Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapak hoşuma gitti, kullanılan görsel epey hoş ilk olarak fakat sanki yanlardan olması gerektiğinden biraz fazla kararmış? Yazı tipine gelince hoş bir seçim olmuş fakat sonlarına doğru kararması pek hoşuma gitmedi, biraz daha aydınlık durabilirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buraya baktığımızda pek de şen şakrak bir hikaye okumayacağımızı görüyoruz, farklılık olması güzel zaten bu kısa konuşma hikayenin nasıl ilerleyeceğine dair epey şey canlanmasına sebep oldu gözümde, üstelik ismlerin de pek bilinmeyen isimler arasından seçilmesi hoşuma gitti, güzel bir ayrıntı
İlk bölümde birbirinden uzakta yaşayan-birinin sanırım hastalığından mütevellit taşınmasından ötürü- iki gencin konuşmasını görüyoruz. İlk bölüm için uygun, biraz hüzünlü. Beni rahatsız eden tek bir nokta var burada:
Kitaplar texting de olsa kullanılan emojilerden hiç haz etmiyorum. Çoğu kitapta da kullanılmıyor zaten. O emojileri kaldırırsan bölümün daha güzel görünüp dikkat çekeceğinden eminim. Karakterlerin duygularını/düşüncelerini tamamen yazdıklarından anlamak daha iyi bir seçenek bana göre.
Dördüncü bölüme geldiğimde iki karakte arasındaki diyaloglar yoğunlaşmasına ve güzelleşmesine rağmen erkek karakterimizin kız karaktere ani çıkışı sırıtıyor gözüme. Aslında bahsi geçen konu karakterimizin arkadaşlarıyla sahile gitmesi ve arkadaşlarından birinin kendisinden hoşlanan çocuk olması, aniden karakterimiz -fazlaca, belki gerek olmadığı halde- parlıyor ki bu bana pek gerçekçi gelmedi, sürahiyi bardağa dokundurduğun an suyun taşması gibi sanki. Hadi ufak bir tartışma oldu, iki saniye içinde halledilmesi? Yani eğer okuyucuyu birazcık gerecek veya heyecanlı hissettirecek herhangi bir tartışma yazma niyetindeysen saniyeler içinde gerçekleşip bitmesi hem hızlı olduğundan ve bu gerçekçiliği azalttığından sırıtabilir diye düşünüyorum, en azından bende öyle oldu.
Hikaye ilerledikçe hüzünlü kısım da kat kat artıyor sanki. Texting kitapları elbet yazışma yoğunlukludur fakat erkek karakterimiz kız karaktere belki de öleceğini, asla iyileşmeyeceğini öğrendiğini söylüyor. Belki de bu konuşmalardan sonra hafiften hikayeleştirebilirsin? İtalik yazı tipiyle az kelimelerden oluşan kısa paragraflar ile kızın neler hissettiğini bize aktarabilirsin; bölümlere ikilinin yan yanayken geçirdiği bazı anıları yazabilirsin. Biz de böylece aralarındaki bağın ne denli kuvvetli olduğunu bir kez daha anlarız. Çünkü bu büyük bir acı ve kim bilir kızın iç dünyasında oğlana yansıtmadığı neler dönüyor değil mi?
İlerledikçe birbirlerine unutmamak-ve unutulduğunda hatırlamak- için geçmişte yaşanan olayları anlattıklarını görüyoruz ve bu uzuyor da uzuyor, şimdiki zamandan bahsedilmiyor pek okuduğum kadarıyla. Bunu dengelemen gerektiğini düşünüyorum, hatta belki de bu yüzden yeri geldiğinde hikayeleştirebilirsin bu bölümleri üstte de belirttiğim gibi. Hatta telefonda konuşabilirler? İlerki bölümleri henüz okumadım fakat şu anlık durum böyle
Canımı sıkan bir durum var. Erkek hasta ve muhtemelen kız üzülmesin diye aniden ondan soğumuş gibi davranıyor, hatta epey kaba bir şekilde 'hevesimi aldım' diyor. Kız da durur mu, seni en yakın arkadaşın ile aldatıyorum ve 'iyi ki gitmişsin(?)' tarzı şeyler söylüyor.
Şimdi ilk olarak burası biraz klişe geldi bana, hiç kimse çocukluğunu paylaştığı, acılarının geçmesi için uykusundan zaman ayırdığı ve deli gibi geçmiş günleri andığı birini böylesine kolay silemez, kaldı ki silmiş gibi bile yapamaz? Yani okuyucunun en azından inanması için biraz daha gerçekçi olabilirdi diyorum. Onu geçtim kızın hasta olan hatta belki yakında ölecek olan birine bu cümleleri sarf etmesi biraz acımasızca.. Yani, yıllardır tanışıyorlarsa birbirlerini tanıyıp neden böyle davrandıklarını anlamaları gerekmez mi? Bana biraz kopuk geldi açıkçası.
Şimdilik bu kadar, bölümler biraz kısa olduğundan elimden geldiğinde eleştirmeye çalıştım ve kitabını kütüphaneme ekledim, sonunu merak ediyorum. Başarılar dilerim!
