Hissederek, hissettirerek sevmeli insan. Öyle süslü laflara gerek duymadan. Hiçbir beklentisi olmadan karşılıksız... Oradan buradan duyduğu sözlerle değil de içinden gelerek, tarifsiz. Herkesin sevdası farklı olmalı, benzememeli kimseye. Uzaktan da sevebilmeli. Güvenebilmeli korkmadan "acaba gider mi?" Düşüncesi olmadan anı yaşamalı, yaşatmalı. Hayallerle değil de gerçekleri görerek bilerek bazen kırılarak bazen küserek ama asla vazgeçmeyerek sevmeli. Kadın huzur bulmalı sevdiğinde, adam arkasını dönünce bile güvenebilmeli. Öyle aşkım bebeğim vs. değil de sevdiğinin gülüşünden öpebilmeli. Prenses gibi sahte değil de kadın cadısı olabilmeli sevdiği adamın. Bazen çocuk olabilmeli hatta bazen saçmalayabilmeli ama hiç sıkılmamalı birbirinden her geçen yıla inat daha çok sevmeli. Sarılmasa da öpmese de, tutmasa da ellerinden CAN diyebilmeli. öyle dilinin ucuyla değil CAN'I olduğunu hissettirebilmeli..🕊
