Bölüm14;"Yeter!"
Suyun içindeyim.
Dibe batıyorum.
Haraket edemiyorum.
Hiç bir şey hissedemiyorum.
Korkmuyorum.
Kurtulmak için çabalamıyorum.
Mutlu değilim.
Fakat üzgünde değilim.
Su yok oluyor.
Sadece karanlık.
Hiçliğin ortasında gibiyim.
Oturuyorum.
Bir masa var önümde.
Üstünde bir silah.
Bıçak.
Ve iğne.
'Seç birini' diyor biri.
Etrafa bakıyorum.
Kimse yok.
Sadece karanlıkta hiçliğin ortasında oturan.
Ben.
'Ölmek istemiyormuydun' diyor yine o kişi.
Kafamı sallıyorum.
Neden yaşamak isteyeyim ki?.
Herkese karşı.
Mutlu görünmekten.
Sorun yokmuş gibi davranmaktan.
Çok mükemmel bir hayatım var imaji vermekten.
Sıkılmıştım.
Bıkmıştım.
Nefret ediyordum.
Başkalarından değil.
Kendimden nefret ediyordum.
Böyle bir kız olduğum için.
Merhametli olmaya çalışıyorum.
Fakat her gün ayna'nın karşısına geçtiğimde.
Birini görüyorum.
Bir katil'i.
Kendimi.
Her gün aynanın karşısında.
Ben kendimin katili oluyorum.
İçimdeki o küçük kızı öldüren bir katil.
Ben yaşamayı hak etmiyorum.
Ben bir katil'im.
Herkes'e karşı iki yüzlü olan.
Bir çok maskesi olan bir katil.
Yaşamak istemiyorum.
Dayanamıyorum artık.
Çok ağır geliyor.
Bana bağırmaları.
Hakaret etmeleri.
Yüzüme karşı gülüp arkamdan konuşmaları.
'Sen bir katil'sin'.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abilerim
Teen Fiction"Lütfen gitme" Göz yaşlarım akarken tekerlekli sandalye ile ona biraz yaklaştım "Özür dilerim.Oğuz abimi durdurmam gerekirdi yapamadım,kendimi kaldıramadım" Bana bakmıyordu fakat ağladığına yemin edebilirdim dönmedi bana yüzünü bakamadım o yaprak ye...
