Öğretmenim

11

Evdeki odamızda daha doğrusu artık ne demeliyim bilemiyorum ! Dönüp duruyoruyordum. Benim miniğim başıma ciddi bir iş açmışdı lanet olsun. Ben onunla kalamazdım istemiyordum isteyemezdim bir bebek benim için imkansız gibiydi. Hem botanik hayallerim vardı benim eğer çocuğum olursa ne olurdu derlen karnım çokdan bana itaatsızlık edip ellerimde hakimiyet kurmuşdu. Öfleyip yatağa uzandım. Midem hafif çalkalansada umursamamadım.
"Sevgili oğlum yada kızım cinsiyetinin belli olmasına daha çok var ama neden daha geç kendini belli etmedin babandan ayrılcakdık bizi ya bırakırsa düşünsene bir şey"
Ofladım. Canım çok felaket kinder tatlısı çekmişdi harika beyfendi evde değildi ve aşermişdim hemde ilk aşermemdi. Üstüme beyaz kısa elbisemi giyip mor babetlerimi giydim. Hazır olur olmaz çantamı aldım. Tam çıkıcakken ulaşın kolumdan tutmasıyla acıyla inledim.
"Ne var ya acıtıtın"
"Nereye"
"Çikolata alıcam ulaş"
"Ben alırım ayrıca doktoru duymadın mı abur cubur yasak"
"Ben mi istiyorum sanki bebeğim istiyor almayacaksan ben alırım hemde hepsinden"
Belimden kaldırıp yukarıya doğru çekdi.
"Seni deli bırak yemek istiyorum"
Kucağına alıp beni koltuğa oturttu.
"Bırak"
"Asla bırakmam yerinde otur adamlara söylerim alırlar"
"Sen ciddisin"
"Evet çok"
Güldüm tam kalkıcakken koltuğa geri itti.
"Bekle sen"
Beni resmen koltuğa mıhlamışdı. Karnımı ovarken gelen kusma isteğiyle hızla lavaboya koşdum. İçim dışıma çıkarken rahat bir nefes alana kadar hiç durmadım. Ulaş gelmişdi ama ben çikolata yiyecek durumda değildim. Odaya çıkıp uyumak için üstüme yeni birşeyler giyip yatağa uzandım. Ulaş gelip başımı okşadı.
"Ulaş git"
Başını olumsuzca salladı. Eli açılmış karnıma gidince okşamaya başladı. Kasığımda dev bir acı yumağı olsada sessiz kalmayı tercih ettim.
"Ulaş lütfen ya git"
Gülümsedi.
"Bence kesin kız olucak babasını öyle seviyor ki annesiyle ayrılmaması için ön ayak oldu"
"Hayır yanlış bilgi oğlan annesini koruyacak ne olursa olsun"
Sırıtıp boynuma bir öpücük kondurdu. İttiğimde yatakdan düşmesiyle kıkırdadım. Ama kalkmayınca endişeyle ona döndüm.
"Ulaş"
Hızla yatakdan kalkıp onun yanına ilerledim. Başı kanıyordu. Lanet olsun onunla dalga geçmemeliydim. Hızla bahçeye çıkıp korumanın birine seslendim gözyaşlarım akarken onu hastaneye götürmüşdük. Doktor ciddi birşeyinin olmadığını söylerken bile hıçkıra hıçkıra ağlamışdım. Bu gece hastanede kalcağını anlayınca ise ona tıpkı bir kedi gibi sokulmuşdum. Gözlerini hafif açınca uyuyor numarasına geçdim.
"Benim minik kedim"
Alnıma öpücükler kondurdu.
"Benim güzel karım uyuyor numarası mı yapıyor ne"
Gözümü hafifçe açarken kahkaha atıp bana sıkıca sarıldı.
"Biliyordum"
"Nasıl anladın"
"Boynuna ellediğimde hafifçe gülümsedin."
Artık battı balık yan gider diyemeyecek durumda olduğum için hızla kalkıp koltuğa geçdim.
"Sen napıyorsun acaba şuan güzelim?"
"Vallaha koltuğa oturuyorum"
"Kalk yerine otur"
"Yerime mi?"
