"𝖡𝖺𝖻𝗒-𝗌𝗂𝗍𝗍𝖾𝗋"; [ 𝖳𝖺𝖾𝗀𝗀𝗎𝗄 ]

Game of throne

Şu an tam dibinde Jeongguk'un gözlerine bile bakamıyordu Taehyung, o kadar yakınlardı ki. Jeongguk'un nefesini hissedebiliyordu yüzünde.
Odada bir kaç dakikalık bir sessizlik oluşmuştu. Hiç bir ses yoktu, Taehyung'un deli gibi atan kalp atışları hariç.
Ne Taehyung konuşuyordu, nede Jeongguk.

Küçük olan, sırıtarak büyüğüne bakarken, ellerini ondan büyük olanın beline yerleştirmişti. Küçüğün ani teması ile Taehyung'un vücudu titremeye başlamıştı. Başını kaldırdığın da, karşısındakinin sırıttığını göre biliyordu. Bu çocuk daha on yedi yaşındaydı, nasıl etkileyebilirdi ki onu? Tam bir ergendi! Nasıl oluyor da, Taehyung'un kalp atışlarını hızlandıra bilirdi ki?

Küçük olan, Taehyung'un tişörtünün eteklerini hafifçe kaldırıp, tenine değmesini sağlamıştı. Bu sefer, Taehyung cidden nefes almadığını hissedebiliyordu. Ölmek üzereydi resmen!

- Hey, bakıcı! Biraz sakin ol, kalbin deli gibi atıyor.
Ve hâlâ cevap vermedin, oyun oynamaya ne dersin?

Taehyung şu an ölmek üzereydi, sesi çok güzeldi. Hem de baya güzel. Hâlâ kekelemeye devam ediyordu, kendine küfür etmişti. Neden yenik düşüyordu ki? Siktir.

- N-ne oyunu? Jeongguk! Olmaz!
Ş-şey, sen, ben, yani, olmaz. Olmaz işte. Ben senin bakıcınım!

Jeongguk'un yüzünde ki sırıtış, daha da büyürken, Taehyun'un kendisine bakmasını sağlamıştı.

-Neden, bakıcı? Benim'le oyanamda bir sorun olacağını sanmıyorum. Sonuçta, bakıcım değil misin? Benimle her şeyi yapman gerekmez mi, ha?

Küçük olan, Taehyung'u rahat bırakmayacaktı, bundan emindi. Yüzü, çok güzeldi. Ah, her şeyi çok güzeldi bu ergenin. Bu yaşta böyleyse, ilerde neye benzerdi? Taehyung aşık mı olmuştu, bilmiyordu. Mantıklı düşünemiyordu.

- Jeongguk, şey. Hm, olmaz.

Jeongguk, Taehyung'un kulağına yaklaşarak, sesiz bir şekilde konuşmuştu.

- Sadece, Game of Throne oynamak istemiştim bakıcı. Bunda ne var, hm?

Taehyung, şu an şok olmuştu. Bu çocuk resmen onunla oynuyordu! İçinden bildiği tüm küfürleri savurmuştu. Şu an onu öldürmek istiyordu!
Taehyung, küçük olanı kendinden uzaklaştırmıştı.

-Seninle oynamayacağım, Jeongguk. Siktir git, ne halin varsa gör! Pis ergen!

Hızlıca kapıyı açıp, kendine dışarı atmıştı. Taehyung ne ara böyle olmuştu? Nasıl oyununa gelebilmişti ki? Daha iki gün önce tanıdığı bir ergen, neler yapıyordu? Şok içindeydi. Şu an, odaya girip onu boğmak istiyordu. Ama sakinleşmeye çalıştı, kovulmak istemiyordu. Ne diye girmişti ki bu işe? Keşke hiç gelmeseydim diye geçirdi içinden.

Ama Taehyung bunu o ergene bırakmazdı. Madem oyun istiyor, Taehyung'da oynardı. Ama kendi yöntemi ile!

❦

Selam, güzellerim.
Bu saatte bölüm yazıp atıyorum amk.
Umarım beğenirsiniz, cidden. Benim içime sinmiyor.
Lütfen bana destek olmayı unutmayın!
Yorumlarınıza ihtiyacım var!
Sizleri seviyorum 💛