I fell inlove with Him

(1)

Chapter 1: About Him

When I am in grade 3, I have my one and only boy bestfriend. He is a transferee student of Mendez University. Ahmm, Yes! Tama ang basa niyo Mendez University which is our own school. Mendez University ay school na pag-aari ng lolo ko na ipinamana naman sa daddy ko.

He is a handsome, kind and a trustful bestfriend that I'd never ever forget in my past experience, why? Eh kasi naman po siya lang po kasi yung kaisa-isahang tao na hindi man lang nahiya na makipagkaibigan saken eventhogh iyon pa lang yung unang araw ng pasukan at unang araw naming pagkikita. That time ni hindi ko nga sya kilala. I didn't even know his name back then.

But as time passed by, he became the reason why I laughed sa tuwing papasok ako at uuwi ako sa bahay namin. He became my one and only happypill when he's in our school.

Siya rin yung tipo ng lalaki na once na makita mo eh ma-a-attract ka agad sa kanya. Yung tipo na handa kang sabayan sa lahat ng trip mo kahit na magmuka pa syang bading o t*ng* sa harap ng ibang tao just to make you happy.

Once na magkaroon ka ng problema sa school or even to your family, handa siyang makinig at lagi syang may handang advice na makakapagpaliwanag sa mga tanong na gumugulo sayo. Mga tanong na hindi mo aakalaing masasagot niya dahil nga sa wala pa kami sa exact age namin, or let me say na we're not matured already.

We became buddies and every moments we have, we will surely treasured it. Everything go smoothly, not until.

He left me.

Nagbago ang lahat simula nung iniwan nya ko ng hindi man lang nagpaalam. Wala syang sinabi sakin kung saan ang punta nila ng family nya. Hindi na rin sya tumatawag or nagtetext simula nung nilisan nila yung bahay nila na malapit lang sa play ground na pinaglalagian o tinatambayan namin pagkagaling ng school.

Everytime na sasapit ang birthday ko, wala na yung lalaking manggugulo sa kwarto ko at gigisingin ako. Wala na yung lalaking pinagkwekwentuhan ko ng mga problema ko. Wala na yung lalaking pipitikin ang noo ko sa t'wing tatamarin ako mag-aral. At wala na rin iyong lalaking kasama ko sa pagsimba tuwing sasapit ang araw ng linggo. Everything changed in just one click.

Maraming taon na ang nakalipas, pero sa loob ng maraming taong iyon na dumaan ay hindi ko sya kailanman nakalimutan. Hindi rin ako nagtanim ng sama ng loob. Why? Dahil naniniwala ako na Everything happens for a reason.

I hope okay lang sya. Sana masaya sya kung nasaan mang lupalop ng mundo sya nakatira. Sana kahit papaano, naaalala nya pa ako. At sana bumalik na sya, dahil hanggat buhay ako, umaasa akong babalik parin yung taong minsan ng nagkaroon ng malaking puwang sa puso ko.

Kung sakali mang pagtagpuin muli ng panahon ang landas naming dalawa, tiyak na ikatutuwa ko iyon. He was my childhood best friend at hangga't kaya kong umintindi, iyon ang gagawin ko. Handa akong makinig sa kahit ano mang dahilan niya. Sana nga lang iyong mga dahilang iyon ay katanggap-tanggap. Dahil hindi birong maghintay ng ilang taon sa taong walang kasiguraduhan kung may balak pang balikan ako.

Saka ko na sasabihin yung ibang informations about him, dahil tiyak na iiyak na naman ako sa lahat ng mga ala-alang nabuo naming dalawa. Those memories in the past that I don't want to let go. Im not yet ready to let them go.

And he is...

Tristan Justin Lee my one and only boy best friend when I'm in elementary.

---
Kring....Kring....Kring...

Pinatay ko na yung alarm clock tutal 6:30 in the morning na at syempre kailangan ko pumasok, 8:00 am pa naman ang time namin eh so I have a lot of time pa. Malapit lang naman kasi yung school ko dito sa subdivision namin. So no choice ako kundi pumasok!

Bumangon na ko sa'king pink queen size bed then I do my usual routines. After 5 minutes I'm done already. I saw my Mom and Dad eating breakfast with my lovable and sweet brother my kuya Jake Mendez.

"Good morning Mom and Dad!", sabi ko with matching beso sa pisngi nila.

"Good Morning too princess", my dad and my mom exclaimed.

" Tsk! How about me baby girl?wala man lang ba akong Good Morning kiss", sabi ni kuya habang nakapout at nakaturo pa sa kanyang pisngi...hahahh!

"Hahahhh ang cute talaga ng kuya ko!", I said while pinching his cheeks hihihiii!

" Asus! mas cute ka Princess...remember wag papatalo! hahahh...", he told me while pinching my right cheek...yieee!

Tumingin naman ako kina Mom and Dad then nakita ko silang tumatawa habang pinapanood kaming dalawa ni kuya....

Ahmm...let me tell you something about Kuya Jake. Kuya Jake is 2 years older than me and syempre tulad ko single din yan since birth masyado kasing strict ang parents naming, but its fine for us. For me, siya ung Best Kuya in the whole world!!! Princess na princess taalga ako dyan pagmagkasama kami, and syempre love na love ako nyan. Madalas nga lang kaming magkulitan hahahh msyado kasing hyper yan si kuya...shhh!! lang kayo ha!patay ako dyan eh pag nalaman nyan na sinabi koh sa inyo! hihihih...

By the way...andito na pala ako sa school kakarating koh lng and as usual hinatid ako ng kuya ko...actually simula nung umuwi ako dito sa Pilipinas galing Korea 2 months ago, lagi nya kong hinahatid at sinusundo on time...yeah! On time tlga!!hahahh d koh alm pero ganyan tlga yan kabait saken eh kaya naman mahal na mahal ko yan si kuya Jake!..

Its already 8:25 in the morning pero wala parin yung first teacher namin ahmm...sanay na rin kami ng mga kaklase ko kasi lagi namang late ng 30 minutes un eh...tsk!

After years dumating na yung teacher namin....Wala siyang ibang ginawa kundi ang magdiscuss...

Discuss....Discuss...Discuss....

Kringgg....Kringg....Kring.....

"Yes! Final bell na!!", sigaw ng mga kaklase koh...hayst!

Habang inaayos ko ang gamit ko biglang nmng sumigaw ung besprend kong babae since grade one, si Laisa Kim half filipino and half korean. Yung nanay nya ay bestfriend ng nanay ko kya nmn simula pagkabata pa lng ay magkasundo na kami nyan..Sabay na kaming lumaki at daig pa nming magkapatid kong titingnan dhil sa sobrang closeness....

She's my girl bestfriend.....