Ona bakarken sırıtıp kalbini işaret etti.
"Yok ya oraya hiç ait olmuş muyum ben?"
"Nasıl oldun bir bilsen şaşırırsın bebeğim"
"Nasıl olmuş"
Beni kucağına çekdi.
"Seni ilk gördüğümde gördüğüm o kiraz yaprağıyla çok tatlı ve güzeldin. Yanakların kızardığında öyle güzeldin ki çok çok hoşdun. Uzun yıllarca aşka inanmamışdım. Lisede takıldığım birkaç kız oldu ama bu kadar. Aşkımı kimse haketmemişdi. Sonra basketbolda oynadım. Bu okula zoraki geldim. Normalde işletme okuyordum. Ancak kimya alanında da ilerlemişdim. Babam bir hatam için beni okula vermişdi. İyki vermiş yoksa seni nasıl bulcakdım. O maçda seni tam orda öpmek istedim ama öpemezdim herkesin ortasında. Ter olmuş yüzün ıslak saçların kızarmış tenin o kadar güzeldin ki"
Onu dinlerken içeriye doktor girdi.
"Ulaş bey"
"Ahmet bey"
"Bu akşam sizi misafir edicez üzgünüm ama darbeden sonra kalsanız iyi olucakdı"
Gülümsedim.
"İmzalanacak evraklarımı verin çıkıcam"
"Ne hayır dinlemeyin doktor bey izni ben vermiyorum oğlumuzda vermiyor"
Tam o anda dediğim şeyle elim ağzıma geçdiğinde ulaş şaşkınlıkla bana bakdı.
"Peki kalıyorum kızımı kıramam"
Doktor çıkarken beni kendine çekdi. Evden atılma anım gelir gelmez hızla ondan ayrıldığım sürede gelen kusma isteğiyle lavaboya koşdum. Su öğürmekden yorulup fayansa yaslandım.
"İnşallah erkek olursun bu şeylerden beni korursun hep"
Karnımı tutup kalkdığımda ulaşın beni kapıda beklediğini gördün.
"İyimisin"
"Evet"
Beni kucağına aldığında çığlık attım.
"Hasta olan sensin indir beni"
"Asla hadi odaya"
Beni kucağından indirmeden yatağa uzandırıp ayakkabılarımı çıkardı. Oda uzanınca üstümüze ince pikeyi örttü.
"Sabah çok iyi kahvaltı yapcaksın hemde çok kuş gibi kalmışsın."
"Ya istemiyorum"
Beni kendine çevirip burnumu öpdü. Teslim olma yaprak asla teslim olma.
"İsteyeceksin"
Saçlarımı okşadığında kendime geldim. Ancak içimde onun tohumu varken hiçbiryere gidemezdim. Bir cana asla zarar veremezdim. Ancak aklımda başka bir fikir vardı.
"Bebeği aldırcam"
Bana bakdı.
"Sen ne sikime saçmalıyorsun lan ne demek bebeği aldırcam."
Korkuyla ona bakdığım sırada güldü.
"Hele bir dene hele bir aldırmaya çalış o zaman ne olcak söyleyeyim sana güzelim. O benimle uyuduğun en güzel anımızın geçdiği yatakda sana defalarca kez sahip olur yeni birsürü bebek yaparım anladın mı aklından bile geçirme"
Başımı salladım. Oğlum bende kalıcak ama uzakda olucakdım o bebeği aldırmış bilecekdi. Derin bir mefes alıp hızla gözlerimi kapadığımda duyduğum sesle herşeydem vazgeçmişdim.
"Asla ailemin olmasına etken yapamam"
"Asaf"
Kapı açılıp kapandı.
"Yaprak hanımı her an beş kişi ayrı ayrı takip edicek"
"Emredersiniz"
Eli karnıma gidip oraya bir öpücük bırakdı.
"Benim kızım çok güzel olucak annesi gibi masmavi gözleri olucak benim gibi yakısıklıda olabilirsin erkeksen ama umarım kızsındır"
Karnımı son kez öpüp bana sokulduğunda asla yumuşama lafını söyleyip durdum.