CHAPTER 2

5 0 0
                                    

PAGBAGSAK.

" MILES ANONG NANGYARI ANG COMPANYA NALANG ANG NAIWAN SAKEN NA ALAALA NI DADDY TAPOS MAWAWALA PA SAKEN"

AKALA KO TAPOS NA ANG KALBARYO SA BUHAY KO. PERO PARANG WALANG KATAPUSAN DAHIL MAWAWALA NA SAKEN ANG PINUNDAR NG MAGULANG KO.

UMIIYAK AKO AT ALAM KO NA KAHIT ILANG DRUM NG LUHA ANG ILUHA KO MAWAWALA NA SAKEN ANG MONDRAGON EMPIRE.

"MILES KAILANGAN KUNG MALAMAN SINO ANG TAONG YUN.

PAKIKIUSAPAN KO SIYA  NA IBALIK SAKEN ANG KUMPANYA, KUNG KINAKAILANGAN NA ALILAIN NYA AKO O ANG LUMUHOD AT MAGMAKAAWA GAHAWIN KO. PARANG AWA  NIYA HINDI PWEDENG MAPUNTA SAKANYA ITO".

Sobrang despetada na ako kaya lahat gaawin ko maibalik lang saken ang companya.

Minulat ko ang mga mata ko na alam kung magang maga sa kakaiyak. Hindi kuna nga alam pano ako nakatulog habang umiiyak.

Ang totoo gusto ko paggising ko andito si daddy na buhay pa siya para hindi mawala ang companyang dugot pawis ang inilaan ni dad.

At unti unti ng bumagsak ang tubig sa dalawang  mata ko.

Niyakap ko ang dalawang binti ko at inihiga ang ulo sa mga tuhod ko.

"Daddy Mommy kunin nyo na rin ako para mawala nang lahat ng sakit.Parang awa nyo na po take me!"

May yumakap saken. Iniangat ko ang mukha ko para makita kung si daddy o mommy ang may gawa nun. Lumuluha din siya gaya ko.

"Ate andito pa ako hindi kita iiwan at pababayaan mahal na mahal kita".

Mas lalo akong naiyak dahil alam ko na napaka selfish kuna pala. Oo dahil nakalimutan ko na may iasang tao na hindi ako iiwan. Siya ang karamay ko nung mawala si mommy pati na rin si daddy. At ngaon pati ang companya. Pero siya kahit kaylan hindi ako binitawan.

"Tutulungan kitang mabawi ang companya nyo ate. At gaawin natin ang lahat mabawi lang natin ito".

Tama siya hindi dapat ako mawalan ng pagasa babangon ako at mababawi ko ang akin na matagal ng nakalaan para saken.

Where you going?!!!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon