Gizli aşk.

İtalyada ilk gün.

Havalimanında tüm işlerimizi halletikten sonra annemden vedalaştık ve bekleme alanına geçtik emreyle.

Hemen hemen 20 dakikamız kalmıştı.

İçimi bir heyecan sarmıştı.

Bu arada aklıma Cihan gelmişti.

1 hafta boyunca onsuzmu kalcaktım? Kalamazdım, italyada kendime bir internet paketi yapmayı planlamıştım.

O bana numarasını vermişti ama ben vermemiştim.

Whatsappe girip ismine tıkladım.

Heyecanlanmıştım.

Numaramı mesaj olarak atsammı?

Atmak için yeterince samimimiyiz?

'Facebooktan yolladım numaramı ama sen şimdi orda allah bilir ne zaman görürsün o yüzden burdanda yolluyorum 0177*******' bunu yazmıştım mesaj bölümüne ama yollayamadım bir türlü.

Yollasammı yollamasammı?

Elim yollama butonunun hemen üstündeydi. Arada 2 mm bile yoktu.

Yolcuların yavaş yavaş uçağa doğru harekete geçmeleri gerektiği anonsu gelince "aman yolliyim nolcak sanki" deyip yolladım mesajı.

Güzel bir cevap bekliyordum.

Umarım muhabbet açacak bişeyler yazar cevap olarak diye düşünürken mesaj geldi.

"Haha tamam"

Bumu?? Tek cevabın "haha tamam" mı???

Sinir olmuştum. Telefonumu kapatıp cebime koydum geri.

Uçakta koltuklarımız arkadaydı.

Ne yazık ki heöen tuvaletin yanında. Gelen gidenin tuvaletini kokluyorduk.

"oğlum bu hosteslet hep böyle güzel olmak zorundamı?" Diye böldü emre düşüncelerimi

"emrecim bir kaç saat ya. Sadece bir kaç saat abaza olma lütfen." Dedim şakacı bir tavırla.

"Senlede konuşulmuyor ha."

"Tamam konuşalım ne konuşcan."

"Yok konuşmuyom ben senle bişey."

"İyi konuşma amk tripçisi."

Uçakta bir saat geçtikten sonra emre uyumuştu bile. Ama ben sıkıldığım için onu uyamdırmaya niyetliydim.

"Şşşt emre."

"Lan emre önemli bişey diyecem."

"Uyaaan."

Yavaş yavaş uyanıyordu. Gözlerini ovuşturduktan sonra sinirli bir

Şekilde "ne var lan ne" dedi.

"Oğlum daha deminki hostes var ya."

"He var."

"Gelip gidip seni kesiyor lan."

"Harbimi?" Diyerek oturuşunu düzeltti.

"Harbi tabi."

"Allasen şu tipime bak. Kesilmicek birimiyim lan."

"Seni kesmeyen ölsün kardeşim." Diyip kahkayı bastım.

"Çok komik mk."

Sadece gülümseyip başımı cama çevirdim ve dışarıyı izledim.

***

Yolculuk bitmişti ve italyaya inmiştik.

Havalimanı dışında emrenin bir tanıdığının arabası bekliyordu bizi. Otele atıcaktı.

Havalimanındaki işlemler bittikten sonra dışarı çıktık ve bizi bekleyen arabaya bindik.

30 dakikalık bir araba yolculuğu sonunda otele vardık.

Emreyle aynı odayı paylaşcaktık.

Otel büyük birşeydi. Emrenin tanıdığının sayesinde özel bir indirimle girmiştik yoksa rüyamda görürdüm böyle bir oteli.

Valizlerimizi kendimiz odaya çıkarttık.

303 numaralı oda.

Odanın kartı emredeydi. Kapıyı açtı içeri girdi valizi yere bıraktı sonrada ben girdim ve valizi yere bıraktım. Bırakır bırakmaz emre beni omuzumdan yitip kapalı kapıya dayadı.

Elini t-shirtimin altına atıp gezdirmege başlarken şok oldum.

"Balayımız."

Gözümün içine bakarak elini pantolonuma doğru indirmeye başladı.

Ben ise sadece olayın şokunu atlamamışken 'napıyorsun sen' der gibi bakıyordum.

Emre elini pantolonumun içine sokmuş tam penisimi elliyecekti ki...