Gemageia [Sirius Black - The Marauders - HP]

•Hoofdstuk 8•

•Hoofdstuk 8•

Jane POV

Ik duw de deur open en kijk rond in de kamer, het is een soort van kruising tussen de leerlingen kamer, het verboden bos en het zwarte meer geworden.

Er ligt een groot rood tapijt in het midden van de kamer, aan de rechterkant zit een soort van minimeer, aan de linkerkant ligt zwarte aarde met wat struikjes en achter het tapijt staat een grote houten klok die aangeeft dat het elf uur is. Ik trek Sirius meteen mee naar het mini meertje, kniel ervoor neer en haal mijn handen er doorheen.

Het lauwe water doet me meteen ontspannen en laat me nog meer zin in deze 'training' hebben. Ik kijk op naar Sirius. "Met welk onderdeel wil je beginnen." Vraagt hij met een glimlach.

Ik denk even na terwijl ik mijn AllStars uit doe, vraag me niet waarom. "uhm, ik denk eerst wat uitdaging. Aarde." Ik loop op mijn blote voeten naar de aarde en ga op mijn hurken zitten.

Ik neem een handje aarde. "En nu?" "uhm... ik had gedacht dat jij dat zou weten?" Ik zucht en grinnik. "Hopeloos..." mompel ik.

Ik doe mijn ogen dicht en concentreer me. Probeer het zelfde te doen als je met het water doet. Zeg ik tegen mezelf. Ik doe mijn ogen open en er is niks veranderd... Ik kijk op naar Sirius, hij kijkt geïnteresseerd terug. Ik leg mijn handen op de aarde, ga in kleermakers zit zitten en concentreer me nóg beter. Dan voel ik een aparte tinteling in mijn vingertoppen en er begint een soort plant met allemaal kleine bloemetjes van onder mijn handen te groeien.

De steeltjes verstrengelen zich met elkaar en een paar seconden later is het halve aarde oppervlak bedekt met bloemetjes en groene blaadjes. Dan krijg ik een soort kramp in mijn polsen en beginnen mijn armen te trillen. Ik haal mijn handen van de aarde af en het groeien stopt samen met de kramp in mijn armen.

"Wow..." zeg ik terwijl ik om me heen kijk. "Helaas kan ik het niet te lang vol houden anders had ik je vast geketend aan de vloer." Ik kijk Sirius grinnikend aan. "Ja, jammer dat kan je toch niet." zegt hij. "Je bent zwak."

"Zwak? Ik wil wedden dat ik jou vast kan binden en verdrinken!" Zeg ik met stemverheffing. "Ha! Kan je toch niet!" Ik begon nu echt boos te worden. Waarom doet hij zo? Dan besluit ik de verrassingsaanval in te gaan.

Ik werp mijn handen naar voren en de takken binden zich om Sirius heen. Hij stribbelt tegen en ik voel de druk in mijn polsen. Dan bevries ik de takken om hem heen en stuur water naar zijn hoofd. Ik stop het water vlak voor zijn gezicht.

"Zo." zeg ik zacht. "Wie is hier nu zwak." Sirius reageert niet maar probeert zich weer los te wurmen.

Met mijn ene hand houd ik het water vast en met mijn andere hand stuur ik nog meer takken die Sirius strakker vast binden.

Sirius kijkt me met grote ogen aan. "Wow... Je deed net twee krachten tegelijk!" Ik gaap en kijk naar mijn handen. "Wow, ja... Deed je daarom zo? Zodat ik boos zou worden?"

Sirius knikt. "Ben je moe?" Vraagt hij zacht. "Nogal..." Ik gaap nog een keer. "Ik- Ik weet niet of ik het nog wel red helemaal naar de slaapzaal." "Ik draag je wel." Ik lach even. "Sirius de gentleman." Ik laat de takken op de grond vallen en gooi het water weer in het meertje.

Hij loopt naar me toe en aait over mijn haar, dan tilt hij me zonder moeite op en glimlacht.

"Sinds wanneer ben jij zo'n cheeseball geworden?" vraag ik. Sirius zucht en geeft geen antwoord.

Door zijn regelmatige stappen voel ik me gelijk al in slaap vallen. Ik doe mijn ogen dicht en voel Sirius lippen tegen mijn voorhoofd.

Dan word ik op een zacht bed neergelegd, vast die van Sirius. Ik voel de plek waar Sirius me gekust heeft na tintelen en val in slaap met een warm gevoel in mijn buik.

3e persoon POV

Terwijl Sirius met een half slapende Jane de lege jongensslaapzaal binnen komt, kijkt hij naar haar gezicht en geeft een kus op haar voorhoofd. Sirius leek een lichte zweem van een glimlach te zien op haar gezicht. Sirius legt Jane in zijn bed en gaat naast het bed op de grond zitten.

Jeez, Sirius sinds wanneer begin je zó op James te lijken?