Benim Kalemim

7.Bölüm : BİR BOŞLUK

Yeri gelir ve bir boşluk hissedersiniz sol yanınızda , belki terk edilmişsinizdir , belki de kaybetmişsinizdir onu ..

Onunla yaşadığınız tüm anıları unutmaya başlıyorsunuz ağır ağır , unutmak istemiyorsunuz ama onsuzluğa alışıyorsunuz.

Sesini duyamıyor , gözlerine bakamıyor ve onu bir daha göremiyorsunuz .

Belki bir gün tekrar farklı bir zaman , farklı bir mekan ...

İşte o an bir boşluk oluşur , içiniz burkulur

Uzun bir süre sonunda onu özlemezsiniz , ağlamazsınız sanki herşey bir rüyaymış gibi gelir , sanki herşey tozpembe bir hayaldi dersiniz.

Hayat size onu unutturuyor istesenizde , istemeseniz de . Bu elinizde olan bir şey değil

Daha yaşayacak çok anımız vardı der gibisiniz ?

Duygularınız kaybolmaya başladığında acı hissetmezsiniz , en kötüsüde budur ..

Bir boşluk oluşursa eğer , o boşluğu başka insanlarla doldurmaya çalışın , ya da boşverin orası hep boş kalsın .

Yürüyüş yapın ,film izleyin , hobileriniz olsun , yanlız kalmayın ..

Onu tekrar düşünmeye kalkışacak zamanınız ve davranışlarınız olmasın .

Gece yatağınıza uzandığınızda kulaklığınızı takın pop dinleyin veya rock dinleyin ..

Zamanla sol tarafınızda bir boşluk olduğunu bile hatırlamayacaksınız , sanki zaman herşeyin ilacıymışta yaralarınız kapanmış .

Belki yağmurda yürürken aklınıza gelecek ve hafif bir tebessümle onu anımsayacaksınız . Hava buz gibi , yanlızsınız , koyu bir sis , gök gürültüsü ve onsuzluk .

Zamanla yüzünü , saç rengini , göz rengini , tenini , kokusunu unutacaksınız .

Kendinizi yormayın siz hayatın kahrını çekeceğinize bırakında o sizin kahrınızı çeksin

Bazen uzlaşmak gerekir , yakınlaşmak için

Bazen ağlamak gerekir , açılmak için

Bazen de susmak gerekir , duymak için

Şimdi bir deniz sahiline gidin ve susun , sahil size çok şey anlatacak .

Kendinizi bir boşlukta hissettiğinizde kulaklığınızı takın ve hayata aldırış etmeyin .

Ve aşk içinizdeki büyük boşlukları dolduracakmış gibi gelip , daha büyük boşluklar bırakarak gidiyor .