Ve mavi siyaha aşık olur.

Sonsuz bir bekleyişti. Neydi ? Siyahın derinliklerinde saklı olan sessizlik. Susuşlardaki beklediği kimdi ? Hangi katildi ? Kimin katiliydi ? Niye katildi ? Bilirdik belki bizde çıkıp söyleseydi, siyahdı beklediğim. Siyahdı. Siyahın sevdiği bir renkti mavi, mavi gökyüzüydü, mavi denizdi, huzurdu, sakinlikti, zarafetti uzaklıktı mavi.

Günlerce beklenen ama bir türlü gelmek bilmeyen bir renkti mavi. Bir mevsimdi bahardı. Sonsuzluktu işte mavi siyaha göre. Ama mavi bilmezdi bunu. Maviye göre siyah: Hasretti, heyecandı, çoskuydu, aşktı, karamsarlıktı, kasvetti, acıydı, bakıp görmemekti. Yaşamın uç noktalarında ölümcül dans edebilmekti siyah. Bir cok insan mavi gibi olmak isterdi ama hayatları hep siyahdı. Onlar o siyahın içinde kaybolurlardı. Bazıları ise mavilerin içinde sonsuz.

Uzaklardan bir ses olmasını isterdi hep insan. Bir 'Selam'. Üşüme diye seslensin isterdi o ses hep. Bir el olmasını isterdi hep bir kol, sımsıkı sarılıp özledim diyip sarılmasını. En karanlık yerinde hayatın simsiyahın içinde mavi gibi gelsin isterdi hep insan. Ama olur muydu ki ? bu. Gelir miydi o mavi. Gelmezdi. Ama gelseydi yaslansaydı omuzuna, sarılsaydı sımsıkı, geçerdi yüreğinin üşümesi, yalnızlığı. Artık kirpiklerinde yağmurlar dumanlanmazdı, odalarda sessizce ağlamak geçerdi. Çığlık çığlıga ağlamak. Ama gelmezdi. Çünki Bütün yollar kapalı bütün yollar delik deşikti. Yoklugu buz gibi soğuktu, ısıtmazdı hiç bir battanıye hiç bir soba hiç bir yorgan. Hep üşürdü o yokken.

Umarım beğenmişssinizdir. Diğer hikayeler için takipte kalın. Gerçi yeniyim ama :)) ^.^  Oylarınızı esirgemeyin lütfen :)) Yorumlarınızıda iyi kötü yazın.