MATES [YUTAE]

Running 2 U

Yuta sonunda eski evine ulaştığında rahatlamayla iç çekti.

"Geri döndüm, 127," mırıldandı, yuvası gibi olan köye baktı.

Omzuna dokundu, Taeyong'un ısırığının nabız gibi atışının sıcaklığını özlemişti. Kafasını salladı.

Taeyong geçmişte kalmıştı. Taeyong... onu istememişti.

Vay be, acısı hiç azalmamıştı.

Başını salladı ve tekrardan köyüne odaklandı... bekle... Yuta'nın gözleri fal taşı gibi açıldı. Bu... duman mıydı? Hava çok sıcak, çok ağırdı. Yuta hızla 127 köyüne koştu, kendini girişten içeri atmıştı.

Diğer tarafta gördüğü şeyi beklemiyordu.

Yuta birçok evin yanışına korkuyla baktı. Hepsinin önünde çocukken giydiği simgeleri giyen korumalar duruyordu. Herkes önünde eğildi ve Yuta eski korumalarına şaşkınlıkla baktı. Neler olduğu kafasına dank etmişti, eski evine baktı.

"Haechan!" haykırdı. "Haechan-ah!"

"Merhaba, Yuta. Seni bekliyorduk."

Yuta hayatında bir daha görmeyeceğini düşündüğü iki kurda bakarken donakalmıştı, hızla kulübesinden çıktı.

"A- Alpha baba? Omega anne..."

"Ünvanlarımızı unutmadığına sevindim," annesi konuştu. Yuta arkalarında kanayan Lord Taeil'i gördüğünde keskin bir şekilde iç çekti, babası iyi kalpli lideri arkasından sürüklüyordu. Baş alfa onun karnında yüzeysel bir kesik açmadan önce çift uçlu kılıcındaki kanı yalayıp sırıttı.

Taeil acıyla bükülerek inildedi.

"Lord Taeil!" Yuta haykırdı, ona ulşamay çalışmıştı ama babası bedeni oyuncak bebek gibi kenara atmıştı. Yuta Taeil'in hala inildediğini duyabiliyordu, içi rahatlamıştı. En azından hayattaydı.

"Neden buradasınız?" Yuta cesurca sordu fakat babası alfa feromonlarını salgıladığında büzülmüştü.

"Bizimle geliyorsun." Babasının söylediği tek şeydi, ikili kılıçlarını kınına sokmuştu. "birkaç gündür bu aptala işkence ediyoruz ve bize nerede olduğunu söylemeyi reddediyordu. Hayatını kurtardın, tebrikler."

Yuta hızla kafasını salladı "B-beni sürdünüz! Neden geri dönmemi isteyesiniz?!"

"Sürülmenin sana daha iyi bir omega olmayı öğreteceğini düşünmüştük!" annesi sonunda patlamıştı, bakışları güzel olduğu kadar kötüydü de. "Hiçbir şey öğrenmediğin belli! Seni götürüyoruz çünkü seninle eş olmaya gönüllü bir alfa bulduk."

"K-kim?!"

"Bu başka bir zamanın konusu," babası soğuk bir şekilde cevapladı. "bizimle geliyorsun."

"Hayır! Ben-!"

"Kaç buradan!"

Yuta'nın gözleri Haechan'ın zorla diz üstüne çöktürüldüğünü gördüğünde kocaman olmuştu, bir sürü koruma küçük omeganın tepesinde dikiliyordu.

"Y- Yuta-hyung!" Haechan bağırdı. "Kaç!"

Yuta yaşların gözlerini yaktığını hissedebiliyordu. En yakın arkadaşı açık bir biçimde korkmuştu ve ağlıyordu ama ilk önceliği hala kendisini korumaktı.

Yuta korkak gibi hissediyordu.

Hızla ebeveynlerine döndü. "Lütfen! Henüz reşit bile değil! Bunu yapamazsınız-"