci Son: Kız ve çocuk birbirine aşık olur ve sevgili olurlar/evlenirler.
İkinci Son: Karakter kötü çocuk olduğu için kötü işlere bulaşır ve hikayenin sonunda olur. Kız depresyona girer.
Üçüncü Son: Kız hamile kalır ve evlenmek ister ama çocuk istemez. Kavga ederler ve ayrılırlar.
Siz sonunu bildiğiniz bir filmi, diziyi izlemek ya da kitabı okumak ister misiniz? Hepimiz böyle bir hikaye yazıldığında sonunun nasıl olacağını biliyoruz değil mi? Her ne kadar okurken zevk alıp eğlensek de olduğumuz yerde saymış oluruz sadece.
Bunu bir örnekle somutlaştırmamızı ister misiniz? O halde devam edelim.
Örnek:
Merhaba, ben Emily. 16 yaşında sarışın mavi gözlü bir kızım. Annem ben küçükken trafik kazasında ölmüş, hatırlamıyorum. Küçüklüğümden beri beni babam büyüttü. Neyse fazla uzatmayacağım okula geç kalıyorum.
İlk ders sıradan ve sıkıcı geçiyordu. O kadar sıkılmıştım ki uykum gelmişti ben de uyudum. Bay Banner başımda dikilmiş omzumu sertçe dürttüğünde uyandım. Gözlerimi açtığımda sınıfa yeni bir çocuk gelmişti. Adının Harry Styles olduğu söylemişti. O da bizim gibi 16 yaşındaydı. Eskiden şarkı söylüyormuş ama ailesinin desteğini yanında hissetmediği için artık bırakmış. Neyse. İlk gördüğüm anda kanım ısınmamıştı zaten. Ukala egoist kıvırcık saçlı züppelere benziyordu. Kendini tanıtıp yerine geçerken bana göz kırptığını hissettim. Ona doğru döndüğümde kızarmıştım. Lanet olsun, neden kızarmıştım ki?!
Son dersin bitimiyle eve döndüm. Öğleden sonra hava bozmuştu ve bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu. Eve koşarak gelmiştim. Saat henüz 4'tü babamın gelmesine daha çok vardı. Üzerimdeki ıslak kıyafetlerimi kuru olanlarla değiştirdim. Tam kahvemi elime alıp koltuğa yayılmıştım ki zilin çalmasıyla içimden bir küfür savurdum. Zombi yavaşlığında kapıyı açtığımda ağzım açık kalmıştı. Bugün okula yeni gelen çocuk tam karşımda sırılsıklam duruyordu. Neydi adı? Ha, Harry Kıvırcık Styles.
"Ne vardı?"
"B-ben... Ben bugün senden çok hoşlandım."
Açık olan ağzım daha da açılmıştı. Ben onu züppe olarak görüyorken o benden mi hoşlanıyordu. Bu ne, film dünyası falan mı? Beni evime kadar takip edip gelip benden hoşlandığını söylemesi çok saçmaydı. Onu birkaç hakarete maruz bıraktıktan sonra kapıyı çarparak kapattım. Ama hareket edemiyordum. Bu içimdeki his neydi? Daha önce böyle bir şey hissetmemiştim. Pişmanlıktı evet ama ya diğer yarısı? Fazla zaman geçmeden kapıyı açıp arkasından koştum. Yetişmiştim. Adını seslendiğimde olduğu yerde kalıp arkasını döndü. Dudağının kenarları yukarı kıvrılmıştı. Koşarak yanıma geldi. Öpüştük.
Bu bir hikaye değildir! Hikayenin yapısından çok olayı incelediğimizde de klişeden başka bir şey göremeyiz. Kızın annesini küçük yaşta kaybetmesi, okula yeni bir çocuğun gelmesi, kızın çocuktan nefret edip çocuğun ona karşı bir şeyler hissetmesi. Bu tür konulu hikayeler okuyucunun dikkat çekmez. Okunma sayılarınız, yorumlarınız teker teker azalmaya başlar çünkü artık sıkılmaya başlamışlardır. İşte tam burada buna bir son verip kendi hayal dünyamızın içine dalmak ve okuyucularımızı da orada, kendi özgün kurgularımızla ağırlamamız gerekiyor. Klişelerden kaçınıp, özgün topraklara kaçmamız lazım. Ne kadar bu topraklardan uzak durursak o kadar bağımsız olabiliriz. İşte bu yüzden:
-Kendiniz olun! İçinizden nasıl geliyorsa, bağımsız topraklarınızın sınırını aşmadan öyle yazın.
-Herkesin ilk kelimesini okuduğunda cümlenin tamamını okumadan bilebilecek cümleler kullanmayın.
-Hikayelerinizin her bölümünü en ama en heyecanlı yerde kesin ki okuyucularınız yeni bölümü iple çeker olsunlar, hikayenize daha da bağlansınlar.
-Ve en son olarak, değerli olduğunuzu unutmayın. Kim ne derse desin yazma devam edin. Aklınızdaki o muhteşem kurguları yazıya dökün. Biz her daim yanınızdayız <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
